قارب بن عبدالله بن اریقط دئلی: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
==زندگینامه== | ==زندگینامه== | ||
پدر قارب، عبدالله از اصحاب پیامبر (ص) بود و در هنگام هجرت آن حضرت به مدینه راه بلد ایشان بود. مادرش | پدر قارب، عبدالله از اصحاب پیامبر (ص) بود و در هنگام هجرت آن حضرت به مدینه راه بلد ایشان بود. مادرش [[فکیهه|فُکَیهه]]، کنیز [[حسین|امام حسین (ع)]] و در خدمت همسر [[حسین بن علی|امام حسین (ع)]]، [[رباب|رباب (س)]] بود. فکیهه به همسری عبدالله در آمد و قارب حاصل این ازدواج بود. در نتیجه به او غلام امام حسین (ع) می‌گفتند. | ||
==نقش در واقعه کربلا== | ==نقش در واقعه کربلا== | ||
قارب از مدینه تا [[کربلا]] همراه [[امام حسین (ع)]] بود و سرانجام در روز [[عاشورا]] و در حمله اول به [[شهادت]] رسید. <ref>ر.ک : الاصابه فی تمییز الصحابه ، ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی، به کوشش علی محمد بجاوی، بیروت: مؤسسه التاریخ العربی، 1328 ﻫ ق.، ج4، ص24،5؛ بحار الانوار الجامعه لدرر الائمه الاطهار (ع)، مجلسی، ملا محمد باقر، تهران: مکتبه الاسلامیه، 1362 ش.، ج45، ص69؛ اقبال بالاعمال الحسنه فیما یعمل مره فی السنه، سید بن طاووس، علی بن موسی، تحقیق جواد قیومی اصفهانی، قم: مکتبه الاعلام الاسلامی، 1414 ﻫ ق.، ج3، ص76؛ تنقیح المقال فی احوال الرجال، مامقانی، شیخ عبدالله، نجف: المطبعه الحیریه، 1352 ﻫ ق.، ج3، ص18؛ اعیان الشیعه، امین، سید محسن، چاپ حسن امین، بیروت: 1403 ﻫ ق.، ج1، ص611؛ عبرات المصطفین فی مقتل الحسین (ع)، محمودی، محمدباقر، قم: مجمع احیاء الثقافه الاسلامیه، 1415 ه ق.، ج2، ص156.</ref> | قارب از مدینه تا [[کربلا]] همراه [[امام حسین (ع)]] بود و سرانجام در روز [[عاشورا]] و در حمله اول به [[شهادت]] رسید. <ref>ر.ک : الاصابه فی تمییز الصحابه ، ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی، به کوشش علی محمد بجاوی، بیروت: مؤسسه التاریخ العربی، 1328 ﻫ ق.، ج4، ص24،5؛ بحار الانوار الجامعه لدرر الائمه الاطهار (ع)، مجلسی، ملا محمد باقر، تهران: مکتبه الاسلامیه، 1362 ش.، ج45، ص69؛ اقبال بالاعمال الحسنه فیما یعمل مره فی السنه، سید بن طاووس، علی بن موسی، تحقیق جواد قیومی اصفهانی، قم: مکتبه الاعلام الاسلامی، 1414 ﻫ ق.، ج3، ص76؛ تنقیح المقال فی احوال الرجال، مامقانی، شیخ عبدالله، نجف: المطبعه الحیریه، 1352 ﻫ ق.، ج3، ص18؛ اعیان الشیعه، امین، سید محسن، چاپ حسن امین، بیروت: 1403 ﻫ ق.، ج1، ص611؛ عبرات المصطفین فی مقتل الحسین (ع)، محمودی، محمدباقر، قم: مجمع احیاء الثقافه الاسلامیه، 1415 ه ق.، ج2، ص156.</ref> | ||
| خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
[[رده: شهیدان عاشورا]] | [[رده: شهیدان عاشورا]] | ||
[[en:Qarib b. Abd Allah]] | [[en:Qarib b. Abd Allah]] | ||
<references />{{یاران امام حسین علیه السلام}} | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۲ سپتامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۵:۲۰
.jpg) | |
| اطلاعات اصحاب امام حسین (ع) | |
|---|---|
| نام کامل | قارب بن عبدالله بن اُرَیقِط (اُرَیقِد) دئلی (دیلمی) |
| محل زندگی | مدینه |
| نقش های برجسته | او در روز عاشورا و در حمله اول به شهادت رسید. |
قارب بن عبدالله بن اُرَیقِط (اُرَیقِد) دئلی (دیلمی)، از اصحاب امام حسین(ع) بود که در روز عاشورا در کربلا به شهادت رسید.
زندگینامه[ویرایش | ویرایش مبدأ]
پدر قارب، عبدالله از اصحاب پیامبر (ص) بود و در هنگام هجرت آن حضرت به مدینه راه بلد ایشان بود. مادرش فُکَیهه، کنیز امام حسین (ع) و در خدمت همسر امام حسین (ع)، رباب (س) بود. فکیهه به همسری عبدالله در آمد و قارب حاصل این ازدواج بود. در نتیجه به او غلام امام حسین (ع) می‌گفتند.
نقش در واقعه کربلا[ویرایش | ویرایش مبدأ]
قارب از مدینه تا کربلا همراه امام حسین (ع) بود و سرانجام در روز عاشورا و در حمله اول به شهادت رسید. [۱]
در زیارت ناحیه مقدسه به وی سلام داده شده است: «السَّلامُ عَلَی قارِب مَولَی الحُسَینِ بنِ عَلی»
منبع[ویرایش | ویرایش مبدأ]
پی نوشت[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- ↑ ر.ک : الاصابه فی تمییز الصحابه ، ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی، به کوشش علی محمد بجاوی، بیروت: مؤسسه التاریخ العربی، 1328 ﻫ ق.، ج4، ص24،5؛ بحار الانوار الجامعه لدرر الائمه الاطهار (ع)، مجلسی، ملا محمد باقر، تهران: مکتبه الاسلامیه، 1362 ش.، ج45، ص69؛ اقبال بالاعمال الحسنه فیما یعمل مره فی السنه، سید بن طاووس، علی بن موسی، تحقیق جواد قیومی اصفهانی، قم: مکتبه الاعلام الاسلامی، 1414 ﻫ ق.، ج3، ص76؛ تنقیح المقال فی احوال الرجال، مامقانی، شیخ عبدالله، نجف: المطبعه الحیریه، 1352 ﻫ ق.، ج3، ص18؛ اعیان الشیعه، امین، سید محسن، چاپ حسن امین، بیروت: 1403 ﻫ ق.، ج1، ص611؛ عبرات المصطفین فی مقتل الحسین (ع)، محمودی، محمدباقر، قم: مجمع احیاء الثقافه الاسلامیه، 1415 ه ق.، ج2، ص156.