روز واقعه (آلبوم موسیقی)
روز واقعه نام آلبوم موسیقی و آهنگساز آن مجید انتظامی است.[۱] این آلبوم برای موسیقی متن فیلم روز واقعه ساخته شده است و مجید انتظامی جایزه سیمرغ بلورین بهترین موسیقی متن را در سیزدهمین جشنواره فیلم فجر دریافت کرد.[۲]
| روز واقعه | |
|---|---|
 | |
| اثر مجید انتظامی | |
| سبک | ارکستر |
| زمان | 1373 |
| ناشر موسیقی | نی داوود |
درباره آلبوم روز واقعه[ویرایش | ویرایش مبدأ]
این اثر را می‌توان از بهترین نمونه‌های موسیقی فیلم در آثار تاریخی مذهبی به شمار آورد و بسیاری از مخاطبان با شنیدن نوای آن صحنه‌های روز عاشورا در فیلم روز واقعه را به یاد می‌آورند. مجید انتظامی آهنگسازی فیلم روز واقعه را بر عهده داشت و روز واقعه را بر اساس همین اثر تهیه و تنظیم کرد. او جایزه سیمرغ بلورین بهترین موسیقی متن را برای فیلم روز واقعه در سیزدهمین جشنواره فیلم فجر دریافت کرد.[۳]
| آهنگساز | مجید انتظامی |
| دستیار آهنگساز | آذرنوش صدرسالک |
| ویولن | علی رحیمیان، ارسلان کامکار، رضا عالمی، ابراهیم لطفی، جابر اطاعتی |
| آلتو | سیاوش ظهیرالدینی و والودیا تاراخانیان |
| ویولن سل | کریم قربانی و محسن تویسرکانی |
| کنترباس | علیرضا خورشیدفر |
| هورن | جاوید مجلسی و مسعود غریب نواز |
| ترومبون | مهدی محمودی |
| فلوت | ناصر رحیمی |
| تمپو | داود رهنمود |
| دمام | سعید شنبه زاده |
| دف | بیژن کامکار |
| طبل | ابراهیم یوسفی |
| تیمپانی | علیرضا قوامی |
| گروه کر | |
| سوپرانو | سودابه شمس و الهه حمیدی شیرازی |
| آلتو | نیما نوزاد و ویدا نهرودی |
| تنور | مهدی شمس نیکنام و رشید وطن دوست |
| باس | حمید غلامعلی و اسفندیار قره باغی |
| سولیست‌ها | |
| قانون | سیمین آقارضی |
| عود | ارسلان کامکار |
| ویولن سل | علی رحیمیان |
| آواز | بیژن کامکار |
| شعر | حسن صدرسالک |
| صدابردار | ناصر فرهودی، رحیم ناحی و محسن کلهر |
آلبوم روز واقعه شامل بیست قطعه است که عبارتند از:
- عروسی
- ندا
- به سوی یار
- شیون
- آوزا
- راز و نیاز
- یاد یار
- روز واقعه
- سراب
- وداع
- تعقیب و گریز
- در راه
- رویا
- عروج (دگرگونی)
- مناجات
- در و دل
- راحله و عبدالله
- بازگشت
- مظلوم
- عاشورا
روز واقعه از زبان مجید انتظامی[ویرایش | ویرایش مبدأ]
شیون و زاری نه در حد او، بلکه کمترین است، که او بزرگ است و الهی و جاوید است.
و جاودانه حماسه‌ی خونین کربلا، که او تاریخ شهادت را نوشت، او که در تمثیل و مثال نمی‌گنجد، زیرا هر آنچه کرد دست نیافتنی است.
پس او در ورای شیون و زاری، جایگاهی رفیع‌تر دارد که باید بر آن ارج نهاد و در تجلی این مرتبت بزرگ، اندوه دل را در گستره هرچه کوبنده‌تر و غنی‌تر آوای موسیقی چنان بنیان نهاد که هرچه بیشتر یادآور آن روز شوم باشد.
و این، در حد موسیقی با ناله و شیون خلاصه نمی‌شود. که او برتر است و والاتر و در مرتبه‌ای نیست که آوای یک موسیقی سطحی و آسان بتواند شخصیت الهی او را بنمایاند.
پس باید به عمق پرداخت تا عمق فاجعه در روز واقعه رخ بنماید، و آهنگساز هر آنچه داشت بر آن نهاد.[۴]