ابراهیم بن حصین اسدی ازدی: تفاوت میان نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
T.ramezani (بحث | مشارکتها) (صفحهای تازه حاوی «ابراهیم بن حصین اسدی ازدی از اصحاب نزدیک و دلاور امام حسین (ع) بود که امام در...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
ابراهیم بن حصین اسدی ازدی از اصحاب نزدیک و دلاور امام حسین (ع) بود | {{جعبه اطلاعات اصحاب امام حسین (ع) | ||
| عنوان = | |||
| تصویر =مزار_یاران_امام_حسین(ع).jpg | |||
| اندازه تصویر = | |||
|توضیح تصویر = | |||
| نام کامل =ابراهیم بن حصین اسدی ازدی | |||
| لقب = | |||
| نسب = | |||
| خویشاوندان سرشناس = | |||
| تاریخ تولد = | |||
| شهر تولد = | |||
| کشور تولد = | |||
| محل زندگی = | |||
| تاریخ وفات/شهادت = | |||
| شهر وفات/شهادت = | |||
| نحوه وفات/شهادت = | |||
| مدفن = | |||
| از یاران = | |||
| فعالیتهای اجتماعی = | |||
| مشایخ = | |||
| شاگردان = | |||
| آثار = | |||
| نقش های برجسته =از اصحاب نزدیک و دلاور امام حسین (ع) | |||
}}'''ابراهیم بن حصین اسدی ازدی،''' از شهدای کربلا و اصحاب نزدیک [[حسین|امام حسین (ع)]]<nowiki/> بود به طوریکه در وقت شدت و زمانی که امام فریاد ”هل من ناصر ینصرنی“ را سر دادند، او را به یاد آوردند و فرمودند: ". . . یا ابراهیم بن حصین یا . . .". | |||
==نقش در واقعه کربلا== | |||
=== شهادت === | |||
ابن شهر آشوب [[شهادت]] وی را بعد از نماز ظهر [[عاشورا]] و بعد از [[ابوثمامه صائدی]] ثبت نمودهاست.<ref>مناقب آل ابی طالب، ابن شهرآشوب مازندرانی، ابوجعفر رشیدالدین محمدبن علی، قم: انتشارات علامهآل ابیطالب، ج۴، ص۱۰۵. </ref> ابراهیم پس از کسب اجازه از [[حسین بن علی|امام حسین(ع)]] به میدان رفت و در حالی که رجز میخواند، میجنگید: | |||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
خط ۱۱: | خط ۳۴: | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
او پس از جنگی دلاورانه به شهادت رسید. <ref>برای تفصیل بیشتر رک : مناقب آل ابی طالب، ابن شهرآشوب مازندرانی، ابوجعفر رشیدالدین محمدبن علی، قم: انتشارات علامهآل ابیطالب، ج۴، ص۱۰۵؛ اعیان الشیعه، امین، سید محسن، چاپ حسن امین، بیروت: ۱۴۰۳ ﻫ ق.، ج۲، ص۱۳۰ ؛ وسیله الدارین فی انصار الحسین، موسوی زنجانی، بیروت: مؤسسه اعلمی، ۱۴۰۲ ﻫ ق. ، ص۱۰۲-۱۰۳؛ فرسان الهیجاء، محلاتی، ذبیح الله، مرکز نشر کتاب، ۱۳۹۰ ه ق.، ج۱، ص۱۰. </ref> در زیارتنامهها نام وی ذکر نشده است. | |||
او پس از جنگی دلاورانه به شهادت رسید. <ref>برای تفصیل بیشتر رک : مناقب آل ابیطالب، | |||
در | |||
==منبع== | ==منبع== | ||
مرضیه محمدزاده، شهیدان جاوید، نشر بصیرت، ص | *[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=2588126&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author مرضیه محمدزاده، شهیدان جاوید، نشر بصیرت، ص ۳۸۳.] | ||
==پی نوشت== | ==پی نوشت== | ||
[[رده: تاریخ]] | [[رده: تاریخ]] | ||
[[رده: افراد]] | |||
[[رده: شهیدان کربلا]] | [[رده: شهیدان کربلا]] | ||
[[رده: شهدای بعد از نماز ظهر]] | [[رده: شهدای بعد از نماز ظهر]] | ||
<references />{{یاران امام حسین علیه السلام}} |
نسخهٔ کنونی تا ۸ سپتامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۵:۰۵
اطلاعات اصحاب امام حسین (ع) | |
---|---|
نام کامل | ابراهیم بن حصین اسدی ازدی |
نقش های برجسته | از اصحاب نزدیک و دلاور امام حسین (ع) |
ابراهیم بن حصین اسدی ازدی، از شهدای کربلا و اصحاب نزدیک امام حسین (ع) بود به طوریکه در وقت شدت و زمانی که امام فریاد ”هل من ناصر ینصرنی“ را سر دادند، او را به یاد آوردند و فرمودند: ". . . یا ابراهیم بن حصین یا . . .".
نقش در واقعه کربلا[ویرایش | ویرایش مبدأ]
شهادت[ویرایش | ویرایش مبدأ]
ابن شهر آشوب شهادت وی را بعد از نماز ظهر عاشورا و بعد از ابوثمامه صائدی ثبت نمودهاست.[۱] ابراهیم پس از کسب اجازه از امام حسین(ع) به میدان رفت و در حالی که رجز میخواند، میجنگید:
اضرب منکم مفصلاض و ساقاً | و یرزق الموت ابواسحاقاً | |
لیهرق الیوم دمی اهراقاً | اعنی بنی الفاجرة الفاقاً |
او پس از جنگی دلاورانه به شهادت رسید. [۲] در زیارتنامهها نام وی ذکر نشده است.
منبع[ویرایش | ویرایش مبدأ]
پی نوشت[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- ↑ مناقب آل ابی طالب، ابن شهرآشوب مازندرانی، ابوجعفر رشیدالدین محمدبن علی، قم: انتشارات علامهآل ابیطالب، ج۴، ص۱۰۵.
- ↑ برای تفصیل بیشتر رک : مناقب آل ابی طالب، ابن شهرآشوب مازندرانی، ابوجعفر رشیدالدین محمدبن علی، قم: انتشارات علامهآل ابیطالب، ج۴، ص۱۰۵؛ اعیان الشیعه، امین، سید محسن، چاپ حسن امین، بیروت: ۱۴۰۳ ﻫ ق.، ج۲، ص۱۳۰ ؛ وسیله الدارین فی انصار الحسین، موسوی زنجانی، بیروت: مؤسسه اعلمی، ۱۴۰۲ ﻫ ق. ، ص۱۰۲-۱۰۳؛ فرسان الهیجاء، محلاتی، ذبیح الله، مرکز نشر کتاب، ۱۳۹۰ ه ق.، ج۱، ص۱۰.