عمر بن ضبیعه تیمی: تفاوت میان نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
T.ramezani (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
عمر (عمرو) بن ضُبیعه بن قیس بن ثعلبه | {{جعبه اطلاعات اصحاب امام حسین (ع) | ||
| عنوان = | |||
| تصویر =مزار یاران امام حسین(ع).jpg | |||
| اندازه تصویر = | |||
|توضیح تصویر = | |||
| نام کامل =عمر (عمرو) بن ضُبیعه بن قیس بن ثعلبه تیمی | |||
| لقب = | |||
| نسب = | |||
| خویشاوندان سرشناس = | |||
| تاریخ تولد = | |||
| شهر تولد = | |||
| کشور تولد = | |||
| محل زندگی =کوفه | |||
| تاریخ وفات/شهادت = | |||
| شهر وفات/شهادت = | |||
| نحوه وفات/شهادت = | |||
| مدفن = | |||
| از یاران = | |||
| فعالیتهای اجتماعی = | |||
| مشایخ = | |||
| شاگردان = | |||
| آثار = | |||
| نقش های برجسته =همراه سپاه عمر بن سعد به کربلا آمده بود اما سرانجام از سپاه جدا شد و در شب هفتم محرم به سپاه امام حسین (ع) پیوست و سرانجام در روز عاشورا و در حمله اول به شهادت رسید | |||
}}'''عمر (عمرو) بن ضُبیعه تیمی،''' از سپاهیان [[عمر بن سعد|عمرسعد]] که شب هفتم [[محرم]] به [[حسین بن علی|امام حسین(ع)]] پیوست و در حمله اول در [[کربلا]] به [[شهادت]] رسید. | |||
==تبارشناسی== | |||
عمر (عمرو) بن ضُبیعه بن قیس بن ثعلبه تیمی، اهل کوفه بود. ضبعی منسوب به ضبع بن وبره، تیرهای از قبیله قضاعه و از اعراب قحطانی جنوب شبه جزیره و یمنیالاصل بودند. | |||
عمر همراه سپاه عمر بن سعد به کربلا آمده بود اما سرانجام از سپاه جدا شد و در شب هفتم محرم به همراه جوین بن مالک تمیمی به سپاه امام حسین (ع) پیوست و سرانجام در روز عاشورا و در حمله اول به شهادت رسید. او به هنگام شهادت حدود | ==نقش در واقعه کربلا== | ||
عمر همراه سپاه [[عمر بن سعد]] به [[کربلا]] آمده بود اما سرانجام از سپاه جدا شد و در شب هفتم [[محرم]] به همراه [[جوین بن مالک ضبعی|جوین بن مالک تمیمی]] به سپاه [[حسین|امام حسین (ع)]] پیوست و سرانجام در روز [[عاشورا]] و در حمله اول به [[شهادت]] رسید. او به هنگام شهادت حدود ۷۰ سال سن داشت. <ref>ر.ک : رجال طوسی، شیخ طوسی، ابوجعفر محمد بن حسن، به کوشش محمد صادق آل بحر العلوم، نجف: ۱۳۸۱ ﻫ ق.، ص۷۷؛ بحار الانوار الجامعه لدرر الائمه الاطهار (ع)، مجلسی، ملا محمد باقر، تهران: مکتبه الاسلامیه، ۱۳۶۲ ش.، ج۴۵، ص۷۲؛ اقبال بالاعمال الحسنه فیما یعمل مره فی السنه، سید بن طاووس، علی بن موسی، تحقیق جواد قیومی اصفهانی، قم: مکتبه الاعلام الاسلامی، ۱۴۱۴ ﻫ ق.، ج۳، ص۷۹.</ref> | |||
در [[زیارت رجبیه]] و [[زیارت ناحیه مقدسه]] به وی این چنین سلام داده شده است: «السَّلامُ عَلَی عَمروِِ بنِ ضُبَیعةَ الضُّبَعی» | |||
==منبع== | ==منبع== | ||
مرضیه محمدزاده، شهیدان جاوید، نشر بصیرت، ص | *[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=2588126&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author مرضیه محمدزاده، شهیدان جاوید، نشر بصیرت، ص ۲۹۸-۲۹۹.] | ||
==پی نوشت== | ==پی نوشت== | ||
[[رده: تاریخ]] | [[رده: تاریخ]] | ||
[[رده: افراد]] | |||
[[رده: شهیدان کربلا]] | [[رده: شهیدان کربلا]] | ||
[[رده: شهیدان عاشورا]] | [[رده: شهیدان عاشورا]] | ||
<references />{{یاران امام حسین علیه السلام}} | |||
[[رده:جداشدگان از سپاه عمر سعد]] |
نسخهٔ کنونی تا ۱۳ سپتامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۱:۲۴
عمر (عمرو) بن ضُبیعه تیمی، از سپاهیان عمرسعد که شب هفتم محرم به امام حسین(ع) پیوست و در حمله اول در کربلا به شهادت رسید.
تبارشناسی[ویرایش | ویرایش مبدأ]
عمر (عمرو) بن ضُبیعه بن قیس بن ثعلبه تیمی، اهل کوفه بود. ضبعی منسوب به ضبع بن وبره، تیرهای از قبیله قضاعه و از اعراب قحطانی جنوب شبه جزیره و یمنیالاصل بودند.
نقش در واقعه کربلا[ویرایش | ویرایش مبدأ]
عمر همراه سپاه عمر بن سعد به کربلا آمده بود اما سرانجام از سپاه جدا شد و در شب هفتم محرم به همراه جوین بن مالک تمیمی به سپاه امام حسین (ع) پیوست و سرانجام در روز عاشورا و در حمله اول به شهادت رسید. او به هنگام شهادت حدود ۷۰ سال سن داشت. [۱]
در زیارت رجبیه و زیارت ناحیه مقدسه به وی این چنین سلام داده شده است: «السَّلامُ عَلَی عَمروِِ بنِ ضُبَیعةَ الضُّبَعی»
منبع[ویرایش | ویرایش مبدأ]
پی نوشت[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- ↑ ر.ک : رجال طوسی، شیخ طوسی، ابوجعفر محمد بن حسن، به کوشش محمد صادق آل بحر العلوم، نجف: ۱۳۸۱ ﻫ ق.، ص۷۷؛ بحار الانوار الجامعه لدرر الائمه الاطهار (ع)، مجلسی، ملا محمد باقر، تهران: مکتبه الاسلامیه، ۱۳۶۲ ش.، ج۴۵، ص۷۲؛ اقبال بالاعمال الحسنه فیما یعمل مره فی السنه، سید بن طاووس، علی بن موسی، تحقیق جواد قیومی اصفهانی، قم: مکتبه الاعلام الاسلامی، ۱۴۱۴ ﻫ ق.، ج۳، ص۷۹.