امیه بن سعد طائی: تفاوت میان نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
T.ramezani (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات اصحاب امام حسین (ع) | {{جعبه اطلاعات اصحاب امام حسین (ع) | ||
| عنوان = | | عنوان = | ||
| تصویر = | | تصویر =مزار یاران امام حسین(ع).jpg | ||
| اندازه تصویر = | | اندازه تصویر = | ||
|توضیح تصویر = | |توضیح تصویر = | ||
خط ۲۳: | خط ۲۱: | ||
| شاگردان = | | شاگردان = | ||
| آثار = | | آثار = | ||
| نقش های برجسته =در صبح عاشورا دلاورانه جنگید و در هجوم گسترده و همه جانبه سپاه | | نقش های برجسته =در صبح عاشورا دلاورانه جنگید و در هجوم گسترده و همه جانبه سپاه عمر بن سعد به خیمهگاه امام حسین (ع) به شهادت رسید | ||
}} | }}'''امیة بن سعد بن زید طائی،''' در صبح عاشورا در هجوم گسترده و همه جانبه سپاه [[عمر بن سعد]] به خیمهگاه [[حسین|امام حسین (ع)]] به [[شهادت]] رسید. | ||
==نسب== | |||
امیه بن سعد بن زید طائی مکنی به ابوصمصام که در اصل یمنی بود. او تابعی و از مبارزان شیعی بود که در [[کوفه]] میزیست. او از اصحاب امام علی (ع) به شمار میآمد و در رکاب آن حضرت در جنگها به خصوص جنگ صفین حضور داشت. | |||
==نقش در واقعه کربلا== | |||
امیه زمانی که از ورود امام حسین (ع) به [[کربلا]] اطلاع یافت، از کوفه بیرون آمد و با سپاهیانی که به کربلا میآمدند، همراه شد و هشتم [[محرم]] به امام حسین (ع) ملحق شد. امیة بن سعد در صبح [[عاشورا]] دلاورانه جنگید و در هجوم گسترده و همه جانبه سپاه [[عمر بن سعد|ابن سعد]] به خیمهگاه امام حسین(ع) به شهادت رسید. <ref>ر.ک : اعیان الشیعه، امین، سید محسن، چاپ حسن امین، بیروت: ۱۴۰۳ ﻫ ق.، ج۱، ص۶۱۱؛ مناقب آل ابی طالب، ابن شهرآشوب مازندرانی، ابوجعفر رشیدالدین محمدبن علی، قم: انتشارات علامه. ، ج۴، ص۱۱۳؛ابصار العین فی انصار الحسین (ع)، سماوی، محمد بن طاهر، تحقیق محمد جعفر طبنسی، مرکز الدراسات الاسلامیه لحرس الثوره. ص۱۹۸؛ منتهی الآمال، قمی، شیخ عباس، تهران: انتشارات فراروی، ۱۳۸۱ ش. ، ج۱، ص۳۵۳؛ تنقیح المقال فی احوال الرجال، مامقانی، شیخ عبدالله، نجف: المطبعه الحیریه، ۱۳۵۲ ﻫ ق. ج۱، ص۱۵۳؛الحدائق الوردیه، محلی شهید، حمیدالدین احمد بن محمد علی، دمشق: دار اسامه.، ص۱۲۲؛ قاموس الرجال، طوسی التستری، محمدتقی، تهران: مرکز نشر کتاب، ۱۳۷۹ ه ق.، ج۲، ص۱۸۵؛ وسیله الدارین فی انصار الحسین، موسوی زنجانی، بیروت: مؤسسه اعلمی، ۱۴۰۲ ﻫ ق. ، ص۱۰۱.</ref> | |||
در زیارتنامهها نام وی ذکر نشدهاست. | |||
==منبع== | |||
*[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=2588126&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author مرضیه محمدزاده، شهیدان جاوید، نشر بصیرت، ص ۲۷۳-۲۷۴.] | |||
==پی نوشت== | ==پی نوشت== | ||
[[رده: تاریخ]] | [[رده: تاریخ]] | ||
خط ۴۹: | خط ۳۹: | ||
[[رده: شهیدان کربلا]] | [[رده: شهیدان کربلا]] | ||
[[رده: شهیدان عاشورا]] | [[رده: شهیدان عاشورا]] | ||
<references />{{یاران امام حسین علیه السلام}} |
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ سپتامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۱:۵۶
امیة بن سعد بن زید طائی، در صبح عاشورا در هجوم گسترده و همه جانبه سپاه عمر بن سعد به خیمهگاه امام حسین (ع) به شهادت رسید.
نسب[ویرایش | ویرایش مبدأ]
امیه بن سعد بن زید طائی مکنی به ابوصمصام که در اصل یمنی بود. او تابعی و از مبارزان شیعی بود که در کوفه میزیست. او از اصحاب امام علی (ع) به شمار میآمد و در رکاب آن حضرت در جنگها به خصوص جنگ صفین حضور داشت.
نقش در واقعه کربلا[ویرایش | ویرایش مبدأ]
امیه زمانی که از ورود امام حسین (ع) به کربلا اطلاع یافت، از کوفه بیرون آمد و با سپاهیانی که به کربلا میآمدند، همراه شد و هشتم محرم به امام حسین (ع) ملحق شد. امیة بن سعد در صبح عاشورا دلاورانه جنگید و در هجوم گسترده و همه جانبه سپاه ابن سعد به خیمهگاه امام حسین(ع) به شهادت رسید. [۱]
در زیارتنامهها نام وی ذکر نشدهاست.
منبع[ویرایش | ویرایش مبدأ]
پی نوشت[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- ↑ ر.ک : اعیان الشیعه، امین، سید محسن، چاپ حسن امین، بیروت: ۱۴۰۳ ﻫ ق.، ج۱، ص۶۱۱؛ مناقب آل ابی طالب، ابن شهرآشوب مازندرانی، ابوجعفر رشیدالدین محمدبن علی، قم: انتشارات علامه. ، ج۴، ص۱۱۳؛ابصار العین فی انصار الحسین (ع)، سماوی، محمد بن طاهر، تحقیق محمد جعفر طبنسی، مرکز الدراسات الاسلامیه لحرس الثوره. ص۱۹۸؛ منتهی الآمال، قمی، شیخ عباس، تهران: انتشارات فراروی، ۱۳۸۱ ش. ، ج۱، ص۳۵۳؛ تنقیح المقال فی احوال الرجال، مامقانی، شیخ عبدالله، نجف: المطبعه الحیریه، ۱۳۵۲ ﻫ ق. ج۱، ص۱۵۳؛الحدائق الوردیه، محلی شهید، حمیدالدین احمد بن محمد علی، دمشق: دار اسامه.، ص۱۲۲؛ قاموس الرجال، طوسی التستری، محمدتقی، تهران: مرکز نشر کتاب، ۱۳۷۹ ه ق.، ج۲، ص۱۸۵؛ وسیله الدارین فی انصار الحسین، موسوی زنجانی، بیروت: مؤسسه اعلمی، ۱۴۰۲ ﻫ ق. ، ص۱۰۱.