سوار بن منعم نهمی
.jpg) | |
| اطلاعات اصحاب امام حسین (ع) | |
|---|---|
| نام کامل | سوّار بن منعم بن حابس بن ابی عمیر (حمیر) بن نهم همدانی نهمی |
| نقش های برجسته | از اصحاب امام حسین (ع) و شهدای کربلا |
سوّار بن منعم بن حابس بن ابی عمیر (حمیر) بن نهم همدانی نهمی، از اصحاب امام حسین (ع) بود.
نسب[ویرایش | ویرایش مبدأ]
نهمی منسوب به نهم بن عمرو، تیره‌ای از قبیله همدان، از اعراب قحطانی جنوب شبه جزیره است. نام پدر سوار را ابی حمیر، ابی خمیر، عمیر، حمیر و ابی خیر نیز نوشته‌اند. بلاذری او را سوار بن ابی خمیر از قبیله بنی فهم جابری همدانی آورده است.[۱] مجلسی او را با نام سوار بن ابی حُمیر فهمی همدانی ذکر می‌کند.[۲] سوار بن ابی عمیر نهمی[۳] و سوار بن ابی حمیر نهمی[۴] نامهای دیگری است که به وی نسبت داده اند اگر چه آیت‌الله خویی آنان را دو نفر به حساب آورده است،[۵] ولی ظاهراً باید یکی باشند.
نقش در واقعه کربلا[ویرایش | ویرایش مبدأ]
سوار در روزهای اول ورود امام حسین (ع) به کربلا از کوفه به کربلا رفت و به جمع یاران آن حضرت ملحق گردید و در صبح عاشورا و در حمله اول به قلب سپاه دشمن حمله کرد و در این حمله خود نیز مجروح گردید و چون از خیمه‌گاه دور بود، اسیر شد.
او را نزد ابن سعد بردند. ابن سعد دستور قتل او را در حال اسارت داد، اما رجال قبیله‌اش نزد ابن سعد شفاعت او را کردند. ابن زیاد او را حبس کرد و پس از شش ماه بر اثر جراحاتی که در کربلا برداشته بود، در زندان کوفه به شهادت رسید.[۶] اگر چه شیخ طوسی[۷] و ابن شهر آشوب[۸] شهادت او را در حمله اول می‌دانند.
در زیارت ناحیه مقدسه به اسارت و جراحت او اشاره و این‌چنین به وی سلام داده شده است: «السَّلامُ عَلَی الجَریحِ المَأسُورِ سَوّارِ بنِ اَبی حِمیرِ الفَهمِی الهَمدانی»
منبع[ویرایش | ویرایش مبدأ]
پی نوشت[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- ↑ - انساب الاشراف، بلاذری، احمد بن یحیی، احمد بن محمد، چاپ محمود فردوس العظم، دمشق: ۱۹۹۶ – ۲۰۰۰ م. ج۳، ص۱۹۸.
- ↑ - بحار الانوار الجامعه لدرر الائمه الاطهار (ع)، مجلسی، ملا محمد باقر، تهران: مکتبه الاسلامیه، ۱۳۶۲ ش.، ج۴۵، ص۷۳.
- ↑ - مناقب آل ابی طالب، ابن شهرآشوب مازندرانی، ابوجعفر رشیدالدین محمدبن علی، قم: انتشارات علامه. ، ج۴، ص۱۲۲؛ انصار الحسین (ع)، محمد مهدی شمس الدین، ترجمه سید ناصر هاشم زاده، تهران: شرکت چاپ و نشر بین الملل، ۱۳۸۷ ش.، ص۱۰۲.
- ↑ - بحار الانوار الجامعه لدرر الائمه الاطهار (ع)، مجلسی، ملا محمد باقر، تهران: مکتبه الاسلامیه، ۱۳۶۲ ش.، ج۴۵، ص۷۳.
- ↑ - معجم رجال الحدیث و تفصیل طبقات الرواه، خویی، سید ابوالقاسم، نشر توحید،۱۴۱۳ ﻫ ق. ، ج۸، ص۳۲۰.
- ↑ - ر.ک : انساب الاشراف، بلاذری، احمد بن یحیی، احمد بن محمد، چاپ محمود فردوس العظم، دمشق: ۱۹۹۶ – ۲۰۰۰ م. ج۳، ص۱۹۸؛من لایحضره الفقیه، صدوق (ابن بابویه)، ابوجعفر محمدبن علی، چاپ حسن موسوی خرمان، بیروت: ۱۴۰۱ ﻫ ق / ۱۹۸۱ م. ج۴، ص۲۲۶؛ رجال طوسی، شیخ طوسی، ابوجعفر محمد بن حسن، به کوشش محمد صادق آل بحر العلوم، نجف: ۱۳۸۱ ﻫ ق.، ص۷۴؛ ؛ منتهی الآمال، قمی، شیخ عباس، تهران: انتشارات فراروی، ۱۳۸۱ ش. ، ج۱، ص۳۵۱.
- ↑ - رجال طوسی، شیخ طوسی، ابوجعفر محمد بن حسن، به کوشش محمد صادق آل بحر العلوم، نجف: ۱۳۸۱ ﻫ ق.، ص۷۴.
- ↑ - مناقب آل ابی طالب، ابن شهرآشوب مازندرانی، ابوجعفر رشیدالدین محمدبن علی، قم: انتشارات علامه. ، ج۴، ص۱۲۲.