مسلم بن کثیر اعرج: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات اصحاب امام حسین (ع) | {{جعبه اطلاعات اصحاب امام حسین (ع) | ||
| عنوان = | | عنوان = | ||
| تصویر = | | تصویر =مزار یاران امام حسین(ع).jpg | ||
| اندازه تصویر = | | اندازه تصویر = | ||
|توضیح تصویر = | |توضیح تصویر = | ||
| خط ۲۳: | خط ۲۱: | ||
| شاگردان = | | شاگردان = | ||
| آثار = | | آثار = | ||
| نقش های برجسته = | | نقش های برجسته = در صبح روز عاشورا و در حمله اول، به شهادت رسید. | ||
}} | }}'''مسلم بن کُثیر اعرج،''' از اصحاب [[حسین|امام حسین(ع)]] و از شهدای [[کربلا]] است. | ||
==زندگینامه== | |||
مسلم بن کُثیر (کَثیر) بن فلیب صدفی ازدی ازد شنوئه اعرج، از طایفه ازد و از شاخه ازد شنوئه بود. وی اصالت یمنی داشت و در [[کوفه]] ساکن بود. | |||
پدرش از اصحاب پیامبر (ص) بود. مسلم نیز زمان پیامبر (ص) را درک کرده و از تابعین و از اصحاب امام علی (ع) به شمار می‌رفت. او راوی روایات پیامبر (ص) بود. همچنین از مجاهدین جنگ جمل نیز بود که در این جنگ بر اثر اصابت تیری که [[عمر بن ضبیعه تیمی|عمرو بن ضبّه تمیمی]] به پایش زد، مجروح شد و بعدها پایش می‌لنگید و به همین سبب به او اعرج می‌گفتند. | |||
== همراهی امام حسین(ع) == | |||
مسلم قبل از رسیدنِ [[حسین|امام حسین (ع)]] به [[کربلا]]، به کاروان آن حضرت پیوست. | |||
==نقش در واقعه کربلا== | |||
مسلم در صبح روز [[عاشورا]] و در حمله اول، به [[شهادت]] رسید. او به هنگام شهادت حدود 70 سال سن داشت. <ref>ر.ک : رجال طوسی، شیخ طوسی، ابوجعفر محمد بن حسن، به کوشش محمد صادق آل بحر العلوم، نجف: 1381 ﻫ ق.، ص80؛مناقب آل ابی طالب، ابن شهرآشوب مازندرانی، ابوجعفر رشیدالدین محمدبن علی، قم: انتشارات علامه. ، ج4، ص113؛ الاصابه فی تمییز الصحابه ، ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی، به کوشش علی محمد بجاوی، بیروت: مؤسسه التاریخ العربی، 1328 ﻫ ق.، ج5، ص475.</ref> | |||
در [[زیارت رجبیه]] با عنوان [[سلیمان بن کثیر]] و در زیارت ناحیه مقدسه با عنوان اسلم بن کثیر به وی سلام داده شده است که مربوط به یک شخص است: «السَّلامُ عَلَی اَسلَمَ بنِ کَثیرٍ الاَزدِی الاَعرَج» | |||
==منبع== | |||
* [http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=2588126&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author مرضیه محمدزاده، شهیدان جاوید، نشر بصیرت، ص 304-305.] | |||
==پی نوشت== | ==پی نوشت== | ||
[[رده: تاریخ]] | [[رده: تاریخ]] | ||
| خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
[[رده: شهیدان کربلا]] | [[رده: شهیدان کربلا]] | ||
[[رده: شهیدان عاشورا]] | [[رده: شهیدان عاشورا]] | ||
[[en:Muslim b. Kathir al-Azdi]] | |||
<references />{{یاران امام حسین علیه السلام}} | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۳ سپتامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۱:۲۴
.jpg) | |
| اطلاعات اصحاب امام حسین (ع) | |
|---|---|
| نام کامل | مسلم بن کُثیر (کَثیر) بن فلیب صدفی ازدی ازد شنوئه اعرج |
| محل زندگی | کوفه |
| نقش های برجسته | در صبح روز عاشورا و در حمله اول، به شهادت رسید. |
مسلم بن کُثیر اعرج، از اصحاب امام حسین(ع) و از شهدای کربلا است.
زندگینامه[ویرایش | ویرایش مبدأ]
مسلم بن کُثیر (کَثیر) بن فلیب صدفی ازدی ازد شنوئه اعرج، از طایفه ازد و از شاخه ازد شنوئه بود. وی اصالت یمنی داشت و در کوفه ساکن بود.
پدرش از اصحاب پیامبر (ص) بود. مسلم نیز زمان پیامبر (ص) را درک کرده و از تابعین و از اصحاب امام علی (ع) به شمار می‌رفت. او راوی روایات پیامبر (ص) بود. همچنین از مجاهدین جنگ جمل نیز بود که در این جنگ بر اثر اصابت تیری که عمرو بن ضبّه تمیمی به پایش زد، مجروح شد و بعدها پایش می‌لنگید و به همین سبب به او اعرج می‌گفتند.
همراهی امام حسین(ع)[ویرایش | ویرایش مبدأ]
مسلم قبل از رسیدنِ امام حسین (ع) به کربلا، به کاروان آن حضرت پیوست.
نقش در واقعه کربلا[ویرایش | ویرایش مبدأ]
مسلم در صبح روز عاشورا و در حمله اول، به شهادت رسید. او به هنگام شهادت حدود 70 سال سن داشت. [۱]
در زیارت رجبیه با عنوان سلیمان بن کثیر و در زیارت ناحیه مقدسه با عنوان اسلم بن کثیر به وی سلام داده شده است که مربوط به یک شخص است: «السَّلامُ عَلَی اَسلَمَ بنِ کَثیرٍ الاَزدِی الاَعرَج»
منبع[ویرایش | ویرایش مبدأ]
پی نوشت[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- ↑ ر.ک : رجال طوسی، شیخ طوسی، ابوجعفر محمد بن حسن، به کوشش محمد صادق آل بحر العلوم، نجف: 1381 ﻫ ق.، ص80؛مناقب آل ابی طالب، ابن شهرآشوب مازندرانی، ابوجعفر رشیدالدین محمدبن علی، قم: انتشارات علامه. ، ج4، ص113؛ الاصابه فی تمییز الصحابه ، ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی، به کوشش علی محمد بجاوی، بیروت: مؤسسه التاریخ العربی، 1328 ﻫ ق.، ج5، ص475.