اجفر: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
به | {{مسیر حرکت امام حسین}} | ||
'''اَجفُر'''، از منزلگاههای مسیر [[مکه]] و [[کوفه]] که در فاصله بین [[فید]] و [[خزیمیه]] قرار دارد. در مسیر حرکت به [[ کربلا]] دیدار و گفتگوی [[امام حسین]](ع) با [[عبدالله بن ابی مطیع عدوی]] احتمالاً در این منزل صورت گرفته است. | |||
== موقعیت == | |||
مکانی بین [[فید]] و [[خزیمیه]] است. فاصله آن تا خزیمیه 24 و تا فید 36 میل است.<ref>احسن التقاسیم، ص108</ref> [[زمخشری]] آن را آبی متعلق به [[بنی یربوع]] دانسته که [[بنی جذیمه]] آن را از ایشان گرفتهاند.<ref> معجم البلدان، ج1، ص102</ref> | |||
== وقایع == | |||
در این مکان بارها کاروان [[حج|حاجیان]] مورد غارت راهزنان قرار گرفته است.<ref>ابن خلدون، ج3، ص440</ref> از جمله در سال 285ق صالح بن مدرک طائی و دیگران اموال حاجیان را غارت کردند.<ref> ابن اثیر، ج7، ص490؛ طبری، ج10، ص67</ref> | |||
در این مکان بین امام حسین(ع) و [[عبدالله بن ابی مطیع عدوی]] دیداری صورت گرفته است.<ref>جعفریان، ص66</ref> در گزارش طبری و [[شیخ مفید]] مکان این گفتگوی دقیق مشخص نشده است، ولی آن را در کنار آبی از آبهای عرب پس از [[حاجر]] و پیش از [[زرود]] دانستهاند.<ref>طبری، ج5، ص395؛ شیخ مفید، ج2، ص71؛ ابن اثیر، ج4، ص41</ref> منابع دیگر از این دیدار را در نزدیکی مکه یاد کردهاند.<ref>الفتوح، ج5، ص22</ref> | |||
ابن اثیر ملاقات نخست امام حسین و عبدالله بن مطیع را در مسیر [[مدینه]] به مکه گزارش کرده است او به دیدار دوم امام با عبدالله پس از منزل حاجر نیز اشاره دارد.<ref>ابن اثیر، ج7، ص490.</ref> در این دیدار عبدالله چون از سفر امام به [[عراق]] اطلاع یافت حضرت را سوگند داد که از این سفر دست بردارد. سپس گفت: | |||
::«اگر از [[بنی امیه]] آنچه در دست دارند، طلب کنی به خدا [[سوگند]] تو را میکشند و اگر چنین شد بعد از شما هیچ کس حرمتی نخواهد داشت».<ref>طبری، ج5، ص396-395؛ الفتوح، ج5، ص22؛ مفید، ج2، ص72</ref> | |||
== | امام درخواست او را نادیده گرفت و به حرکت خود ادامه داد.<ref>طبری، ج5، ص396-395؛ الفتوح، ج5، ص22؛ شیخ مفید، ج2، ص72</ref> | ||
== پانویس == | |||
{{پانویس2}} | |||
== منابع == | |||
{{منابع}} | |||
* طبری، محمد بن جریر، تاریخ الأمم و الملوک، تحقیق: محمد أبوالفضل ابراهیم، دارالتراث، بیروت، 1387ق/1967م. | |||
* مقدسی، محمد بن احمد، أحسن التقاسیم فی معرفة الأقالیم، مکتبة مدبولی، القاهره، 1411ق/1991م. | |||
* حموی بغدادی، یاقوت، معجم البلدان، دارصادر، بیروت، 1995 م. | |||
* ابن اعثم کوفی، احمد بن اعثم، کتاب الفتوح، تحقیق: علی شیری، دارالأضواء، بیروت، 1411ق/1991م. | |||
* شیخ مفید، الارشاد فی معرفة حجج الله علی العباد، کنگره شیخ مفید، قم، 1413 ق. | |||
* ابن اثیر، علی بن ابی کرم،الکامل فی التاریخ،دار صادر، بیروت، 1385ق/1965م. | |||
* ابن خلدون، عبدالرحمن بن محمد، دیوان المبتدأ و الخبر فی تاریخ العرب و البربر و من عاصرهم من ذوی الشأن الأکبر، تحقیق: خلیل شحادة، دارالفکر، بیروت، 1408ق/1988م. | |||
* جعفریان، رسول، اطلس شیعه، انتشارات سازمان جغرافیایی نیروهای مسلح، تهران، 1387ش. | |||
{{پایان}} | |||
{{فاجعه کربلا}} | |||
[[ar:الأجفر]] | |||
[[en:Al-Ajfur]] | |||
[[ur:اجفر]] | |||
[[رده:مسیر حرکت امام حسین(ع)]] |
نسخهٔ ۹ اکتبر ۲۰۱۶، ساعت ۱۳:۱۰
دریای سرخ |
اَجفُر، از منزلگاههای مسیر مکه و کوفه که در فاصله بین فید و خزیمیه قرار دارد. در مسیر حرکت به کربلا دیدار و گفتگوی امام حسین(ع) با عبدالله بن ابی مطیع عدوی احتمالاً در این منزل صورت گرفته است.
موقعیت
مکانی بین فید و خزیمیه است. فاصله آن تا خزیمیه 24 و تا فید 36 میل است.[۱] زمخشری آن را آبی متعلق به بنی یربوع دانسته که بنی جذیمه آن را از ایشان گرفتهاند.[۲]
وقایع
در این مکان بارها کاروان حاجیان مورد غارت راهزنان قرار گرفته است.[۳] از جمله در سال 285ق صالح بن مدرک طائی و دیگران اموال حاجیان را غارت کردند.[۴]
در این مکان بین امام حسین(ع) و عبدالله بن ابی مطیع عدوی دیداری صورت گرفته است.[۵] در گزارش طبری و شیخ مفید مکان این گفتگوی دقیق مشخص نشده است، ولی آن را در کنار آبی از آبهای عرب پس از حاجر و پیش از زرود دانستهاند.[۶] منابع دیگر از این دیدار را در نزدیکی مکه یاد کردهاند.[۷]
ابن اثیر ملاقات نخست امام حسین و عبدالله بن مطیع را در مسیر مدینه به مکه گزارش کرده است او به دیدار دوم امام با عبدالله پس از منزل حاجر نیز اشاره دارد.[۸] در این دیدار عبدالله چون از سفر امام به عراق اطلاع یافت حضرت را سوگند داد که از این سفر دست بردارد. سپس گفت:
امام درخواست او را نادیده گرفت و به حرکت خود ادامه داد.[۱۰]
پانویس
- ↑ احسن التقاسیم، ص108
- ↑ معجم البلدان، ج1، ص102
- ↑ ابن خلدون، ج3، ص440
- ↑ ابن اثیر، ج7، ص490؛ طبری، ج10، ص67
- ↑ جعفریان، ص66
- ↑ طبری، ج5، ص395؛ شیخ مفید، ج2، ص71؛ ابن اثیر، ج4، ص41
- ↑ الفتوح، ج5، ص22
- ↑ ابن اثیر، ج7، ص490.
- ↑ طبری، ج5، ص396-395؛ الفتوح، ج5، ص22؛ مفید، ج2، ص72
- ↑ طبری، ج5، ص396-395؛ الفتوح، ج5، ص22؛ شیخ مفید، ج2، ص72
منابع
- طبری، محمد بن جریر، تاریخ الأمم و الملوک، تحقیق: محمد أبوالفضل ابراهیم، دارالتراث، بیروت، 1387ق/1967م.
- مقدسی، محمد بن احمد، أحسن التقاسیم فی معرفة الأقالیم، مکتبة مدبولی، القاهره، 1411ق/1991م.
- حموی بغدادی، یاقوت، معجم البلدان، دارصادر، بیروت، 1995 م.
- ابن اعثم کوفی، احمد بن اعثم، کتاب الفتوح، تحقیق: علی شیری، دارالأضواء، بیروت، 1411ق/1991م.
- شیخ مفید، الارشاد فی معرفة حجج الله علی العباد، کنگره شیخ مفید، قم، 1413 ق.
- ابن اثیر، علی بن ابی کرم،الکامل فی التاریخ،دار صادر، بیروت، 1385ق/1965م.
- ابن خلدون، عبدالرحمن بن محمد، دیوان المبتدأ و الخبر فی تاریخ العرب و البربر و من عاصرهم من ذوی الشأن الأکبر، تحقیق: خلیل شحادة، دارالفکر، بیروت، 1408ق/1988م.
- جعفریان، رسول، اطلس شیعه، انتشارات سازمان جغرافیایی نیروهای مسلح، تهران، 1387ش.