مجمع بن عبدالله عائذی
مُجَمِّع بن عبدالله عائذی، از اصحاب امام حسین(ع) که در کربلا در روز عاشورا به شهادت رسید.
زندگینامه[ویرایش | ویرایش مبدأ]
مُجَمِّع بن عبدالله بن مجمع بن مالک بن ایاس بن عبد مناة بن عبیدالله بن سعد العشیرة المذحجی عائذی، منتسب به مذحج و از اهالی کوفه بود. پدرش عبدالله از اصحاب پیامبر (ص) و خودش از تابعین بود.
نقش در نبرد کربلا[ویرایش | ویرایش مبدأ]
مجمع با آگاهی از نزدیک شدن امام به کوفه و خیانت کوفیان و قتل مسلم بن عقیل و تصمیم عبیدالله بن زیاد برای مقابله با آن حضرت، به همراه فرزندش عائذ، عمرو بن خالد صیداوی و خدمتگزارش سعد و جنادة بن حارث سلمانی کوفه را ترک کرده و در عذیب الهجانات به کاروان امام حسین (ع) پیوستند. امام از آنان اوضاع کوفه را سؤال فرمود. مجمع عائذی گفت: «اشراف کوفه از دستگاه حکومت رشوههای زیادی گرفتهاند و خود را فروختهاند. حکومت آنان را همکاران مخلص خود نموده است و آنان بر ضد شما متفق گشتهاند، اما مردم دیگر دلهایشان با شماست و شمشیرهایشان بر ضد شما آماده گردیده است، آنان فردا بر تو شمشیر خواهند کشید.» [۱] در روز عاشورا هر پنج تن از امام حسین (ع) اذن رفتن به میدان گرفتند و جنگیدند تا به شهادت رسیدند. [۲] مجمع به هنگام شهادت حدود ۵۰ سال و پسرش عائذ ۲۵ سال سن داشت. بنا به نقلی او و فرزندش هر دو قبل از حمله نخست به شهادت رسیدند. اما نظر اول صحیح است. [۳]
در زیارت رجبیه و زیارت ناحیه مقدسه به وی سلام داده شده است: «السَّلامُ عَلَی مُجَمِّعِ اَو مَجمَعِ بنِ عَبدِاللهِ العائِذی»
منبع[ویرایش | ویرایش مبدأ]
پی نوشت[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- ↑ انساب الاشراف، بلاذری، احمد بن یحیی، احمد بن محمد، چاپ محمود فردوس العظم، دمشق: ۱۹۹۶ – ۲۰۰۰ م.،ج۳، ص۱۷۱؛ تاریخ الطبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمد بن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲ – ۱۳۸۷ ﻫ ق / ۱۹۶۲ – ۱۹۶۷ م.، ج۵، ص۴۰۳-۴۰۴.
- ↑ انساب الاشراف، بلاذری، احمد بن یحیی، احمد بن محمد، چاپ محمود فردوس العظم، دمشق: ۱۹۹۶ – ۲۰۰۰ م.، ج۳، ص۱۹۸؛ تاریخ الطبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمد بن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲ – ۱۳۸۷ ﻫ ق / ۱۹۶۲ – ۱۹۶۷ م.، ج۵، ص۴۴۶.
- ↑ برای تفصیل بیشتر ر.ک : انساب الاشراف، بلاذری، احمد بن یحیی، احمد بن محمد، چاپ محمود فردوس العظم، دمشق: ۱۹۹۶ – ۲۰۰۰ م.، ج۳، ص۱۹۹؛ تاریخ الطبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمد بن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲ – ۱۳۸۷ ﻫ ق / ۱۹۶۲ – ۱۹۶۷ م.، ج۵، ص۴۰۵،۴۴۶؛ ارشاد القلوب، دیلمی، ابوم محمد حسن بن ابی الحسن، تهران: مرکز نشر کتاب، ۱۳۷۵ ﻫ ق.، ج۲، ص۴۵۸.