پیام‌آور عاشورا

پیام آور عاشورا
نویسنده	عطاالله مهاجرانی
ناشر	اطلاعات
محل نشر	تهران
تاریخ نشر	1375
تعداد صفحات	411
موضوع	زندگانی حضرت زینب (ص)
زبان	فارسی
تعداد جلد	1

کتاب پیام آور عاشورا تالیف سیدعطاالله مهاجرانی، به بررسی شخصیت و نقش حضرت زینب (س) از کودکی تا واقعه عاشورا می­پردازد.

درباره­ کتاب

کتاب پیام آور عاشورا در 411 صفحه، 9 فصل و 76 بخش تالیف شده که ویرایش دوم آن در سال 1375 شمسی توسط انتشارات اطلاعات چاپ و منتشر شده­‌است. آخرین تجدید چاپ کتاب در سال 1401 توسط همین انتشارات انجام شده‌است.

این کتاب در فصل اول به تولد حضرت زینب پرداخته و تا فصل نهم  به زندگی، اندیشه و جهاد آن حضرت اشاره می­کند. هر فصل از کتاب به چند بخش تقسیم می­شود که به ترتیب زمانی به حوادث و وقایع پرداخته­‌است. در پایان کتاب و نیز پایان هر بخش فهرست منابعی که نویسنده به آنها استناد کرده و همچنین نقشه مسیر حرکت امام حسین (ع) به کربلا و مسیر بازگشت اسرا پس از واقعه عاشورا اشاره شده‌است.

درباره­ نویسنده

سیدعزاالله مهاجرانی (1333) زاده اراک از سیاستمداران ایرانی است. وی دکترای تاریخ از دانشگاه تربیت مدرس و همچنین دکترای افتخاری از دانشگاه دوشنبه تاجیکستان دارد. مهاجرانی علاوه بر فعالیتهای سیاسی مانند نمایندگی دوره­‌ی اول مجلس، سخنگوی دولت، رایزن فرهنگی در پاکستان و ..، درفعالیت­های فرهنگی مانند همکاری با روزنامه اطلاعات، سردبیری فصلنامه راهبرد، مدیر مسئول هفته نامه بهمن و ... نیز ایفای نقش کرده‌است.

از جمله آثار وی می­توان به گزند باد، نقد توطئه آیات شیطانی، فلسطینی‌­ها، انقلاب عاشورا و پیام‌­آور عاشورا و ... اشاره کرد.

چکیده­ای از کتاب

فصل اول: در خانه فاطمه

در فصل اول نویسنده به منزل پیامبر(ص) و حضرت فاطمه (س) در مسجد النبی و تولد فرزندان حضرت فاطمه (س) اشاره می­کند. بخش دیگر این فصل به رحلت پیامبر (ص) و حضرت فاطمه (س) و تنش­ها و مصیبت­های وارده بر آن خانواده پرداخته­ شده‌­است. بعد از رحلت حضرت فاطمه(س)، حضرت علی (ع) با ام‌­البنین ازدواج کرد و حضرت عباس(ع) متولد شد که حضرت زینب (س) از همان ابتدا مهری ویژه به وی داشت. در ادامه این فصل به ماجرای ازدواج حضرت زینب (س) با عبدالله ابن جعفر و شخصیت عبدالله ابن جعفر اشاره شده­‌است.

فصل دوم: در جریان پیامبری و پادشاهی

در این فصل نویسنده به جریان­هایی که از سال 11 هجری (رحلت پیامبر) تا 60 هجری (فوت معاویه) رخ داده را به صورت مختصر نام برده‌­است. جریان خلافتیی بعد از رحلت پیامبر (ص) که به خانه نشینی حضرت علی(ع) و خلافت عمر منجر شد. در این فصل به جریان سازماندهی عناصر اصلی بنی امیه پرداخت شده، که مورد اعتراض یاران و اهل بیت پیامبر(ص) بودند و جامعه از ارزشهای اسلامی به دور افتاده‌بودند. سپس به دوران حکومت حضرت علی(ع) پرداخته شده است.

فصل سوم: امواج مصیبت و ساحل شکیبایی

در این فصل ابتدا به شهادت حضرت علی(ع) اشاره شده‌است. سپس به حکومت امام حسن و صلح وی با معاویه می پردازد که در نقطه مقابل جریان پادشاهی قرار گرفته بود و به خاطر آن صلح اعراب وی را "خوارکننده مومنان" می‌خواندند. در بخش دیگر به شهادت حجر بن عدی اشاره دارد که نشانگر تثبیت جریان پادشاهی و تلاش بنی امیه برای نگهداری از آن بود. در پایان نیز شهادت امام حسن(ع) و ولیعهدی یزید توسط معاویه اشاره شده‌است.

فصل چهارم: مرگ معاویه و پادشاهی یزید

این فصل به حوادث و وقایعی که برای بیعت گرفتن از امام حسین(ع) اتفاق افتاده را مرور می کند.

فصل پنجم: مکه

این فصل به حرکت کاروان امام حسین(ع) به سوی مکه اشاره می کند که خانواده امام حسین(ع) در مکه در خانه "عباس بن عبدالمطلب" اقامت گزیدند و فرصتی پیش آمده‌بود که امام حسین(ع) بتواند با مردم صحبت کند.

فصل ششم: کاروان عاشقان

در این فصل نویسنده به منازلی که امام حسین(ع) تا رسیدم به کربلا از آن گذر کرده بود و وقایعی که برای وی بعد از خروج از مکه روی داده بود، می‌پردازد، که از جمله آن حوادث شهادت مسلم در کوفه، قتل حصین بن تمیم، رویارویی با سپاه حر و... است.

فصل هفتم: عاشورا

این فصل نویسنده از واقعه کربلا به جنگ نابرابر یاد می کند و آن واقعه را توصیف می‌کند. مولف در این فصل به سختی‌ها و مشکلات واقعه برای حضرت زینب(س) اشاره کرده‌است، و وی را چون درختی تنها می‌داند که دچار طوفان‌ها و برق‌ها است و تنها تلاش این است که بر خاک نیفتد. در روز واقعه زینب(س) هم پناهگاه زنان و کودکان و هم پاسدار علی بن حسین(ع) بود.

فصل هشتم: کاروان آزادگان

این فصل به حرکت کاروان اسرا به سوی کوفه پرداخته‌است که وظیفه زینب(س) آغاز می‌شود زینب(س) چنان خطبه گفت که سخنانش نظام استبدادی را از هم گسست. در ادامه این فصل به خطبه‌های حضرت زینب(س) و امام سجاد(ع) اشاره شده‌است.

فصل نهم: بازگشت به مدینه

یزید ادامه حضور خاندان پیامبر(ص) را در شام به مصلحت حکومتش ندید پس ظاهرا در لطف و مدارا آن‌ها را به مدینه فرستاد. در ادامه متن به سخنرانی امام سجاد(ع) برای مردم مدینه می‌پردازد. در پایان نیز به سفر آخر حضرت زینب(س) در دو روایت اشاره کرده که روایت اول اینکه به مصر و روایت دوم به شام سفر کرده‌است. سپس به توصیف آن دو روایت پرداخته‌است.