خسرو آقایارى: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حسین
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۹ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده
'''خسرو آقایاری''' (۱۳۳۷ ه. ش) نویسنده و شاعر ایرانی است.{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده
| نام                    =خسرو آقایارى
| نام                    =خسرو آقایارى
| تصویر                  =
| تصویر                  =khosro aghayari.jpg
اندازه تصویر            =
| توضیح تصویر            =
| توضیح تصویر            =
| نام اصلی              =
| نام اصلی              =
| زمینه فعالیت          =
| زمینه فعالیت          =نویسنده و شاعر
| ملیت                  =
| ملیت                  =ایرانی
| تاریخ تولد            =1337 ه.ش
| تاریخ تولد            =۱۳۳۷ ه. ش  
| محل تولد                =تهران
| محل تولد                =تهران
| والد                =
| والد                =
خط ۲۴: خط ۲۳:
| سال‌های نویسندگی        =
| سال‌های نویسندگی        =
|سبک نوشتاری            =
|سبک نوشتاری            =
|کتاب‌ها                =
|کتاب‌ها                =افسانۀ باغ آرزوها، عاشیق محمد، مردى دیگر، دلقک و پهلوان، حماسه‌های پهلوانی
|مقاله‌ها                =
|مقاله‌ها                =
|نمایشنامه‌ها            =
|نمایشنامه‌ها            =
خط ۴۷: خط ۴۶:
}}
}}


زادگاهش تهران و در سال 1337 به دنیا آمده است. کارشناس ادبیات فارسى است و تاکنون عهده‌دار مسئولیت‌ها و مشاغل زیر بوده است: کارشناس و مسئول فعالیت‌هاى ادبى و دبیر کانون شاعران و نویسندگان وزارت آموزش و پرورش (از سال 1362)، مدیر مرکز آفرینش‌هاى ادبى کانون پرورش فکرى، دبیر ماهنامۀ ادبیات کودک و نوجوان.
==زندگینامه==
خسرو آقایاری نویسنده و کارشناس ادبیات فارسى است. وی عهده‌دار مسئولیت‌ها و مشاغلی از جمله مدیر «دفتر ادبیات و هنر [[عاشورا]]<nowiki/>یی»، کارشناس و مسئول فعالیت‌هاى ادبى و دبیر کانون شاعران و نویسندگان وزارت آموزش و پرورش (از سال ۱۳۶۲ ه. ش)، مدیر مرکز آفرینش‌هاى ادبى کانون پرورش فکرى، دبیر ماهنامۀ ادبیات کودک و نوجوان بوده‌است.


او نویسنده‌اى است متعهد و دردآشنا و داراى آثارى چون: افسانۀ باغ آرزوها (داستان)، عاشیق محمد (داستان)، مردى دیگر (داستان)، دلقک و پهلوان (نمایشنامه)، حماسه‌هاى پهلوانى (در چهار مجلّد) است.
وی در حاشیۀ کار نویسندگى، گاهى از سر تفنّن شعر مى‌گوید و به معیارهاى شعرى  و به نقد شعر نیز می‌پردازد.


در حاشیۀ کار نویسندگى، گاهى از سر تفنّن شعر مى‌گوید و به معیارهاى شعرى کاملا آشناست و در نقد شعر نیز دستى دارد. ازوست:
==آثار==
 
===نثر===
 
*[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=543488&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author افسانۀ باغ آرزوها] (داستان)
*[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=516913&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author عاشیق محمد] (داستان)
*[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=629112&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author مردى دیگر] (داستان)
*[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=642270&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author دلقک و پهلوان] (نمایشنامه)
*[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=585834&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author حماسه‌های پهلوانی] (در چهار مجلّد)
 
<br />
 
==اشعار==


===در عزاى گل===
===در عزاى گل===
خط ۵۹: خط ۷۱:
{{ب| شعر امَّن یُجیب مى‌خواند | تشنگى‌هاى خاطر باران }}
{{ب| شعر امَّن یُجیب مى‌خواند | تشنگى‌هاى خاطر باران }}


{{ب| باز جوشنده از دل سنگ‌ست | آب از بهر تشنه کامى ما }}
{{ب| باز جوشنده از دل سنگ است | آب از بهر تشنه کامى ما }}


{{ب| آه مردم! مگر که تشنه شدید | بعدِ گلهاى پَرپر زهرا؟ }}
{{ب| آه مردم! مگر که تشنه شدید | بعدِ گل‌هاى پَرپر زهرا؟ }}


{{ب| آسمان، داغدار مى‌گرید | در عزاى گلى که بى‌کفن‌ست }}
{{ب| آسمان، داغدار مى‌گرید | در عزاى گلى که بى‌کفن است }}


{{ب| کفن امّا کجا نشان دارید | بهر آن کس که پارهْ پاره تن‌ست؟ }}
{{ب| کفن امّا کجا نشان دارید | بهر آن کس که پارهْ پاره تن است؟ }}


{{ب| باد هم باز در رکاب آورد | پاى بیتابى و قرارش را }}
{{ب| باد هم باز در رکاب آورد | پاى بیتابى و قرارش را }}


{{ب| سوگوارست، نوحه مى‌خواند | تا زیارت کند مزارش را }}
{{ب| سوگوار است، نوحه مى‌خواند | تا زیارت کند مزارش را }}


{{ب| آفتاب‌ست اینکه بیتاب‌ست | تشنگانى که در پى آبید! }}
{{ب| آفتاب‌ است اینکه بیتاب است | تشنگانى که در پى آبید! }}


{{ب| روح کوثر فتاده بر صحرا | آه اى مردمان! مگر خوابید؟ }}
{{ب| روح کوثر فتاده بر صحرا | آه اى مردمان! مگر خوابید؟ }}


{{ب| آفتاب‌ست اینکه مى‌تابد | هُرم داغى‌ست آه پُر شررش }}
{{ب| آفتاب‌ است اینکه مى‌تابد | هُرم داغی است آه پُر شررش }}


{{ب| از خجالت تنش عرق کرده | اشک مى‌جوشد از دو چشم ترش }}
{{ب| از خجالت تنش عرق کرده | اشک مى‌جوشد از دو چشم ترش }}
خط ۸۳: خط ۹۵:
{{ب| آسمان تا زمین فرو غلتید | دیدۀ او چو بر زمین افتاد }}
{{ب| آسمان تا زمین فرو غلتید | دیدۀ او چو بر زمین افتاد }}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}


==منابع==
==منابع==
محمد علی مجاهدی، ''کاروان شعر عاشورا''، زمزم هدایت، ج1، ص 534-535.


[[رده:افراد]]
*[[کاروان شعر عاشورا|محمدعلی مجاهدی، ''کاروان شعر عاشورا''، زمزم هدایت، ج۱، ص ۵۳۴-۵۳۵.]]
[[رده:هنرمندان]]
{{شاعران}}
[[رده:شاعران]]
[[رده:شاعران]]
[[رده:شاعران معاصر]]
[[رده:شاعران فارسی زبان]]
[[رده:شاعران ایرانی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۱ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۱۳

خسرو آقایاری (۱۳۳۷ ه. ش) نویسنده و شاعر ایرانی است.

خسرو آقایارى
Khosro aghayari.jpg
زمینهٔ کاری نویسنده و شاعر
زادروز ۱۳۳۷ ه. ش
تهران
ملیت ایرانی
کتاب‌ها افسانۀ باغ آرزوها، عاشیق محمد، مردى دیگر، دلقک و پهلوان، حماسه‌های پهلوانی
مدرک تحصیلی کارشناس ادبیات فارسى

زندگینامه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

خسرو آقایاری نویسنده و کارشناس ادبیات فارسى است. وی عهده‌دار مسئولیت‌ها و مشاغلی از جمله مدیر «دفتر ادبیات و هنر عاشورایی»، کارشناس و مسئول فعالیت‌هاى ادبى و دبیر کانون شاعران و نویسندگان وزارت آموزش و پرورش (از سال ۱۳۶۲ ه. ش)، مدیر مرکز آفرینش‌هاى ادبى کانون پرورش فکرى، دبیر ماهنامۀ ادبیات کودک و نوجوان بوده‌است.

وی در حاشیۀ کار نویسندگى، گاهى از سر تفنّن شعر مى‌گوید و به معیارهاى شعرى و به نقد شعر نیز می‌پردازد.

آثار[ویرایش | ویرایش مبدأ]

نثر[ویرایش | ویرایش مبدأ]


اشعار[ویرایش | ویرایش مبدأ]

در عزاى گل[ویرایش | ویرایش مبدأ]

باز هم آفتاب مى‌تابد بر عطشناک تربت یاران
شعر امَّن یُجیب مى‌خواند تشنگى‌هاى خاطر باران
باز جوشنده از دل سنگ است آب از بهر تشنه کامى ما
آه مردم! مگر که تشنه شدید بعدِ گل‌هاى پَرپر زهرا؟
آسمان، داغدار مى‌گرید در عزاى گلى که بى‌کفن است
کفن امّا کجا نشان دارید بهر آن کس که پارهْ پاره تن است؟
باد هم باز در رکاب آورد پاى بیتابى و قرارش را
سوگوار است، نوحه مى‌خواند تا زیارت کند مزارش را
آفتاب‌ است اینکه بیتاب است تشنگانى که در پى آبید!
روح کوثر فتاده بر صحرا آه اى مردمان! مگر خوابید؟
آفتاب‌ است اینکه مى‌تابد هُرم داغی است آه پُر شررش
از خجالت تنش عرق کرده اشک مى‌جوشد از دو چشم ترش
آفتاب، عاشقانه مى‌گرید بر زمین، نعش شاه دین افتاد
آسمان تا زمین فرو غلتید دیدۀ او چو بر زمین افتاد

منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]