عاشورا
روز دهم محرم، روز شهادت سالار شهیدان و فرزندان و اصحاب او در کربلا، عاشورا نام دارد.
روزشمار واقعه عاشورا | |
سال 60 قمری | |
15 رجب | مرگ معاویه |
28 رجب | خروج امام حسین (ع) از مدینه. |
3 شعبان | ورود امام(ع) به مکه. |
10 رمضان | رسیدن نخستین نامههای کوفیان به امام(ع). |
12 رمضان | رسیدن 150 نامه از کوفیان به امام(ع) توسط قیس بن مُسْهِر، عبدالرحمان ارحبی و عُمارَة سَلُولی. |
14 رمضان | وصول نامه سران و اهالی کوفه به امام(ع) توسط هانی بن هانی سبیعی و سعید بن عبدالله حنفی. |
15 رمضان | خروج مسلم از مکه به سوی کوفه. |
5 شوال | ورود مسلم بن عقیل به کوفه. |
8 ذیحجه | خروج امام حسین(ع) از مکه. |
8 ذیحجه | قیام مسلم بن عقیل در کوفه. |
9 ذیحجه | شهادت مسلم بن عقیل در کوفه. |
سال 61 قمری | |
1 محرم | یاری خواستن امام از عبیدالله بن حر جعفی و عمرو بن قیس در قصر بنی مقاتل |
2 محرم | ورود کاروان امام(ع) به کربلا |
3 محرم | ورود عمر سعد به کربلا با سپاه چهار هزار نفری. |
6 محرم | یاری خواستن حبیب بن مظاهر از بنى اسد برای یاری امام حسین(ع) و ناکامی او در این مأموریت |
7 محرم | بستن آب بر روی امام حسین(ع) و یارانش. |
7 محرم | پیوستن مسلم بن عوسجه به امام حسین(ع) و یارانش. |
9 محرم | ورود شمر بن ذی الجوشن به کربلا. |
9 محرم | اماننامه شمر به فرزندان امالبنین. |
9 محرم | اعلام جنگ لشکر عمر سعد به امام(ع) و مهلت خواستن حضرت از عمر سعد. |
10 محرم | واقعه عاشورا و شهادت امام حسین(ع)، اهل بیت(ع) و یارانش. |
11 محرم | محرم حرکت اسرا به سوی کوفه |
11 محرم | دفن شهدا توسط بنى اسد (از اهل غاضریه) |
12 محرم | دفن تعداد کمی از شهدا |
12 محرم | ورود کاروان اسرای کربلا به کوفه. |
19 محرم | حرکت کاروان اسیران از کوفه به شام. |
1 صفر | ورود اهل بیت(ع) و سر مطهّر امام حسین(ع) به شام. |
20 صفر | اربعین حسینی |
20 صفر | ورود اهل بیت امام(ع) به کربلا |
20 صفر | بازگشت اهل بیت امام(ع) از شام به مدینه بنا بر برخی اقوال. |
تاریخچه و علت نامگذاری[ویرایش | ویرایش مبدأ]
عاشورا در تاریخ عرب جاهلیت از روزهای عید رسمی و ملی بودهاست و در آن روزگاران، در چنین روزی روزه میگرفتند. روز جشن ملی و مفاخر و شادمانی بودهاست و در چینن روزی لباسهای فاخر میپوشیدند و چراغانی و خضاب میکردند. اما با رواج اسلام و با تشریع روزه رمضان، آن روز نسخ شد.
گفتهاند: «علت نامگذاری روز دهم محرم به عاشورا به این علت است که ده نفر از پیامبران با ده کرامت در این روز مورد تکریم الهی قرار گرفتهاند.[۱]
اما روز عاشورا اهمیت و ماندگاری خود را در تاریخ اسلام به سبب واقعه روز عاشورای سال 61 هجری در کربلا به دست آورده است.
در فرهنگ شیعی[ویرایش | ویرایش مبدأ]
در فرهنگ شیعی به دلیل شهادت امام حسین (ع) در روز عاشورا، این روز عظیمترین روز سوگواری و ماتم به حساب میآید که بزرگترین فاجعه و ستم در مورد خاندان پیامبر انجام گرفته است. به همین دلیل پیروان خاندان رسالت در این روز به سوگ و عزا مینشینند و بر کشتگان این روز میگریند.
امام رضا(ع) فرمودند: «هر کس را که عاشورا روز مصیبت، اندوه و گریه باشد، خداوند قیامت را روز شادی او قرار میدهد.»
منبع[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، نشر معروف، ص 298-301
- محمدرضا فخرروحانی، «عاشورا» در برخی کتاب های مرجع انگليسی، از صفحه 59 تا صفحه 82.
پینوشت[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- ↑ حیاه الحسین، ج 3، ص 179 به نقل از الانوار الحسینیه