مجمع بن عبدالله عائذی: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
مُجَمِّع بن عبدالله بن مجمع بن مالک بن ایاس بن عبد مناة بن عبیدالله بن سعد العشیرة المذحجی عائذی، منتسب به مذحج و از اهالی [[کوفه]] بود. پدرش عبدالله از اصحاب پیامبر (ص) و خودش از [[تابعین]] بود. | مُجَمِّع بن عبدالله بن مجمع بن مالک بن ایاس بن عبد مناة بن عبیدالله بن سعد العشیرة المذحجی عائذی، منتسب به مذحج و از اهالی [[کوفه]] بود. پدرش عبدالله از اصحاب پیامبر (ص) و خودش از [[تابعین]] بود. | ||
== نقش در | ==نقش در نبرد کربلا== | ||
مجمع با آگاهی از نزدیک شدن امام به کوفه و خیانت کوفیان و قتل [[مسلم بن عقیل]] و تصمیم [[عبید الله بن زیاد|عبیدالله بن زیاد]] برای مقابله با آن حضرت، به همراه فرزندش [[عائذ]]، [[عمرو بن خالد صیداوی]] و خدمت‌گزارش [[سعد غلام عمرو بن خالد صیداوی|سعد]] و [[جناده بن حارث سلمانی|جنادة بن حارث سلمانی]] کوفه را ترک کرده و در [[عذیب الهجانات]] به کاروان امام حسین (ع) پیوستند. امام از آنان اوضاع کوفه را سؤال فرمود. مجمع عائذی گفت: «اشراف کوفه از دستگاه حکومت رشوه‌های زیادی گرفته‌اند و خود را فروخته‌اند. حکومت آنان را همکاران مخلص خود نموده است و آنان بر ضد شما متفق گشته‌اند، اما مردم دیگر دل‌هایشان با شماست و شمشیرهایشان بر ضد شما آماده گردیده است، آنان فردا بر تو شمشیر خواهند کشید.» <ref>انساب الاشراف، بلاذری، احمد بن یحیی، احمد بن محمد، چاپ محمود فردوس العظم، دمشق: ۱۹۹۶ – ۲۰۰۰ م.،ج۳، ص۱۷۱؛ تاریخ الطبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمد بن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲ – ۱۳۸۷ ﻫ ق / ۱۹۶۲ – ۱۹۶۷ م.، ج۵، ص۴۰۳-۴۰۴.</ref> | مجمع با آگاهی از نزدیک شدن امام به کوفه و خیانت کوفیان و قتل [[مسلم بن عقیل]] و تصمیم [[عبید الله بن زیاد|عبیدالله بن زیاد]] برای مقابله با آن حضرت، به همراه فرزندش [[عائذ]]، [[عمرو بن خالد صیداوی]] و خدمت‌گزارش [[سعد غلام عمرو بن خالد صیداوی|سعد]] و [[جناده بن حارث سلمانی|جنادة بن حارث سلمانی]] کوفه را ترک کرده و در [[عذیب الهجانات]] به کاروان امام حسین (ع) پیوستند. امام از آنان اوضاع کوفه را سؤال فرمود. مجمع عائذی گفت: «اشراف کوفه از دستگاه حکومت رشوه‌های زیادی گرفته‌اند و خود را فروخته‌اند. حکومت آنان را همکاران مخلص خود نموده است و آنان بر ضد شما متفق گشته‌اند، اما مردم دیگر دل‌هایشان با شماست و شمشیرهایشان بر ضد شما آماده گردیده است، آنان فردا بر تو شمشیر خواهند کشید.» <ref>انساب الاشراف، بلاذری، احمد بن یحیی، احمد بن محمد، چاپ محمود فردوس العظم، دمشق: ۱۹۹۶ – ۲۰۰۰ م.،ج۳، ص۱۷۱؛ تاریخ الطبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمد بن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲ – ۱۳۸۷ ﻫ ق / ۱۹۶۲ – ۱۹۶۷ م.، ج۵، ص۴۰۳-۴۰۴.</ref> | ||
در روز [[عاشورا]] هر پنج تن از [[حسین|امام حسین (ع)]] اذن رفتن به میدان گرفتند و جنگیدند تا به [[شهادت]] رسیدند. <ref>انساب الاشراف، بلاذری، احمد بن یحیی، احمد بن محمد، چاپ محمود فردوس العظم، دمشق: ۱۹۹۶ – ۲۰۰۰ م.، ج۳، ص۱۹۸؛ تاریخ الطبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمد بن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲ – ۱۳۸۷ ﻫ ق / ۱۹۶۲ – ۱۹۶۷ م.، ج۵، ص۴۴۶. </ref> مجمع به هنگام شهادت حدود ۵۰ سال و پسرش عائذ ۲۵ سال سن داشت. بنا به نقلی او و فرزندش هر دو قبل از حمله نخست به شهادت رسیدند. اما نظر اول صحیح است. <ref>برای تفصیل بیشتر ر.ک : انساب الاشراف، بلاذری، احمد بن یحیی، احمد بن محمد، چاپ محمود فردوس العظم، دمشق: ۱۹۹۶ – ۲۰۰۰ م.، ج۳، ص۱۹۹؛ تاریخ الطبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمد بن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲ – ۱۳۸۷ ﻫ ق / ۱۹۶۲ – ۱۹۶۷ م.، ج۵، ص۴۰۵،۴۴۶؛ ارشاد القلوب، دیلمی، ابوم محمد حسن بن ابی الحسن، تهران: مرکز نشر کتاب، ۱۳۷۵ ﻫ ق.، ج۲، ص۴۵۸.</ref> | در روز [[عاشورا]] هر پنج تن از [[حسین|امام حسین (ع)]] اذن رفتن به میدان گرفتند و جنگیدند تا به [[شهادت]] رسیدند. <ref>انساب الاشراف، بلاذری، احمد بن یحیی، احمد بن محمد، چاپ محمود فردوس العظم، دمشق: ۱۹۹۶ – ۲۰۰۰ م.، ج۳، ص۱۹۸؛ تاریخ الطبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمد بن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲ – ۱۳۸۷ ﻫ ق / ۱۹۶۲ – ۱۹۶۷ م.، ج۵، ص۴۴۶. </ref> مجمع به هنگام شهادت حدود ۵۰ سال و پسرش عائذ ۲۵ سال سن داشت. بنا به نقلی او و فرزندش هر دو قبل از حمله نخست به شهادت رسیدند. اما نظر اول صحیح است. <ref>برای تفصیل بیشتر ر.ک : انساب الاشراف، بلاذری، احمد بن یحیی، احمد بن محمد، چاپ محمود فردوس العظم، دمشق: ۱۹۹۶ – ۲۰۰۰ م.، ج۳، ص۱۹۹؛ تاریخ الطبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمد بن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲ – ۱۳۸۷ ﻫ ق / ۱۹۶۲ – ۱۹۶۷ م.، ج۵، ص۴۰۵،۴۴۶؛ ارشاد القلوب، دیلمی، ابوم محمد حسن بن ابی الحسن، تهران: مرکز نشر کتاب، ۱۳۷۵ ﻫ ق.، ج۲، ص۴۵۸.</ref> | ||
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
==منبع== | ==منبع== | ||
* [http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=2588126&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author مرضیه محمدزاده، شهیدان جاوید، نشر بصیرت، ص ۳۱۸-۳۱۹.] | *[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=2588126&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author مرضیه محمدزاده، شهیدان جاوید، نشر بصیرت، ص ۳۱۸-۳۱۹.] | ||
==پی نوشت== | ==پی نوشت== | ||
| خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
[[رده: شهیدان کربلا]] | [[رده: شهیدان کربلا]] | ||
[[رده: شهدای صبح عاشورا]] | [[رده: شهدای صبح عاشورا]] | ||
<references /> | <references />{{یاران امام حسین علیه السلام}} | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۳ سپتامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۱:۲۳
.jpg) | |
| اطلاعات اصحاب امام حسین (ع) | |
|---|---|
| نام کامل | مُجَمِّع بن عبدالله بن مجمع بن مالک بن ایاس بن عبد مناة بن عبیدالله بن سعد العشیرة المذحجی عائذی |
| محل زندگی | کوفه |
| نقش های برجسته | در روز عاشورا جنگید تا به شهادت رسید. |
مُجَمِّع بن عبدالله عائذی، از اصحاب امام حسین(ع) که در کربلا در روز عاشورا به شهادت رسید.
زندگینامه[ویرایش | ویرایش مبدأ]
مُجَمِّع بن عبدالله بن مجمع بن مالک بن ایاس بن عبد مناة بن عبیدالله بن سعد العشیرة المذحجی عائذی، منتسب به مذحج و از اهالی کوفه بود. پدرش عبدالله از اصحاب پیامبر (ص) و خودش از تابعین بود.
نقش در نبرد کربلا[ویرایش | ویرایش مبدأ]
مجمع با آگاهی از نزدیک شدن امام به کوفه و خیانت کوفیان و قتل مسلم بن عقیل و تصمیم عبیدالله بن زیاد برای مقابله با آن حضرت، به همراه فرزندش عائذ، عمرو بن خالد صیداوی و خدمت‌گزارش سعد و جنادة بن حارث سلمانی کوفه را ترک کرده و در عذیب الهجانات به کاروان امام حسین (ع) پیوستند. امام از آنان اوضاع کوفه را سؤال فرمود. مجمع عائذی گفت: «اشراف کوفه از دستگاه حکومت رشوه‌های زیادی گرفته‌اند و خود را فروخته‌اند. حکومت آنان را همکاران مخلص خود نموده است و آنان بر ضد شما متفق گشته‌اند، اما مردم دیگر دل‌هایشان با شماست و شمشیرهایشان بر ضد شما آماده گردیده است، آنان فردا بر تو شمشیر خواهند کشید.» [۱] در روز عاشورا هر پنج تن از امام حسین (ع) اذن رفتن به میدان گرفتند و جنگیدند تا به شهادت رسیدند. [۲] مجمع به هنگام شهادت حدود ۵۰ سال و پسرش عائذ ۲۵ سال سن داشت. بنا به نقلی او و فرزندش هر دو قبل از حمله نخست به شهادت رسیدند. اما نظر اول صحیح است. [۳]
در زیارت رجبیه و زیارت ناحیه مقدسه به وی سلام داده شده است: «السَّلامُ عَلَی مُجَمِّعِ اَو مَجمَعِ بنِ عَبدِاللهِ العائِذی»
منبع[ویرایش | ویرایش مبدأ]
پی نوشت[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- ↑ انساب الاشراف، بلاذری، احمد بن یحیی، احمد بن محمد، چاپ محمود فردوس العظم، دمشق: ۱۹۹۶ – ۲۰۰۰ م.،ج۳، ص۱۷۱؛ تاریخ الطبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمد بن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲ – ۱۳۸۷ ﻫ ق / ۱۹۶۲ – ۱۹۶۷ م.، ج۵، ص۴۰۳-۴۰۴.
- ↑ انساب الاشراف، بلاذری، احمد بن یحیی، احمد بن محمد، چاپ محمود فردوس العظم، دمشق: ۱۹۹۶ – ۲۰۰۰ م.، ج۳، ص۱۹۸؛ تاریخ الطبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمد بن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲ – ۱۳۸۷ ﻫ ق / ۱۹۶۲ – ۱۹۶۷ م.، ج۵، ص۴۴۶.
- ↑ برای تفصیل بیشتر ر.ک : انساب الاشراف، بلاذری، احمد بن یحیی، احمد بن محمد، چاپ محمود فردوس العظم، دمشق: ۱۹۹۶ – ۲۰۰۰ م.، ج۳، ص۱۹۹؛ تاریخ الطبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمد بن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲ – ۱۳۸۷ ﻫ ق / ۱۹۶۲ – ۱۹۶۷ م.، ج۵، ص۴۰۵،۴۴۶؛ ارشاد القلوب، دیلمی، ابوم محمد حسن بن ابی الحسن، تهران: مرکز نشر کتاب، ۱۳۷۵ ﻫ ق.، ج۲، ص۴۵۸.