انیس‌ بن‌ معقل‌ اصبحی‌: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حسین
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جزبدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
'''انیس‌ بن‌ معقل‌ اصبحی قحطانی یمنی،''' از قبیله اصبح است. اصبحیان منسوب به اصباح، از اعراب قحطانی هستند که در جنوب شبه‌ جزیره زندگی می‌کردند. برخی محل زندگی آنان را در یمن دانسته‌اند. انیس از همان قبیله‌ای بود که خولی یکی از قاتلان امام حسین (ع) به آن تعلق داشت. انیس‌ بن‌ معقل‌ اصبحی‌ از یاران امام حسین (ع) بود.
{{جعبه اطلاعات اصحاب امام حسین (ع)
{{جعبه اطلاعات اصحاب امام حسین (ع)
| عنوان              =
| عنوان              =
| تصویر              =
| تصویر              =مزار یاران امام حسین(ع).jpg
| اندازه تصویر      =
| اندازه تصویر      =
|توضیح تصویر        =
|توضیح تصویر        =
خط ۲۴: خط ۲۲:
| آثار              =
| آثار              =
| نقش های برجسته              =از یاران امام حسین (ع)
| نقش های برجسته              =از یاران امام حسین (ع)
}}
}}'''انیس‌ بن‌ معقل‌ اصبحی قحطانی یمنی،''' از یاران [[حسین|امام حسین(ع)]] بود که در [[کربلا]] به [[شهادت]] رسید.


==زندگینامه==
انیس بن معقل از قبیله اصبح است. اصبحیان منسوب به اصباح، از اعراب قحطانی هستند که در جنوب شبه‌ جزیره زندگی می‌کردند. برخی محل زندگی آنان را در یمن دانسته‌اند. انیس از همان قبیله‌ای بود که [[خولی بن یزید اصبحی|خولی]] یکی از قاتلان امام حسین(ع) به آن تعلق داشت. 
==نقش در واقعه کربلا==
انیس برخلاف خولی و به رغم آگاهی از شهادت خویش، پس از شهادت [[مسلم بن عقیل|مسلم]] از کوفه خارج شد و در یکی از منازل بین راه مکه به [[کربلا]] به امام حسین(ع) پیوست.


==نقش در واقعه کربلا==
انیس بعد از نماز ظهر [[عاشورا]] و پس از شهادت [[جون بن حوی|جون غلام ابوذر]]،‌ با کسب‌ اجازه‌ از امام‌ حسین(ع) به‌ میدان‌ شتافت‌ و در حالی که‌ می‌جنگید، رجز می‌خواند: <ref>الفتوح، ابن اعثم کوفی، احمد، حیدرآباد دکن: ۱۳۹۵ ه ق/ ۱۹۷۵  م.، ج۵، ص۱۹۸-۱۹۹.</ref>
انیس برخلاف خولی و به رغم آگاهی از شهادت خویش، پس از شهادت مسلم از کوفه خارج شد و در یکی از منازل بین راه مکه به کربلا به امام حسین (ع) پیوست. او مردی دلیر و رزمنده‌ای شجاع و سوارکاری ماهر بود.
انیس بعد از نماز ظهر عاشورا و پس از شهادت جون غلام ابوذر،‌ با کسب‌ اجازه‌ از امام‌ حسین (ع) به‌ میدان‌ شتافت‌ و در حالی که‌ می‌جنگید، رجز می‌خواند:‌‌ <ref>الفتوح، ج5، ص198-199.</ref>
===رجزخوانی===
===رجزخوانی===


خط ۳۸: خط ۳۸:


{{م| وَ فی‌ یمینی‌ نَصْل‌ُ سَیف‌ٍ مُصْقَل‌ْ }}
{{م| وَ فی‌ یمینی‌ نَصْل‌ُ سَیف‌ٍ مُصْقَل‌ْ }}
 
{{م| عَن‌ِ الْحُسَین‌ِ الْماجِدُ الْمُفَضّل‌ }}
{{م| عَن‌ِ الْحُسَین‌ِ الْماجِدُ الْمُفَضّل‌ }}


خط ۴۴: خط ۴۴:
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}


من‌ انیس‌ فرزند معقل‌ هستم‌. دو دستم‌ تیغ‌ آهنی‌ِ شمشیرِ صیغل‌ داده‌ شده‌ است.
من‌ انیس‌ فرزند معقل‌ هستم‌. دو دستم‌ تیغ‌ آهنی‌ِ شمشیرِ صیغل‌ داده‌ شده‌‌است.


در وسط‌ گرد و غبار میدان‌ جنگ‌ سرها را با آن‌ می‌زنم‌. از حسین‌ صاحب‌ مجد و بزرگواری‌ دفاع‌ می‌کنم‌.  
در وسط‌ گرد و غبار میدان‌ جنگ‌ سرها را با آن‌ می‌زنم‌. از حسین‌ صاحب‌ مجد و بزرگواری‌ دفاع‌ می‌کنم‌.  
خط ۵۰: خط ۵۰:
او فرزند رسول‌ خدا بهترین‌ پیامبران‌ است‌.
او فرزند رسول‌ خدا بهترین‌ پیامبران‌ است‌.


انیس پس از نبردی شجاعانه به شهادت رسید.
===شهادت===
در زیارت نامه‌ها نام وی ذکر نشده است. <ref>برای تفصیل بیشتر رک : الفتوح، ج5، ص198؛ مقتل الحسین خوارزمی، ج2، ص19؛ اللهوف، ص47؛ مناقب آل ابی‌طالب، ج4، ص111،103؛ اعیان الشیعه، ج3، ص507؛ انصار الحسین (ع)، ص97؛ وسیله الدارین، ص105؛ تنقیح المقال، ج1، ص328؛ ابصار العین فی انصار الحسین (ع)، ص85-86؛ قاموس الرجال، ج4، ص76؛ حدائق الوردیه، ص104؛ نفس المهموم، ص133؛ فرسان الهیجاء، ج1، ص132.</ref>
انیس پس از نبردی شجاعانه به شهادت رسید. در زیارت نامه‌ها نام وی ذکر نشده است. <ref>برای تفصیل بیشتر رک : الفتوح، ابن اعثم کوفی، احمد، حیدرآباد دکن: ۱۳۹۵ ه ق/ ۱۹۷۵  م.، ج۵، ص۱۹۸؛ مقتل الحسین خوارزمی، خوارزمی، حسین، به کوشش الشیخ محمد السماوی، نجف: مطبعه الزهراء، ۱۳۶۷ ﻫ ق. ، ج۲، ص۱۹؛ اللهوف فی قتلی الطفوف (مقتل الحسین)، ابن طاووس، علی بن موسی بن محمد، نجف: مکتبه الحیدریه، ۱۳۸۵ ﻫ ق. ، ص۴۷؛ . مناقب آل ابی طالب، ابن شهرآشوب مازندرانی، ابوجعفر رشیدالدین محمدبن علی، قم: انتشارات علامه.  آل ابی‌طالب، ج۴، ص۱۱۱،۱۰۳؛ اعیان الشیعه، امین، سید محسن، چاپ حسن امین، بیروت: ۱۴۰۳ ﻫ ق.، ج۳، ص۵۰۷؛ انصار الحسین (ع)، محمد مهدی شمس الدین، ترجمه سید ناصر هاشم زاده، تهران: شرکت چاپ و نشر بین الملل، ۱۳۸۷ ش.، ص۹۷؛ وسیله الدارین فی انصار الحسین، موسوی زنجانی، بیروت: مؤسسه اعلمی، ۱۴۰۲ ﻫ ق. ، ص۱۰۵؛ تنقیح المقال فی احوال الرجال، مامقانی، شیخ عبدالله، نجف: المطبعه الحیریه، ۱۳۵۲ ﻫ ق.، ج۱، ص۳۲۸، ابصار العین فی انصار الحسین (ع)، سماوی، محمد بن طاهر، تحقیق محمد جعفر طبنسی، مرکز الدراسات الاسلامیه لحرس الثوره.، محمد مهدی شمس الدین، ترجمه سید ناصر هاشم زاده، تهران: شرکت چاپ و نشر بین الملل، ۱۳۸۷ ش.، ص۸۵-۸۶؛ قاموس الرجال، طوسی التستری، محمدتقی، تهران: مرکز نشر کتاب، ۱۳۷۹ ه ق.، ج۴، ص۷۶؛ الحدائق الوردیه، محلی شهید، حمیدالدین احمد بن محمد علی، دمشق: دار اسامه.، ص۱۰۴؛ نفس المهموم، قمی، شیخ عباس، ترجمه ابوالحسن شعرانی، تهران: سازمان چاپ و انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، ۱۳۸۵ ش. ، ص۱۳۳؛ فرسان الهیجاء، محلاتی، ذبیح الله، مرکز نشر کتاب، ۱۳۹۰ ه ق.، ج۱، ص۱۳۲.</ref>
==منبع==
==منبع==
مرضیه محمدزاده، شهیدان جاوید، نشر بصیرت، ص 387-388.
 
*[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=2588126&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author مرضیه محمدزاده، شهیدان جاوید، نشر بصیرت، ص ۳۸۷-۳۸۸.]
 
==پی نوشت==
==پی نوشت==
[[رده: تاریخ]]
[[رده: تاریخ]]
خط ۵۹: خط ۶۱:
[[رده: شهیدان کربلا]]
[[رده: شهیدان کربلا]]
[[رده: شهدای بعد از نماز ظهر]]
[[رده: شهدای بعد از نماز ظهر]]
<references />{{یاران امام حسین علیه السلام}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۱ سپتامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۱:۵۷

مزار یاران امام حسین(ع).jpg
اطلاعات اصحاب امام حسین (ع)
نام کامل انیس‌ بن‌ معقل‌ اصبحی قحطانی یمنی
محل زندگی یمن
نقش های برجسته از یاران امام حسین (ع)

انیس‌ بن‌ معقل‌ اصبحی قحطانی یمنی، از یاران امام حسین(ع) بود که در کربلا به شهادت رسید.

زندگینامه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

انیس بن معقل از قبیله اصبح است. اصبحیان منسوب به اصباح، از اعراب قحطانی هستند که در جنوب شبه‌ جزیره زندگی می‌کردند. برخی محل زندگی آنان را در یمن دانسته‌اند. انیس از همان قبیله‌ای بود که خولی یکی از قاتلان امام حسین(ع) به آن تعلق داشت.

نقش در واقعه کربلا[ویرایش | ویرایش مبدأ]

انیس برخلاف خولی و به رغم آگاهی از شهادت خویش، پس از شهادت مسلم از کوفه خارج شد و در یکی از منازل بین راه مکه به کربلا به امام حسین(ع) پیوست.

انیس بعد از نماز ظهر عاشورا و پس از شهادت جون غلام ابوذر،‌ با کسب‌ اجازه‌ از امام‌ حسین(ع) به‌ میدان‌ شتافت‌ و در حالی که‌ می‌جنگید، رجز می‌خواند: [۱]

رجزخوانی[ویرایش | ویرایش مبدأ]

اَنَا اَنیس‌ُ وَ اَنَا ابْن‌ُ مَعْقِل
اَعْلو بِها الْهامات‌ِ وَسْط‌َ القَسْطِل
وَ فی‌ یمینی‌ نَصْل‌ُ سَیف‌ٍ مُصْقَل‌ْ
عَن‌ِ الْحُسَین‌ِ الْماجِدُ الْمُفَضّل‌
اِبْن‌ِ رَسـول‌ِ الله خَیرُ مُـرْسَل‌ٍ

من‌ انیس‌ فرزند معقل‌ هستم‌. دو دستم‌ تیغ‌ آهنی‌ِ شمشیرِ صیغل‌ داده‌ شده‌‌است.

در وسط‌ گرد و غبار میدان‌ جنگ‌ سرها را با آن‌ می‌زنم‌. از حسین‌ صاحب‌ مجد و بزرگواری‌ دفاع‌ می‌کنم‌.

او فرزند رسول‌ خدا بهترین‌ پیامبران‌ است‌.

شهادت[ویرایش | ویرایش مبدأ]

انیس پس از نبردی شجاعانه به شهادت رسید. در زیارت نامه‌ها نام وی ذکر نشده است. [۲]

منبع[ویرایش | ویرایش مبدأ]

پی نوشت[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  1. الفتوح، ابن اعثم کوفی، احمد، حیدرآباد دکن: ۱۳۹۵ ه ق/ ۱۹۷۵ م.، ج۵، ص۱۹۸-۱۹۹.
  2. برای تفصیل بیشتر رک : الفتوح، ابن اعثم کوفی، احمد، حیدرآباد دکن: ۱۳۹۵ ه ق/ ۱۹۷۵ م.، ج۵، ص۱۹۸؛ مقتل الحسین خوارزمی، خوارزمی، حسین، به کوشش الشیخ محمد السماوی، نجف: مطبعه الزهراء، ۱۳۶۷ ﻫ ق. ، ج۲، ص۱۹؛ اللهوف فی قتلی الطفوف (مقتل الحسین)، ابن طاووس، علی بن موسی بن محمد، نجف: مکتبه الحیدریه، ۱۳۸۵ ﻫ ق. ، ص۴۷؛ . مناقب آل ابی طالب، ابن شهرآشوب مازندرانی، ابوجعفر رشیدالدین محمدبن علی، قم: انتشارات علامه. آل ابی‌طالب، ج۴، ص۱۱۱،۱۰۳؛ اعیان الشیعه، امین، سید محسن، چاپ حسن امین، بیروت: ۱۴۰۳ ﻫ ق.، ج۳، ص۵۰۷؛ انصار الحسین (ع)، محمد مهدی شمس الدین، ترجمه سید ناصر هاشم زاده، تهران: شرکت چاپ و نشر بین الملل، ۱۳۸۷ ش.، ص۹۷؛ وسیله الدارین فی انصار الحسین، موسوی زنجانی، بیروت: مؤسسه اعلمی، ۱۴۰۲ ﻫ ق. ، ص۱۰۵؛ تنقیح المقال فی احوال الرجال، مامقانی، شیخ عبدالله، نجف: المطبعه الحیریه، ۱۳۵۲ ﻫ ق.، ج۱، ص۳۲۸، ابصار العین فی انصار الحسین (ع)، سماوی، محمد بن طاهر، تحقیق محمد جعفر طبنسی، مرکز الدراسات الاسلامیه لحرس الثوره.، محمد مهدی شمس الدین، ترجمه سید ناصر هاشم زاده، تهران: شرکت چاپ و نشر بین الملل، ۱۳۸۷ ش.، ص۸۵-۸۶؛ قاموس الرجال، طوسی التستری، محمدتقی، تهران: مرکز نشر کتاب، ۱۳۷۹ ه ق.، ج۴، ص۷۶؛ الحدائق الوردیه، محلی شهید، حمیدالدین احمد بن محمد علی، دمشق: دار اسامه.، ص۱۰۴؛ نفس المهموم، قمی، شیخ عباس، ترجمه ابوالحسن شعرانی، تهران: سازمان چاپ و انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، ۱۳۸۵ ش. ، ص۱۳۳؛ فرسان الهیجاء، محلاتی، ذبیح الله، مرکز نشر کتاب، ۱۳۹۰ ه ق.، ج۱، ص۱۳۲.