صفوان بن ادریس مرسی
| صفوان بن ادریس مرسی | |
|---|---|
| زادروز | 561 ه. ق. |
| مرگ | 598 ه. ق. |
| پیشه | شاعر |
صفوان بن ادریس مرسی از شعرای شیعه‌ی اندلس بوده است.
زندگینامه[ویرایش | ویرایش مبدأ]
ابو البحر صفوان بن ادریس تجیبی مرسی، به سال 561 ه. ق متولد شد و قصاید بسیار زیبایی در رثای حسین بن علی (ع) سروده است. وی به سال 598 هجری درگذشت. [۱]
نمونه اشعار[ویرایش | ویرایش مبدأ]
1- سلام کأزهار الربی یتنسم‌علی منزل منه الهدی یتعلّم
2- علی مصرع للفاطمیین غیّبت‌لأوجههم فیه بدور و أنجم
3- علی مشهد لو کنت حاضر أهله‌لعاینت أعضاء النبی تقسّم
4- مصارع ضجت یثرب لمصابهاو ناح علیهن الحطیم و زمزم
5- و مکة و الاستار و الرکن و الصفاو موقف جمع و المقام المعظّم [۲]
1- سلامی چون شمیم گلهای پاک بیابانها، بر سرزمینی که هدایت از آنجا آموخته می‌شود.
2- بر قتلگاه فاطمی‌ها که از (شرم) نور سیمایشان، ماه و ستارگان نهفته گردید.
3- بر شهادتگاهی که اگر آنجا بودی می‌دیدی که اعضای بدن پیامبر (ص) را در آنجا پاره‌پاره می‌کنند.
4- رزمگاهی که یثرب بر آن فریاد زد و حطیم و زمزم بر آن نوحه‌سرایی کرده و گریستند.
5- و مکّه و پرده‌ها و رکن و صفا و موقف و مقام باعظمت، بر آن اشک ریختند.