سید ماجد بحرانی‌: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حسین
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «ابو علی، سیّد ماجد بن سیّد هاشم عریضی صادقی بحرانی، از فقهاء و مشاهیر علمای ع...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
ابو علی، سیّد ماجد بن سیّد هاشم عریضی صادقی بحرانی، از فقهاء و مشاهیر علمای عصر خویش و از شعرای قرن یازدهم هجری است. ولادت و نشأت وی در بحرین بود. پس از اخذ مقدمات و ادبیات عربی، فقه و حدیث را از علمای شیعه در بحرین فراگرفت سپس به حجاز و عراق هجرت نمود و بعد به شیراز بازگشت و در آنجا مقیم شد و به تدریس و فتوی پرداخت و شیخ الاسلام شیراز گردید. از مشهورترین شاگردان وی عارف و مفسر شیعی ملا محسن فیض کاشانی، شیخ محمد بن حسن بحرانی، شیخ محمد بن علی بحرانی و عده‌ای دیگرند که بعضی از آنها را صاحب «انوار البدرین» نام برده است. وی سیدی محقّق، فاضلی شاعر، سراینده‌ای ادیب بود که گفتار عالمانه خود را در کمال بلاغت و فصاحت و با دقّت نظر ایراد می‌کرد و در علم و ادب موقعیّتی خاص داشت و سروده‌های او در نهایت ارزندگی بود. دیوان شعری نیز از او باقی مانده است که نسخه‌ای از آن نزد حرّ عاملی محفوظ بوده است.
{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده
| نام                    = سید ماجد بحرانی‌
| تصویر                  =
| توضیح تصویر            =
| نام اصلی              =
| زمینه فعالیت          =
| ملیت                  =
| تاریخ تولد            = قرن یازدهم هجری
| محل تولد                = بحرین
| والدین                = 
| تاریخ مرگ              = 1028 ه. ق.
| محل مرگ                = شیراز
| علت مرگ                =
| محل زندگی              =
| مختصات محل زندگی        =
| مدفن                  = حرم مطهر احمد بن موسی (ع) (شاهچراغ)
|مذهب                  =
|در زمان حکومت          =
|اتفاقات مهم            =
| نام دیگر              =
|لقب                    =
|بنیانگذار              =
| پیشه                  = محقّق، فاضلی شاعر و سراینده‌ای ادیب
| سال‌های نویسندگی        =
|سبک نوشتاری            =
|کتاب‌ها                = «سلاسل الحدید فی تقیید اهل التقلید»، «رساله یوسفیه»، «وجیزة بدیعه» و «حاشیه علی الاثنی عشریة الصلاتیة»
|مقاله‌ها                =
|نمایشنامه‌ها            =
|فیلم‌نامه‌ها              =
|دیوان اشعار            =
|تخلص                    =
|فیلم ساخته بر اساس اثر=
| همسر                    =
| شریک زندگی            =
| فرزندان                =
|تحصیلات                  =
|دانشگاه                =
|حوزه                  =
|شاگرد                  = ملا محسن فیض کاشانی، شیخ محمد بن حسن بحرانی و شیخ محمد بن علی بحرانی
|استاد                  =
|علت شهرت              =
| تأثیرگذاشته بر        =
| تأثیرپذیرفته از        =
| وب‌گاه                  =
|گفتاورد                =
|امضا                  =
}}
 
'''سید ماجد بحرایی''' از فقهاء و مشاهیر علمای عصر خویش و از شعرای قرن یازدهم هجری است.
 
== زندگینامه ==
ابو علی، سیّد ماجد بن سیّد هاشم عریضی صادقی بحرانی،  در بحرین متولد شد. پس از اخذ مقدمات و ادبیات عربی، فقه و حدیث را از علمای شیعه در بحرین فراگرفت سپس به حجاز و عراق هجرت نمود و بعد به شیراز بازگشت و در آنجا مقیم شد و به تدریس و فتوی پرداخت و شیخ الاسلام شیراز گردید. از مشهورترین شاگردان وی عارف و مفسر شیعی ملا محسن فیض کاشانی، شیخ محمد بن حسن بحرانی، شیخ محمد بن علی بحرانی و عده‌ای دیگرند که بعضی از آنها را صاحب «انوار البدرین» نام برده است. وی سیدی محقّق، فاضلی شاعر، سراینده‌ای ادیب بود که گفتار عالمانه خود را در کمال بلاغت و فصاحت و با دقّت نظر ایراد می‌کرد و در علم و ادب موقعیّتی خاص داشت و سروده‌های او در نهایت ارزندگی بود. دیوان شعری نیز از او باقی مانده است که نسخه‌ای از آن نزد حرّ عاملی محفوظ بوده است.


حرّ عاملی می‌نویسد: «وی با شیخ بهایی ملاقات داشته و شیخ از او مدح و ثنای شایانی می‌کرد». <ref> امل الآمل؛ ج 2، ص 226.</ref>
حرّ عاملی می‌نویسد: «وی با شیخ بهایی ملاقات داشته و شیخ از او مدح و ثنای شایانی می‌کرد». <ref> امل الآمل؛ ج 2، ص 226.</ref>
خط ۵: خط ۵۶:
سید نخستین محدّثی بود که احادیث آل عصمت را در شیراز رواج داد.
سید نخستین محدّثی بود که احادیث آل عصمت را در شیراز رواج داد.


از مهمترین آثار او: «سلاسل الحدید فی تقیید اهل التقلید»، «رساله یوسفیه»، «وجیزة بدیعه» و «حاشیه علی الاثنی عشریة الصلاتیة» را می‌توان نام برد.
وی به سال 1028 ه. ق در شیراز وفات یافت و در حرم مطهر احمد بن موسی (ع) (شاهچراغ) مدفون شد و مزارش در آن عتبه متبرکه معروفست. <ref>روضات الجنات؛ ص 4 و 5. ریحانة الادب؛ ج 1؛ ص 232. فارسنامه ناصری؛ ج 2؛ ص 1151.</ref>
 
== آثار ==
از مهمترین آثار بحرانی شامل موارد زیر است:  
 
«سلاسل الحدید فی تقیید اهل التقلید»، «رساله یوسفیه»، «وجیزة بدیعه» و «حاشیه علی الاثنی عشریة الصلاتیة»  


وی به سال 1028 ه. ق در شیراز وفات یافت و در حرم مطهر احمد بن موسی (ع) (شاهچراغ) مدفون شد و مزارش در آن عتبه متبرکه معروفست. <ref>روضات الجنات؛ ص 4 و 5. ریحانة الادب؛ ج 1؛ ص 232. فارسنامه ناصری؛ ج 2؛ ص 1151.</ref>
== نمونه اشعار ==




خط ۲۶: خط ۸۲:




1- کسی در روز عاشورا بر او به درازا کشید در گریستن عذری ندارد.
1- کسی در روز [[عاشورا]] بر او به درازا کشید در گریستن عذری ندارد.


2- در این روز خداوند سرور و شادی را از قلب رسول اللّه (ص) دور ساخت.
2- در این روز خداوند سرور و شادی را از قلب رسول اللّه (ص) دور ساخت.
خط ۳۲: خط ۸۸:
3- آیا بعد از آقای شما، سیّد هاشمی دیگر که بر حق‌تر از او باشد باقی مانده است؟!
3- آیا بعد از آقای شما، سیّد هاشمی دیگر که بر حق‌تر از او باشد باقی مانده است؟!


4- خونهایی که در کربلا بر زمین ریخته شد خونهای پاک بزرگان و رؤسای روشنایی دین بود.
4- خونهایی که در [[کربلا]] بر زمین ریخته شد خونهای پاک بزرگان و رؤسای روشنایی دین بود.


5- رفعت و بلندمرتبه‌ای آنان از سرهای بر نیزه‌شان هویدا بود.
5- رفعت و بلندمرتبه‌ای آنان از سرهای بر نیزه‌شان هویدا بود.


6- این مصیبتی بود که قلب حضرت زهرا (س) را مجروح و پاره‌پاره کرد که التیام نمی‌پذیرد.
6- این مصیبتی بود که قلب حضرت زهرا (س) را مجروح و پاره‌پاره کرد که التیام نمی‌پذیرد.


==منابع==
==منابع==


دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج‌1، ص: 435-436.
* [http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=700738&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج‌1، ص: 435-436.]


==پی نوشت==
==پی نوشت==
خط ۴۹: خط ۱۰۳:
[[رده:شاعران]]
[[رده:شاعران]]
[[رده:شاعران عرب]]
[[رده:شاعران عرب]]
<references />{{شاعران}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۱ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۱۰

سید ماجد بحرانی‌
زادروز قرن یازدهم هجری
بحرین
مرگ 1028 ه. ق.
شیراز
جایگاه خاکسپاری حرم مطهر احمد بن موسی (ع) (شاهچراغ)
پیشه محقّق، فاضلی شاعر و سراینده‌ای ادیب
کتاب‌ها «سلاسل الحدید فی تقیید اهل التقلید»، «رساله یوسفیه»، «وجیزة بدیعه» و «حاشیه علی الاثنی عشریة الصلاتیة»
شاگرد ملا محسن فیض کاشانی، شیخ محمد بن حسن بحرانی و شیخ محمد بن علی بحرانی

سید ماجد بحرایی از فقهاء و مشاهیر علمای عصر خویش و از شعرای قرن یازدهم هجری است.

زندگینامه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

ابو علی، سیّد ماجد بن سیّد هاشم عریضی صادقی بحرانی، در بحرین متولد شد. پس از اخذ مقدمات و ادبیات عربی، فقه و حدیث را از علمای شیعه در بحرین فراگرفت سپس به حجاز و عراق هجرت نمود و بعد به شیراز بازگشت و در آنجا مقیم شد و به تدریس و فتوی پرداخت و شیخ الاسلام شیراز گردید. از مشهورترین شاگردان وی عارف و مفسر شیعی ملا محسن فیض کاشانی، شیخ محمد بن حسن بحرانی، شیخ محمد بن علی بحرانی و عده‌ای دیگرند که بعضی از آنها را صاحب «انوار البدرین» نام برده است. وی سیدی محقّق، فاضلی شاعر، سراینده‌ای ادیب بود که گفتار عالمانه خود را در کمال بلاغت و فصاحت و با دقّت نظر ایراد می‌کرد و در علم و ادب موقعیّتی خاص داشت و سروده‌های او در نهایت ارزندگی بود. دیوان شعری نیز از او باقی مانده است که نسخه‌ای از آن نزد حرّ عاملی محفوظ بوده است.

حرّ عاملی می‌نویسد: «وی با شیخ بهایی ملاقات داشته و شیخ از او مدح و ثنای شایانی می‌کرد». [۱]

سید نخستین محدّثی بود که احادیث آل عصمت را در شیراز رواج داد.

وی به سال 1028 ه. ق در شیراز وفات یافت و در حرم مطهر احمد بن موسی (ع) (شاهچراغ) مدفون شد و مزارش در آن عتبه متبرکه معروفست. [۲]

آثار[ویرایش | ویرایش مبدأ]

از مهمترین آثار بحرانی شامل موارد زیر است:

«سلاسل الحدید فی تقیید اهل التقلید»، «رساله یوسفیه»، «وجیزة بدیعه» و «حاشیه علی الاثنی عشریة الصلاتیة»

نمونه اشعار[ویرایش | ویرایش مبدأ]

سوگ سیّد الشّهدا (ع): [۳]


1- بکی و لیس علی صبر بمعذورمن قد أطل علیه یوم عاشور

2- و ان یوما رسول اللّه ساء به‌فابعد اللّه عنه قلب مسرور

3- أسید هاشمی بعد سیدکم‌أحق منه بإبراز المذاخیر

4- تلک الدماء الزواکی السائلات علی‌سمر الیعاسیب و البیض المباتیر

5- تلک الرؤوس أبت إلا العلا فسمت‌علی رفیع من الخرصان مشهور

6- یا فجعة أوسعت فی قلب فاطمةالزهراء جرح مصاب غیر مسبور


1- کسی در روز عاشورا بر او به درازا کشید در گریستن عذری ندارد.

2- در این روز خداوند سرور و شادی را از قلب رسول اللّه (ص) دور ساخت.

3- آیا بعد از آقای شما، سیّد هاشمی دیگر که بر حق‌تر از او باشد باقی مانده است؟!

4- خونهایی که در کربلا بر زمین ریخته شد خونهای پاک بزرگان و رؤسای روشنایی دین بود.

5- رفعت و بلندمرتبه‌ای آنان از سرهای بر نیزه‌شان هویدا بود.

6- این مصیبتی بود که قلب حضرت زهرا (س) را مجروح و پاره‌پاره کرد که التیام نمی‌پذیرد.

منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]

پی نوشت[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  1. امل الآمل؛ ج 2، ص 226.
  2. روضات الجنات؛ ص 4 و 5. ریحانة الادب؛ ج 1؛ ص 232. فارسنامه ناصری؛ ج 2؛ ص 1151.
  3. ادب الطف؛ ج 5، ص 80.