زهیر بن سلیم ازدی: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
T.ramezani (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات اصحاب امام حسین (ع) | {{جعبه اطلاعات اصحاب امام حسین (ع) | ||
| عنوان = | | عنوان = | ||
| تصویر = | | تصویر =مزار یاران امام حسین(ع).jpg | ||
| اندازه تصویر = | | اندازه تصویر = | ||
|توضیح تصویر = | |توضیح تصویر = | ||
| خط ۲۳: | خط ۲۱: | ||
| شاگردان = | | شاگردان = | ||
| آثار = | | آثار = | ||
| نقش های برجسته =در پیشاپیش اصحاب امام حسین (ع) به سپاه بنی امیه به فرماندهی عمر بن سعد حمله برد و به جنگ | | نقش های برجسته =در پیشاپیش اصحاب [[امام حسین (ع)]] به سپاه بنی امیه به فرماندهی [[عمر بن سعد]] حمله برد و به جنگ پرداخت و خود در این حمله به [[شهادت]] رسید. | ||
}} | }}'''زُهَیر بن سُلَیم بن عمرو ازدی،''' از اصحاب [[امام حسین(ع)]] که در [[کربلا]] در روز [[عاشورا]] به [[شهادت]] رسید. | ||
== زندگینامه == | |||
زهیر از زعمای شیعه قبیله بنی ازد و از دوستداران [[اهل بیت (ع)]] بود. برادرش مخنف بن سلیم یار فداکار امام علی (ع) بود. | |||
== همراهی امام حسین(ع) == | |||
زهیر هنگامی که شنید [[امام حسین (ع)]] وارد [[کربلا]] شده است، او نیز عازم کربلا گردید و در شب [[عاشورا]] به خیمه‌گاه امام ملحق گشت. | |||
==نقش در واقعه کربلا== | ==نقش در واقعه کربلا== | ||
زهیر | زهیر هنگامی که دید سپاه [[بنى امیه|بنی امیه]] به فرماندهی [[عمر بن سعد]] اقدام به هجوم گسترده‌ای به سوی خیمه‌گاه کردند، در پیشاپیش اصحاب [[امام حسین (ع)]] به سپاه حمله برد و به جنگ پرداخت و خود در این حمله به [[شهادت]] رسید. | ||
در زیارت ناحیه مقدسه به وی سلام داده شده است: ”السَّلامُ عَلَی زُهَیرِ بنِ سُلَیمِ الاَزدی“ | |||
پسرش [[عبدالله بن زهیر بن سلیم ازدی|عبدالله]] از فرماندهان لشکر عمر بن سعد بود. <ref>ر.ک : الاخبار الطول، دینوری، ابو حنیفه احمد بن داود، چاپ عبدالمنعم عامر، قاهره : ۱۹۶۰ م.، ص۱۲۳؛ فتوح البلدان، بلاذری، احمدبی یحیی، چاپ صلاح الدین منجد، قاهره: مکتبه النهضته.، ص۲۶۲؛ تاریخ الطبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمد بن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲ – ۱۳۸۷ ﻫ ق / ۱۹۶۲ – ۱۹۶۷ م.، ج۵، ص۴۲۲.</ref> | |||
در [[زیارت ناحیه مقدسه]] به وی چنین سلام داده شده است: ”السَّلامُ عَلَی زُهَیرِ بنِ سُلَیمِ الاَزدی“ | |||
==منبع== | ==منبع== | ||
مرضیه محمدزاده، شهیدان جاوید، نشر بصیرت، ص | |||
* [http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=2588126&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author مرضیه محمدزاده، شهیدان جاوید، نشر بصیرت، ص ۲۸۳-۲۸۴.] | |||
==پی نوشت== | ==پی نوشت== | ||
[[رده: تاریخ]] | [[رده: تاریخ]] | ||
| خط ۳۷: | خط ۴۵: | ||
[[رده: شهیدان کربلا]] | [[رده: شهیدان کربلا]] | ||
[[رده: شهیدان عاشورا]] | [[رده: شهیدان عاشورا]] | ||
<references />{{یاران امام حسین علیه السلام}} | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۲ سپتامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۴:۵۹
.jpg) | |
| اطلاعات اصحاب امام حسین (ع) | |
|---|---|
| نام کامل | زُهَیر بن سُلَیم بن عمرو ازدی |
| نقش های برجسته | در پیشاپیش اصحاب امام حسین (ع) به سپاه بنی امیه به فرماندهی عمر بن سعد حمله برد و به جنگ پرداخت و خود در این حمله به شهادت رسید. |
زُهَیر بن سُلَیم بن عمرو ازدی، از اصحاب امام حسین(ع) که در کربلا در روز عاشورا به شهادت رسید.
زندگینامه[ویرایش | ویرایش مبدأ]
زهیر از زعمای شیعه قبیله بنی ازد و از دوستداران اهل بیت (ع) بود. برادرش مخنف بن سلیم یار فداکار امام علی (ع) بود.
همراهی امام حسین(ع)[ویرایش | ویرایش مبدأ]
زهیر هنگامی که شنید امام حسین (ع) وارد کربلا شده است، او نیز عازم کربلا گردید و در شب عاشورا به خیمه‌گاه امام ملحق گشت.
نقش در واقعه کربلا[ویرایش | ویرایش مبدأ]
زهیر هنگامی که دید سپاه بنی امیه به فرماندهی عمر بن سعد اقدام به هجوم گسترده‌ای به سوی خیمه‌گاه کردند، در پیشاپیش اصحاب امام حسین (ع) به سپاه حمله برد و به جنگ پرداخت و خود در این حمله به شهادت رسید.
پسرش عبدالله از فرماندهان لشکر عمر بن سعد بود. [۱]
در زیارت ناحیه مقدسه به وی چنین سلام داده شده است: ”السَّلامُ عَلَی زُهَیرِ بنِ سُلَیمِ الاَزدی“
منبع[ویرایش | ویرایش مبدأ]
پی نوشت[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- ↑ ر.ک : الاخبار الطول، دینوری، ابو حنیفه احمد بن داود، چاپ عبدالمنعم عامر، قاهره : ۱۹۶۰ م.، ص۱۲۳؛ فتوح البلدان، بلاذری، احمدبی یحیی، چاپ صلاح الدین منجد، قاهره: مکتبه النهضته.، ص۲۶۲؛ تاریخ الطبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمد بن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲ – ۱۳۸۷ ﻫ ق / ۱۹۶۲ – ۱۹۶۷ م.، ج۵، ص۴۲۲.