بحریه بنت مسعود خزرجی

از ویکی حسین
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بحریه بنت مسعود خزرجی
زادروز
محل زندگی مدینه
شناخته‌شده برای همراهی کاروان اسرای کربلا

بحریه بنت مسعود خزرجی از همراهان کاروان کربلا است.

زندگینامه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

بحریه دختر مسعود خزرجی همسر جناده بن کعب حارث انصاری خزرجی، از اصحاب رسول خدا(ص) و از یاران امام علی(ع) بود.

همراهی کاروان کربلا[ویرایش | ویرایش مبدأ]

بحریه به همراه همسر و پسرش، عمرو که یازده سال بیشتر نداشت از مدینه تا کربلا همراه کاروان امام حسین(ع) بودند.

بحریه صبح عاشورا شاهد شهادت همسرش در حمله اول و سپس از آن پسرش با اذن امام حسین(ع) به میدان رفت و رجزی خواند که در آن شخصیت امام خود را به زیبایی معرفی کرد.[۱]

عمرو نیز پس از نبردی سخت به شهادت رسید.

مزدوران ابن سعد سر عمرو را به سوی خمیه‌گاه امام پرتاب کردند. بحریه سر را بوسید و گفت: «آفرین بر تو پسرم، ای شادی دلم و نور چشمم چه نیکو جهاد کردی.» آنگاه دوباره سر را به سوی دشمن افکند و گفت: «ما آنچه در راه خدا داده‌ایم، پس نمی‌گیریم.» خود نیز با عمود خیمه به سوی دشمن حمله برد. امام حسین(ع) از او خواست برگردد. او برگشت و امام برایش دعا کرد.[۲]

منبع[ویرایش | ویرایش مبدأ]

پی‌نوشت[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  1. الفتوح، ج۵، ص ۱۱۰.
  2. مقتل الحسین خوارزمی، ج ۲، ص ۲۵-۲۶؛ اعیان الشیعه، ج۴، ص۲۲۴؛ اعلام انساء المومنات، ص ۲۷۵.