لعنت بر یزید: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حسین
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «از سنّتهاى شیعى،فرستادن درود و سلام بر حسین«ع»و لعنت بر قاتلان او هنگام آب ن...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:
از سنّتهاى شیعى،فرستادن درود و سلام بر حسین«ع»و لعنت بر قاتلان او هنگام آب نوشیدن است.لعن به معناى طرد از رحمت و دور کردن است.عرب،هرگاه کسى تمرّد مى‌کرد،او را از خود طرد مى‌کردند تا گناهان او دامن‌گیرشان نشود. <ref>مجمع البحرین.</ref>
از سنّتهاى شیعى، فرستادن درود و سلام بر [[حسین بن على (ع)|حسین(ع)]]، '''لعنت بر [[یزید]]''' و قاتلان او هنگام آب نوشیدن است.


امام صادق علیه السلام،به نقل داود رقّى،آب خواست و نوشید و چشمانش اشکبار شد،سپس فرمود:لعنت خدا بر قاتل حسین،هرگز بنده‌اى نیست که آب بنوشد و حسین را یاد کند و قاتل او را لعنت کند،مگر آنکه خداوند،براى او صد هزار حسنه مى‌نویسد و صد هزار سیّئه از او محو مى‌کند...:«ما من عبد شرب الماء فذکر الحسین و لعن قاتله الاّ کتب اللّه له مائة الف حسنة و حطّ عنه مائة الف سیّئة...»  <ref>اسرار الشهادة،فاضل دربندى،ص 77،مناقب،ابن شهر آشوب،ج 4،ص 87.</ref>و این،جزء فرهنگ عاشورایى مردم شده است و بر سقّاخانه‌ها مى‌نویسند:«آبى بنوش و لعنت حق بر یزید کن».لعنت بر یزید و ابن زیاد و شمر و دیگر عاملان و مباشران و زمینه‌سازان حادثۀ عاشورا و قتل امام حسین«ع»در زیارتنامه‌هاى متعددى از جمله در زیارت عاشورا و وارث آمده است:
== معنا و مفهوم ==
لعن به معناى طرد از رحمت و دور کردن است.عرب،هرگاه کسى تمرّد مى‌کرد،او را از خود طرد مى‌کردند تا گناهان او دامن‌گیرشان نشود. <ref>مجمع البحرین.</ref>


«اللّهم العن یزید خامسا و العن عبید اللّه بن زیاد و ابن مرجانة و عمر بن سعد و شمرا و آل ابى سفیان و آل زیاد و آل مروان الى یوم القیامة». <ref>زیارت عاشورا،مفاتیح الجنان،ص 458.</ref>
== فضیلت ==
امام صادق(ع)، به نقل داود رقّى، آب خواست و نوشید و چشمانش اشکبار شد، سپس فرمود:لعنت خدا بر قاتل حسین، هرگز بنده‌اى نیست که آب بنوشد و [[یاد حسین،هنگام آب نوشیدن|حسین را یاد]] کند و قاتل او را لعنت کند، مگر آنکه خداوند،براى او صد هزار حسنه مى‌نویسد و صد هزار سیّئه از او محو مى‌کند...:«ما من عبد شرب الماء فذکر الحسین و لعن قاتله الاّ کتب اللّه له مائة الف حسنة و حطّ عنه مائة الف سیّئة...»  <ref>اسرار الشهادة،فاضل دربندى،ص ۷۷،مناقب،ابن شهر آشوب،ج ۴،ص ۸۷.</ref>و این،جزء فرهنگ [[عاشورا]]<nowiki/>یى مردم شده است و بر سقّاخانه‌ها مى‌نویسند:«آبى بنوش و لعنت حق بر یزید کن».لعنت بر یزید و [[ابن زیاد]] و [[شمر]] و دیگر عاملان و مباشران و زمینه‌سازان حادثۀ عاشورا و قتل امام حسین(ع)در زیارتنامه‌هاى متعددى از جمله در [[زیارت عاشورا]] و [[زیارت وارث|وارث]] آمده است:


«اللّهم العن یزید خامسا و العن عبید اللّه بن زیاد و ابن مرجانة و عمر بن سعد و شمرا و آل ابى سفیان و آل زیاد و آل مروان الى یوم القیامة». <ref>زیارت عاشورا،مفاتیح الجنان،ص ۴۵۸.</ref>


== منبع ==


* [http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=559291&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج۱، ص ۳۹۲.]


 
== پی‌نوشت ==
 
<references />
جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج1، ص 392.
[[رده:مفاهیم]]
[[رده:مفاهیم اسلامی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۳۰ سپتامبر ۲۰۲۰، ساعت ۰۸:۱۳

از سنّتهاى شیعى، فرستادن درود و سلام بر حسین(ع)، لعنت بر یزید و قاتلان او هنگام آب نوشیدن است.

معنا و مفهوم[ویرایش | ویرایش مبدأ]

لعن به معناى طرد از رحمت و دور کردن است.عرب،هرگاه کسى تمرّد مى‌کرد،او را از خود طرد مى‌کردند تا گناهان او دامن‌گیرشان نشود. [۱]

فضیلت[ویرایش | ویرایش مبدأ]

امام صادق(ع)، به نقل داود رقّى، آب خواست و نوشید و چشمانش اشکبار شد، سپس فرمود:لعنت خدا بر قاتل حسین، هرگز بنده‌اى نیست که آب بنوشد و حسین را یاد کند و قاتل او را لعنت کند، مگر آنکه خداوند،براى او صد هزار حسنه مى‌نویسد و صد هزار سیّئه از او محو مى‌کند...:«ما من عبد شرب الماء فذکر الحسین و لعن قاتله الاّ کتب اللّه له مائة الف حسنة و حطّ عنه مائة الف سیّئة...» [۲]و این،جزء فرهنگ عاشورایى مردم شده است و بر سقّاخانه‌ها مى‌نویسند:«آبى بنوش و لعنت حق بر یزید کن».لعنت بر یزید و ابن زیاد و شمر و دیگر عاملان و مباشران و زمینه‌سازان حادثۀ عاشورا و قتل امام حسین(ع)در زیارتنامه‌هاى متعددى از جمله در زیارت عاشورا و وارث آمده است:

«اللّهم العن یزید خامسا و العن عبید اللّه بن زیاد و ابن مرجانة و عمر بن سعد و شمرا و آل ابى سفیان و آل زیاد و آل مروان الى یوم القیامة». [۳]

منبع[ویرایش | ویرایش مبدأ]

پی‌نوشت[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  1. مجمع البحرین.
  2. اسرار الشهادة،فاضل دربندى،ص ۷۷،مناقب،ابن شهر آشوب،ج ۴،ص ۸۷.
  3. زیارت عاشورا،مفاتیح الجنان،ص ۴۵۸.