مجمع بن‌ عبدالله عائذی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حسین
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «مُجَمِّع‌ بن‌ عبدالله بن مجمع بن مالک بن ایاس بن عبد مناة بن عبیدالله بن سعد...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
مُجَمِّع‌ بن‌ عبدالله بن مجمع بن مالک بن ایاس بن عبد مناة بن عبیدالله بن سعد العشیرة المذحجی عائذی‌، منتسب به مذحج و از اهالی کوفه بود.
{{جعبه اطلاعات اصحاب امام حسین (ع)
| عنوان              =
| تصویر              =مزار یاران امام حسین(ع).jpg
| اندازه تصویر      =
|توضیح تصویر        =
| نام کامل          =مُجَمِّع‌ بن‌ عبدالله بن مجمع بن مالک بن ایاس بن عبد مناة بن عبیدالله بن سعد العشیرة المذحجی عائذی‌
| لقب                =
| نسب                =
| خویشاوندان سرشناس  =
| تاریخ تولد        =
| شهر تولد          =
| کشور تولد          =
| محل زندگی          =کوفه
| تاریخ وفات/شهادت  =
| شهر وفات/شهادت    =
| نحوه وفات/شهادت    =
| مدفن              =
| از یاران          =
| فعالیت‌های اجتماعی  =
| مشایخ              =
| شاگردان          =
| آثار              =
| نقش های برجسته              =در روز عاشورا جنگید تا به شهادت رسید.
}}'''مُجَمِّع‌ بن‌ عبدالله عائذی‌،''' از اصحاب [[امام حسین(ع)]] که در [[کربلا]] در روز [[عاشورا]] به [[شهادت]] رسید.


==زندگینامه==
مُجَمِّع‌ بن‌ عبدالله بن مجمع بن مالک بن ایاس بن عبد مناة بن عبیدالله بن سعد العشیرة المذحجی عائذی‌، منتسب به مذحج و از اهالی [[کوفه]] بود. پدرش عبدالله از اصحاب پیامبر (ص) و خودش از [[تابعین]] بود. 


پدرش عبدالله از اصحاب رسول الله (ص) و خودش از تابعین بود. وی مردی شجاع، رزم‌آزموده، وفادار، زاهد و شب‌زنده‌دار بود. پسرش عائذ نیز جوانی شجاع، دلیر، سوارکاری ماهر و تیراندازی زبردست بود. مجمع و پسرش از دوستداران اهلبیت و شیفته شهادت بودند.
==نقش در نبرد کربلا==
 
مجمع با آگاهی از نزدیک شدن امام به کوفه و خیانت کوفیان و قتل [[مسلم بن عقیل]] و تصمیم [[عبید الله بن زیاد|عبیدالله بن زیاد]] برای مقابله با آن حضرت، به همراه فرزندش [[عائذ]]، [[عمرو بن‌ خالد صیداوی]] و خدمت‌گزارش [[سعد غلام عمرو بن‌ خالد صیداوی‌|سعد]] و [[جناده بن حارث سلمانی|جنادة‌ بن‌ حارث‌ سلمانی]] کوفه را ترک کرده و در [[عذیب الهجانات]] به‌ کاروان‌ امام‌ حسین (ع) پیوستند‌. امام‌ از آنان اوضاع‌ کوفه‌ را سؤال‌ فرمود. مجمع‌ عائذی‌ گفت‌: «اشراف‌ کوفه‌ از دستگاه‌ حکومت‌ رشوه‌های‌ زیادی‌ گرفته‌اند و خود را فروخته‌اند. حکومت‌ آنان‌ را همکاران‌ مخلص‌ خود نموده‌ است‌ و آنان‌ بر ضد شما متفق‌ گشته‌اند، اما مردم‌ دیگر دل‌هایشان‌ با شماست‌ و شمشیرهایشان‌ بر ضد شما آماده‌ گردیده‌ است‌، آنان‌ فردا بر تو شمشیر خواهند کشید.» <ref>انساب الاشراف، بلاذری، احمد بن یحیی، احمد بن محمد، چاپ محمود فردوس العظم، دمشق: ۱۹۹۶ – ۲۰۰۰ م.،ج۳، ص۱۷۱؛ تاریخ الطبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمد بن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲ – ۱۳۸۷ ﻫ ق / ۱۹۶۲ – ۱۹۶۷ م.، ج۵، ص۴۰۳-۴۰۴.</ref>
 
در روز [[عاشورا]] هر پنج تن از [[حسین|امام‌ حسین (ع)]] اذن رفتن به میدان گرفتند و جنگیدند تا به [[شهادت]] رسیدند. <ref>انساب الاشراف، بلاذری، احمد بن یحیی، احمد بن محمد، چاپ محمود فردوس العظم، دمشق: ۱۹۹۶ – ۲۰۰۰ م.، ج۳، ص۱۹۸؛ تاریخ الطبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمد بن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲ – ۱۳۸۷ ﻫ ق / ۱۹۶۲ – ۱۹۶۷ م.، ج۵، ص۴۴۶. </ref> مجمع به هنگام شهادت حدود ۵۰ سال و پسرش عائذ ۲۵ سال سن داشت. بنا به نقلی او و فرزندش هر دو قبل از حمله نخست به شهادت رسیدند. اما نظر اول صحیح است. <ref>برای تفصیل بیشتر ر.ک : انساب الاشراف، بلاذری، احمد بن یحیی، احمد بن محمد، چاپ محمود فردوس العظم، دمشق: ۱۹۹۶ – ۲۰۰۰ م.، ج۳، ص۱۹۹؛ تاریخ الطبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمد بن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲ – ۱۳۸۷ ﻫ ق / ۱۹۶۲ – ۱۹۶۷ م.، ج۵، ص۴۰۵،۴۴۶؛ ارشاد القلوب، دیلمی، ابوم محمد حسن بن ابی الحسن، تهران: مرکز نشر کتاب، ۱۳۷۵ ﻫ ق.، ج۲، ص۴۵۸.</ref>
مجمع با آگاه نزدیک شدن امام به کوفه و خیانت کوفیان و قتل مسلم بن عقیل و تصمیم عبیدالله بن زیاد برای مقابله با آن حضرت، به همراه فرزندش عائذ، عمرو بن‌ خالد صیداوی و خدمت‌گزارش سعد و جنادة‌ بن‌ حارث‌ سلمانی کوفه را ترک کرده و در عذیب الهجانات به‌ کاروان‌ امام‌ پیوستند‌. امام‌ از آنان اوضاع‌ کوفه‌ را سؤال‌ فرمود. مجمع‌ عائذی‌ گفت‌: اشراف‌ کوفه‌ از دستگاه‌ حکومت‌ رشوه‌های‌ زیادی‌ گرفته‌اند و خود را فروخته‌اند. حکومت‌ آنان‌ را همکاران‌ مخلص‌ خود نموده‌ است‌ و آنان‌ بر ضد شما متفق‌ گشته‌اند، اما مردم‌ دیگر دل‌هایشان‌ با شماست‌ و شمشیرهایشان‌ بر ضد شما آماده‌ گردیده‌ است‌، آنان‌ فردا بر تو شمشیر خواهند کشید. <ref>انساب الاشراف، ج3، ص171؛ تاریخ طبری، ج5، ص403-404.</ref>
 
 
در روز عاشورا هر پنج تن از امام‌ حسین (ع) اذن رفتن به میدان گرفتند و جنگیدند تا به شهادت رسیدند. <ref>انساب الاشراف، ج3، ص198؛ تاریخ طبری، ج5، ص446. </ref>
 
 
مجمع به هنگام شهادت حدود 50 سال و پسرش عائذ 25 سال سن داشت. بنا به نقلی او و فرزندش هر دو قبل از حمله نخست به شهادت رسیدند. اما نظر اول صحیح است. <ref>برای تفصیل بیشتر ر.ک : انساب الاشراف، ج3، ص199؛ تاریخ طبری، ج5، ص405،446؛ ارشاد، ج2، ص458؛ الکامل فی التاریخ، ج4، ص74،45؛ رجال طوسی، ص105؛ الاصابه فی تمییز الصحابه، ج3، ص94؛ البدایه و النهایه، ج8، ص173؛ مقتل الحسین خوارزمی، ج2، ص160؛ ابصار العین فی انصار الحسین (ع)، ص145؛ مناقب آل ابی‌طالب، ج4، ص113؛ بحار الانوار، ج45، ص72؛ منتهی الآمال، ج1، ص353؛ انصار الحسین (ع)، ص121؛ نفس المهموم، ص135،129،85؛ فرسان الهیجاء، ج2، ص51.</ref>
 
 
در زیارت رجبیه و زیارت ناحیه مقدسه به وی سلام داده شده است: ”السَّلامُ عَلَی مُجَمِّعِ اَو مَجمَعِ بنِ عَبدِاللهِ العائِذی“
 


در [[زیارت رجبیه]] و [[زیارت ناحیه مقدسه]] به وی سلام داده شده است: «السَّلامُ عَلَی مُجَمِّعِ اَو مَجمَعِ بنِ عَبدِاللهِ العائِذی»
==منبع==
==منبع==


مرضیه محمدزاده، شهیدان جاوید، نشر بصیرت، ص 318-319.
*[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=2588126&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author مرضیه محمدزاده، شهیدان جاوید، نشر بصیرت، ص ۳۱۸-۳۱۹.]


==پی نوشت==
==پی نوشت==
[[رده: تاریخ]]
[[رده: تاریخ]]
[[رده: شهدای کربلا]]
[[رده: افراد]]
[[رده: شهیدان کربلا]]
[[رده: شهدای صبح عاشورا]]
[[رده: شهدای صبح عاشورا]]
<references />{{یاران امام حسین علیه السلام}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۳ سپتامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۱:۲۳

مزار یاران امام حسین(ع).jpg
اطلاعات اصحاب امام حسین (ع)
نام کامل مُجَمِّع‌ بن‌ عبدالله بن مجمع بن مالک بن ایاس بن عبد مناة بن عبیدالله بن سعد العشیرة المذحجی عائذی‌
محل زندگی کوفه
نقش های برجسته در روز عاشورا جنگید تا به شهادت رسید.

مُجَمِّع‌ بن‌ عبدالله عائذی‌، از اصحاب امام حسین(ع) که در کربلا در روز عاشورا به شهادت رسید.

زندگینامه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

مُجَمِّع‌ بن‌ عبدالله بن مجمع بن مالک بن ایاس بن عبد مناة بن عبیدالله بن سعد العشیرة المذحجی عائذی‌، منتسب به مذحج و از اهالی کوفه بود. پدرش عبدالله از اصحاب پیامبر (ص) و خودش از تابعین بود.

نقش در نبرد کربلا[ویرایش | ویرایش مبدأ]

مجمع با آگاهی از نزدیک شدن امام به کوفه و خیانت کوفیان و قتل مسلم بن عقیل و تصمیم عبیدالله بن زیاد برای مقابله با آن حضرت، به همراه فرزندش عائذ، عمرو بن‌ خالد صیداوی و خدمت‌گزارش سعد و جنادة‌ بن‌ حارث‌ سلمانی کوفه را ترک کرده و در عذیب الهجانات به‌ کاروان‌ امام‌ حسین (ع) پیوستند‌. امام‌ از آنان اوضاع‌ کوفه‌ را سؤال‌ فرمود. مجمع‌ عائذی‌ گفت‌: «اشراف‌ کوفه‌ از دستگاه‌ حکومت‌ رشوه‌های‌ زیادی‌ گرفته‌اند و خود را فروخته‌اند. حکومت‌ آنان‌ را همکاران‌ مخلص‌ خود نموده‌ است‌ و آنان‌ بر ضد شما متفق‌ گشته‌اند، اما مردم‌ دیگر دل‌هایشان‌ با شماست‌ و شمشیرهایشان‌ بر ضد شما آماده‌ گردیده‌ است‌، آنان‌ فردا بر تو شمشیر خواهند کشید.» [۱] در روز عاشورا هر پنج تن از امام‌ حسین (ع) اذن رفتن به میدان گرفتند و جنگیدند تا به شهادت رسیدند. [۲] مجمع به هنگام شهادت حدود ۵۰ سال و پسرش عائذ ۲۵ سال سن داشت. بنا به نقلی او و فرزندش هر دو قبل از حمله نخست به شهادت رسیدند. اما نظر اول صحیح است. [۳]

در زیارت رجبیه و زیارت ناحیه مقدسه به وی سلام داده شده است: «السَّلامُ عَلَی مُجَمِّعِ اَو مَجمَعِ بنِ عَبدِاللهِ العائِذی»

منبع[ویرایش | ویرایش مبدأ]

پی نوشت[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  1. انساب الاشراف، بلاذری، احمد بن یحیی، احمد بن محمد، چاپ محمود فردوس العظم، دمشق: ۱۹۹۶ – ۲۰۰۰ م.،ج۳، ص۱۷۱؛ تاریخ الطبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمد بن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲ – ۱۳۸۷ ﻫ ق / ۱۹۶۲ – ۱۹۶۷ م.، ج۵، ص۴۰۳-۴۰۴.
  2. انساب الاشراف، بلاذری، احمد بن یحیی، احمد بن محمد، چاپ محمود فردوس العظم، دمشق: ۱۹۹۶ – ۲۰۰۰ م.، ج۳، ص۱۹۸؛ تاریخ الطبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمد بن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲ – ۱۳۸۷ ﻫ ق / ۱۹۶۲ – ۱۹۶۷ م.، ج۵، ص۴۴۶.
  3. برای تفصیل بیشتر ر.ک : انساب الاشراف، بلاذری، احمد بن یحیی، احمد بن محمد، چاپ محمود فردوس العظم، دمشق: ۱۹۹۶ – ۲۰۰۰ م.، ج۳، ص۱۹۹؛ تاریخ الطبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمد بن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲ – ۱۳۸۷ ﻫ ق / ۱۹۶۲ – ۱۹۶۷ م.، ج۵، ص۴۰۵،۴۴۶؛ ارشاد القلوب، دیلمی، ابوم محمد حسن بن ابی الحسن، تهران: مرکز نشر کتاب، ۱۳۷۵ ﻫ ق.، ج۲، ص۴۵۸.