آینه در کربلاست: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
*[https://bookroom.ir/book/9612/%D8%A2%DB%8C%D9%86%D9%87-%D8%AF%D8%B1-%DA%A9%D8%B1%D8%A8%D9%84%D8%A7%D8%B3%D8%AA:-%D9%BE%DA%98%D9%88%D9%87%D8%B4-%D9%88-%D9%86%DA%AF%D8%A7%D8%B1%D8%B4%DB%8C-%D9%86%D9%88-%D8%AF%D8%B1-%D8%A8%D8%A7%D8%B2%D8%B4%D9%86%D8%A7%D8%AE%D8%AA-%D9%86%D9%87%D8%B6%D8%AA-%D8%B9%D8%A7%D8%B4%D9%88%D8%B1%D8%A7 وب سایت پاتوق کتاب فردا] | *[https://bookroom.ir/book/9612/%D8%A2%DB%8C%D9%86%D9%87-%D8%AF%D8%B1-%DA%A9%D8%B1%D8%A8%D9%84%D8%A7%D8%B3%D8%AA:-%D9%BE%DA%98%D9%88%D9%87%D8%B4-%D9%88-%D9%86%DA%AF%D8%A7%D8%B1%D8%B4%DB%8C-%D9%86%D9%88-%D8%AF%D8%B1-%D8%A8%D8%A7%D8%B2%D8%B4%D9%86%D8%A7%D8%AE%D8%AA-%D9%86%D9%87%D8%B6%D8%AA-%D8%B9%D8%A7%D8%B4%D9%88%D8%B1%D8%A7 وب سایت پاتوق کتاب فردا] | ||
{{کتابشناسی عاشورا}} | |||
[[رده: کتابها]] | [[رده: کتابها]] |
نسخهٔ کنونی تا ۲ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۵:۵۵
آینه در کربلاست
| |
---|---|
| |
به کوشش | محمدرضا سنگری |
ناشر | قدیانی |
محل نشر | تهران |
تاریخ نشر | ۱۳۸۹ |
شابک | ۹۷۸-۹۶۴-۵۳۶-۷۲۶-۶ |
تعداد صفحات | ۸۱۵ |
موضوع | واقعه کربلا |
آینه در کربلاست، کتابی است درباره واقعه کربلا که توسط محمدرضا سنگری نوشته شده است.
درباره کتاب[ویرایش | ویرایش مبدأ]
این کتاب میکوشد پنجرههایی برای تماشای دیگر و فهمی تازهتر از این واقعه اندیشهساز و اندیشهپرور بگشاید و ترکیبی از روایت، تطبیق، تحلیل و تذکر، سیر تاریخی حوادث و رویدادهای واقعه کربلا است. این اثر، هم چگونگی این واقعه را بیان میکند و هم دلیل آن را.
چکیده کتاب[ویرایش | ویرایش مبدأ]
این کتاب در ۴۱ بخش تنظیم شده است. در پایان هر بخش، نکتهها و آموزههایی ارائه شدهاند که فرصتی برای عبرتآموزی و تنبیه و تذکر است؛ نویسنده این روش نگارش را مبتنی بر روش قرآن عنوان کرده است چرا که قرآن در طرح قصص و سرگذشت اقوام و تمدنها و رویدادها همواره به عبرت و تذکر و موعظه توجه دارد. «زمینههای نهضت»، «در آستانه حرکت به سرزمین عراق»، «کاروان در کربلا»، «آغاز نبرد عاشورا»، «نماز ظهر عاشورا»، «به میدان رفتن امام»، «رویدادهای پس از شهادت»، «غارت و آتش زدن خیمهها»، «دفن شهیدان کربلا»، «خرابه شام» و «بازگشت کاروان» عناوین برخی از بخشهای ۴۱ گانه این اثر را تشکیل میدهند. هرچه نگارش اثر پیشتر میرود مباحث، گسترش بیشتری مییابند و سیر از اجمال به بسط و تفصیل فزونی میگیرد. در حقیقت تکیهگاه نویسنده تحلیل و تبیین وقایع اصلی است نه رویدادهای جانبی و فرعی.