کردوس بن زهیر تغلبی: تفاوت میان نسخهها
T.ramezani (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات اصحاب امام حسین (ع) | {{جعبه اطلاعات اصحاب امام حسین (ع) | ||
| عنوان = | | عنوان = | ||
| تصویر = | | تصویر =مزار یاران امام حسین(ع).jpg | ||
| اندازه تصویر = | | اندازه تصویر = | ||
|توضیح تصویر = | |توضیح تصویر = | ||
خط ۲۴: | خط ۲۱: | ||
| شاگردان = | | شاگردان = | ||
| آثار = | | آثار = | ||
| نقش های برجسته | | نقش های برجسته=در روز عاشورا و در حمله اول به شهادت رسید | ||
}} | }}'''کردوس بن زهیر تغلبی،''' به همراه دو برادرش به کاروان [[حسین|امام حسین(ع)]] در [[کربلا]] پیوست و همگی در روز [[عاشورا]] به [[شهادت]] رسیدند. | ||
==زندگینامه== | |||
کردوس فرزند زهیر بن حرث تغلبی است. تغلبی از تیره تغلِب بن وائل و از اعراب عدنانی شمال شبه جزیره است. آنان در کوفه زندگی میکردند. کردوس از اصحاب و از فرماندهان جنگهای امام علی (ع) و از قهرمانان نبرد جمل، صفین و نهروان بود و پس از شهادت امام علی (ع) با امام حسن (ع) بیعت کرد و از یاوران آن حضرت بود. در برخی منابع نام پدرش را عبدالله نوشتهاند. <ref>. رجال طوسی، شیخ طوسی، ابوجعفر محمد بن حسن، به کوشش محمد صادق آل بحر العلوم، نجف: 1381 ﻫ ق.، ص79.</ref> | |||
نام کردوس، کرش نوشته شده است. | |||
== همراهی امام حسین(ع) == | |||
کردوس به همراه دو برادرش [[قاسط بن زهیر تغلبى|قاسط]] و [[مقسط بن زهیر بن حارث|مقسط]]، در روزهای چهارم و یا پنجم ماه محرم در کربلا به امام حسین (ع) پیوستند. بعضی از مورخین معتقدند که آنان شب عاشورا به امام پیوستند. | |||
==نقش در واقعه کربلا== | |||
کردوس به همراه دو برادرش، خیمه خود را در کنار خیمه [[ضرغامه بن مالک تغلبی|ضرغامة بن مالک]]<nowiki/> و [[کنانه بن عتیق تغلِبی|کنانة بن عتیق]] هم قبیله خود بر پا کردند. هر پنج تن در روز [[عاشورا]] و در حمله اول پس از نبردی سخت به [[شهادت]] رسیدند. کردوس در هنگام شهادت 50 سال سن داشت. | |||
در [[زیارت ناحیه مقدسه]] به آنان چنین سلام داده شده است: «السَّلامُ عَلَی قاسطٍ وَ کَرِشٍ ابنَی عَبدِاللهِ بنِ زُهَیرٍ التَّغلِبِیین» | |||
در زیارت ناحیه مقدسه به آنان چنین سلام داده شده است: | |||
==منبع== | ==منبع== | ||
مرضیه محمدزاده، شهیدان جاوید، نشر بصیرت، ص 300-301. | |||
* [http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=2588126&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author مرضیه محمدزاده، شهیدان جاوید، نشر بصیرت، ص 300-301.] | |||
==پی نوشت== | ==پی نوشت== | ||
[[رده: تاریخ]] | [[رده: تاریخ]] | ||
خط ۴۳: | خط ۴۴: | ||
[[رده: شهیدان کربلا]] | [[رده: شهیدان کربلا]] | ||
[[رده: شهیدان عاشورا]] | [[رده: شهیدان عاشورا]] | ||
[[en:Kurdus b. Zuhayr al-Taghlibi]] | |||
<references />{{یاران امام حسین علیه السلام}} |
نسخهٔ کنونی تا ۱۳ سپتامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۱:۲۴
اطلاعات اصحاب امام حسین (ع) | |
---|---|
نام کامل | کردوس بن زهیر تغلبی |
خویشاوندان سرشناس | زهیر بن حرث تغلبی |
محل زندگی | کوفه |
نقش های برجسته | در روز عاشورا و در حمله اول به شهادت رسید |
کردوس بن زهیر تغلبی، به همراه دو برادرش به کاروان امام حسین(ع) در کربلا پیوست و همگی در روز عاشورا به شهادت رسیدند.
زندگینامه[ویرایش | ویرایش مبدأ]
کردوس فرزند زهیر بن حرث تغلبی است. تغلبی از تیره تغلِب بن وائل و از اعراب عدنانی شمال شبه جزیره است. آنان در کوفه زندگی میکردند. کردوس از اصحاب و از فرماندهان جنگهای امام علی (ع) و از قهرمانان نبرد جمل، صفین و نهروان بود و پس از شهادت امام علی (ع) با امام حسن (ع) بیعت کرد و از یاوران آن حضرت بود. در برخی منابع نام پدرش را عبدالله نوشتهاند. [۱]
نام کردوس، کرش نوشته شده است.
همراهی امام حسین(ع)[ویرایش | ویرایش مبدأ]
کردوس به همراه دو برادرش قاسط و مقسط، در روزهای چهارم و یا پنجم ماه محرم در کربلا به امام حسین (ع) پیوستند. بعضی از مورخین معتقدند که آنان شب عاشورا به امام پیوستند.
نقش در واقعه کربلا[ویرایش | ویرایش مبدأ]
کردوس به همراه دو برادرش، خیمه خود را در کنار خیمه ضرغامة بن مالک و کنانة بن عتیق هم قبیله خود بر پا کردند. هر پنج تن در روز عاشورا و در حمله اول پس از نبردی سخت به شهادت رسیدند. کردوس در هنگام شهادت 50 سال سن داشت.
در زیارت ناحیه مقدسه به آنان چنین سلام داده شده است: «السَّلامُ عَلَی قاسطٍ وَ کَرِشٍ ابنَی عَبدِاللهِ بنِ زُهَیرٍ التَّغلِبِیین»
منبع[ویرایش | ویرایش مبدأ]
پی نوشت[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- ↑ . رجال طوسی، شیخ طوسی، ابوجعفر محمد بن حسن، به کوشش محمد صادق آل بحر العلوم، نجف: 1381 ﻫ ق.، ص79.