ابوبکر بن‌ علی‌ (ع): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حسین
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «ابوبکر نخستین برادری از برادران امام حسین (ع) بود که به میدان جنگ رفت و به شها...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۹ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
ابوبکر نخستین برادری از برادران امام حسین (ع) بود که به میدان جنگ رفت و به شهادت رسید. برخی نامش را عبدالله فرزند ‌امیرالمؤمنین علی (ع) نوشته‏اند. مادرش لیلا دختر مسعود بن خالد بود. برخی نیز نام او را عبیدالله نوشته‏اند.<ref>- نهضت امام حسین (ع) و قیام کربلا، ص295.</ref>
{{جعبه اطلاعات اصحاب امام حسین (ع)
| عنوان              =
| تصویر              =مزار_یاران_امام_حسین(ع).jpg
| اندازه تصویر      =
|توضیح تصویر        =
| نام کامل          =ابوبکر بن‌ علی‌
| لقب                =
| نسب                =
| خویشاوندان سرشناس  = پدرش امام علی (ع) و مادرش لیلا دختر مسعود بن خالد
| تاریخ تولد        =
| شهر تولد          =
| کشور تولد          =
| محل زندگی          =
| تاریخ وفات/شهادت  =
| شهر وفات/شهادت    =
| نحوه وفات/شهادت    =
| مدفن              =
| از یاران          =
| فعالیت‌های اجتماعی  =
| مشایخ              =
| شاگردان          =
| آثار              =
| نقش های برجسته              = از یاران امام حسین (ع)
}}'''ابوبکر بن‌ علی‌،''' نخستین برادری از برادران [[حسین|امام حسین (ع)]] بود که به میدان جنگ رفت و در [[کربلا]] به [[شهادت]] رسید.  


==نسب==
برخی نام ابوبکر بن علی را عبدالله فرزند ‌امام علی(ع) نوشته‌‏اند. مادر او  لیلا دختر مسعود بن خالد بود. برخی نیز نام او را عبیدالله نوشته‌‏اند.<ref>نهضت امام حسین(ع) و قیام کربلا، زرگری‌نژاد، غلامحسین، تهران: مرکز تحقیق و توسعه علوم انسانی (سمت)، ۱۳۸۶ ش. ، ص۲۹۵.</ref>
==نقش در واقعه کربلا==
بنا به گزارش برخی از منابع، قاتل او [[زحر بن بدر نخعی|زحر بن بدر النخعی]] یا عبیدالله بن عقبه غنوی بود. بر طبق یک گزارش از امام محمد باقر(ع) مردی همدانی او را به قتل رسانده‌است. مداینی گزارش کرده‌است که او را در گودالی یافتند که کشته شده‌بود و قاتل وی معلوم نشد. اگر چه طبری، ابن اثیر و ابن شهر آشوب در شهادت او در کربلا تردید کرده‌‏اند،<ref>تاریخ الطبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمد بن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲ – ۱۳۸۷ ﻫ ق / ۱۹۶۲ – ۱۹۶۷ م.، ج۵، ص۴۶۸؛ الکامل فی التاریخ، ابن اثیر، عزّالدین علی بن احمد بن ابی الکرم، تحقیق مکتبة اتراث، بیروت: ۱۳۸۵- ۱۳۸۶ ه ق.، ج۴، ص۹۲؛ مناقب آل ابی طالب، ابن شهرآشوب مازندرانی، ابوجعفر رشیدالدین محمدبن علی، قم: انتشارات علامه.  آل ابی ‌طالب، ج۴، ص۱۱۲.</ref> اما شیخ طوسی او را شهید در کربلا می‌‏داند و نام قاتلش را [[مسعود بن خالد]] از بنی‏‌دارم دانسته‌‌است.<ref>رجال طوسی، شیخ طوسی، ابوجعفر محمد بن حسن، به کوشش محمد صادق آل بحر العلوم، نجف: ۱۳۸۱ ﻫ ق.، ص۱۰۶.</ref>


بنا به گزارش برخی از منابع، قاتل او زحر بن بدر النخعی یا عبیدالله بن عقبه غنوی بود. بر طبق یک گزارش از امام محمد باقر (ع) مردی همدانی او را به قتل رسانده است. مداینی گزارش کرده است که او را در گودالی یافتند که کشته شده بود و قاتل وی معلوم نشد.  
در زیارت نامه‌ها نام وی ذکر نشده‌است.<ref>برای تفصیل بیشتر ر.ک : تاریخ الطبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمد بن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲ – ۱۳۸۷ ﻫ ق / ۱۹۶۲ – ۱۹۶۷ م.، ج۵، ص۴۶۸؛ ارشاد القلوب، دیلمی، ابوم محمد حسن بن ابی الحسن، تهران: مرکز نشر کتاب، ۱۳۷۵ ﻫ ق.، ج۲، ص۲۴۸؛ الفتوح، ابن اعثم کوفی، احمد، حیدرآباد دکن: ۱۳۹۵ ه ق/ ۱۹۷۵  م. ج۵، ص۱۲۸؛ مقاتل الطالبیین، اصفهانی، ابوالفرج علی بن حسین، ترجمۀ هاشم رسولی محلاتی، تهران: کتابفروشی صدوق. ، ص۹۱-۹۲؛ الکامل فی التاریخ، ابن اثیر، عزّالدین علی بن احمد بن ابی الکرم، تحقیق مکتبة اتراث، بیروت: ۱۳۸۵- ۱۳۸۶ ه ق.، ج۴، ص۹۲؛ رجال طوسی، شیخ طوسی، ابوجعفر محمد بن حسن، به کوشش محمد صادق آل بحر العلوم، نجف: ۱۳۸۱ ﻫ ق.، ص۱۰۶؛ جمهره النسب، ابن کلبی، چاپ ناجی حسن، بیروت: ۱۴۰۷ ﻫ ق / ۱۹۸۶ م.، ص۳۱؛ مقتل الحسین خوارزمی، خوارزمی، حسین، به کوشش الشیخ محمد السماوی، نجف: مطبعه الزهراء، ۱۳۶۷ ﻫ ق، ج۲، ص ۳۲-۵۳؛ مناقب آل ابی طالب، ابن شهرآشوب مازندرانی، ابوجعفر رشیدالدین محمدبن علی، قم: انتشارات علامه.  آل ابی ‌طالب، ج۴، ص۱۱۲؛ نهایه الارب فی معرفه انساب العرب، قلقشندی، احمدبن علی، بیروت: ۱۴۰۵ ﻫ ق / ۱۹۸۴ م. ، ج۲۰، ص۴۶۱؛ نقد الرجال، حسینی تفرشی، میرمصطفی بن حسین، تهران: ۱۳۱۸ ش. ، ص۳۸۴؛ رجال ابن داوود، ابن داوود حلی، تقی الدین حسن بن علی، نجف: المطبعه الحیدریه، ۱۳۹۲ ﻫ ق.، ص۳۹۳؛ البدایه و النهایه، ابن کثیر الدمشقی، عماد الدین اسماعیل بن عمر، قاهره: ۱۹۳۲ م.، ج۸، ص۱۸۹؛ منتهی الآمال، قمی، شیخ عباس، تهران: انتشارات فراروی، ۱۳۸۱ ش. ، ج۱، ص۳۸۲؛ بحار الانوار الجامعه لدرر الائمه الاطهار (ع)، مجلسی، ملا محمد باقر، تهران: مکتبه الاسلامیه، ۱۳۶۲ ش.، ج۴۵، ص۳۶؛ نفس المهموم، قمی، شیخ عباس، ترجمه ابوالحسن شعرانی، تهران: سازمان چاپ و انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، ۱۳۸۵ ش. ، ص۱۵۰؛ ۵. ابصار العین فی انصار الحسین (ع)، سماوی، محمد بن طاهر، تحقیق محمد جعفر طبنسی، مرکز الدراسات الاسلامیه لحرس الثوره.، ص ۷۵-۷۸.</ref>   


[[عباس ابن علی(ع)|عباس (ع)]] به‌ برادرانش‌ گفت‌:


اگر چه طبری، ابن اثیر و ابن شهر آشوب در شهادت او در کربلا تردید کرده‏اند،<ref>- تاریخ طبری، ج5، ص468؛ الکامل فی التاریخ، ج4، ص92؛ مناقب آل ابی ‌طالب، ج4، ص112.</ref> اما شیخ طوسی او را شهید در کربلا می‏داند و نام قاتلش را مسعود بن خالد از بنی‏دارم دانسته است.<ref>- رجال طوسی، ص106.</ref>
«اینک‌ وارد کارزار شوید و مخلصانه‌ در راه‌ یاری‌ دین‌ خدا با دشمنان‌ او نبرد کنید.»
 
 
در زیارت نامه‌ها نام وی ذکر نشده است.<ref>- برای تفصیل بیشتر ر.ک : تاریخ طبری، ج5، ص468؛ ارشاد، ج2، ص248؛ الفتوح، ج5، ص128؛ مقاتل الطالبیین، ص91-92؛ الکامل فی التاریخ، ج4، ص92؛ رجال طوسی، ص106؛ جمهرة النسب، ص31؛ مقتل الحسین خوارزمی، ج2، ص53،32؛ مناقب آل ابی ‌طالب، ج4، ص112؛ نهایة الارب، ج20، ص461؛ نقد الرجال، ص384؛ رجال ابن داوود، ص393؛ البدایه و النهایه، ج8، ص189؛ منتهی الآمال، ج1، ص382؛ بحار الانوار، ج45، ص36؛ نفس المهموم، ص150؛ ابصار العین فی انصار الحسین (ع)، ص 75-78.</ref>   
 
 
سپس عباس (ع) به‌ برادرانش‌ گفت‌: ” اینک‌ وارد کارزار شوید و مخلصانه‌ در راه‌ یاری‌ دین‌ خدا با دشمنان‌ او نبرد کنید.“ برادران‌ یکی‌ بعد از دیگری‌ به‌ میدان‌ رفتند. دینوری‌ می‌نویسد: اینان‌ از برابر امام‌ حسین‌ عبور کردند و سر و گردن‌ را سپر بلای‌ او قرار دادند.
 


برادران‌ یکی‌ بعد از دیگری‌ به‌ میدان‌ رفتند. دینوری‌ می‌نویسد: «اینان‌ از برابر امام‌ حسین‌ (ع) عبور کردند و سر و گردن‌ را سپر بلای‌ او قرار دادند.»
==منبع==
==منبع==


مرضیه محمدزاده، شهیدان جاوید، نشر بصیرت، ص 441-442.
*[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=2588126&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author مرضیه محمدزاده، شهیدان جاوید، نشر بصیرت، ص ۴۴۱-۴۴۲.]


==پی نوشت==
==پی نوشت==
[[رده: تاریخ]]
[[رده: تاریخ]]
[[رده: افراد]]
[[رده: شهیدان کربلا]]
[[رده: شهیدان کربلا]]
[[رده: شهدای بنی‌هاشم]]
[[رده: شهدای بنی‌هاشم]]
[[en:Abu Bakr b. Ali]]
<references />{{یاران امام حسین علیه السلام}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۱ سپتامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۱:۵۳

مزار یاران امام حسین(ع).jpg
اطلاعات اصحاب امام حسین (ع)
نام کامل ابوبکر بن‌ علی‌
خویشاوندان
سرشناس
پدرش امام علی (ع) و مادرش لیلا دختر مسعود بن خالد
نقش های برجسته از یاران امام حسین (ع)

ابوبکر بن‌ علی‌، نخستین برادری از برادران امام حسین (ع) بود که به میدان جنگ رفت و در کربلا به شهادت رسید.

نسب[ویرایش | ویرایش مبدأ]

برخی نام ابوبکر بن علی را عبدالله فرزند ‌امام علی(ع) نوشته‌‏اند. مادر او لیلا دختر مسعود بن خالد بود. برخی نیز نام او را عبیدالله نوشته‌‏اند.[۱]

نقش در واقعه کربلا[ویرایش | ویرایش مبدأ]

بنا به گزارش برخی از منابع، قاتل او زحر بن بدر النخعی یا عبیدالله بن عقبه غنوی بود. بر طبق یک گزارش از امام محمد باقر(ع) مردی همدانی او را به قتل رسانده‌است. مداینی گزارش کرده‌است که او را در گودالی یافتند که کشته شده‌بود و قاتل وی معلوم نشد. اگر چه طبری، ابن اثیر و ابن شهر آشوب در شهادت او در کربلا تردید کرده‌‏اند،[۲] اما شیخ طوسی او را شهید در کربلا می‌‏داند و نام قاتلش را مسعود بن خالد از بنی‏‌دارم دانسته‌‌است.[۳]

در زیارت نامه‌ها نام وی ذکر نشده‌است.[۴]

عباس (ع) به‌ برادرانش‌ گفت‌:

«اینک‌ وارد کارزار شوید و مخلصانه‌ در راه‌ یاری‌ دین‌ خدا با دشمنان‌ او نبرد کنید.»

برادران‌ یکی‌ بعد از دیگری‌ به‌ میدان‌ رفتند. دینوری‌ می‌نویسد: «اینان‌ از برابر امام‌ حسین‌ (ع) عبور کردند و سر و گردن‌ را سپر بلای‌ او قرار دادند.»

منبع[ویرایش | ویرایش مبدأ]

پی نوشت[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  1. نهضت امام حسین(ع) و قیام کربلا، زرگری‌نژاد، غلامحسین، تهران: مرکز تحقیق و توسعه علوم انسانی (سمت)، ۱۳۸۶ ش. ، ص۲۹۵.
  2. تاریخ الطبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمد بن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲ – ۱۳۸۷ ﻫ ق / ۱۹۶۲ – ۱۹۶۷ م.، ج۵، ص۴۶۸؛ الکامل فی التاریخ، ابن اثیر، عزّالدین علی بن احمد بن ابی الکرم، تحقیق مکتبة اتراث، بیروت: ۱۳۸۵- ۱۳۸۶ ه ق.، ج۴، ص۹۲؛ مناقب آل ابی طالب، ابن شهرآشوب مازندرانی، ابوجعفر رشیدالدین محمدبن علی، قم: انتشارات علامه. آل ابی ‌طالب، ج۴، ص۱۱۲.
  3. رجال طوسی، شیخ طوسی، ابوجعفر محمد بن حسن، به کوشش محمد صادق آل بحر العلوم، نجف: ۱۳۸۱ ﻫ ق.، ص۱۰۶.
  4. برای تفصیل بیشتر ر.ک : تاریخ الطبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمد بن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲ – ۱۳۸۷ ﻫ ق / ۱۹۶۲ – ۱۹۶۷ م.، ج۵، ص۴۶۸؛ ارشاد القلوب، دیلمی، ابوم محمد حسن بن ابی الحسن، تهران: مرکز نشر کتاب، ۱۳۷۵ ﻫ ق.، ج۲، ص۲۴۸؛ الفتوح، ابن اعثم کوفی، احمد، حیدرآباد دکن: ۱۳۹۵ ه ق/ ۱۹۷۵ م. ج۵، ص۱۲۸؛ مقاتل الطالبیین، اصفهانی، ابوالفرج علی بن حسین، ترجمۀ هاشم رسولی محلاتی، تهران: کتابفروشی صدوق. ، ص۹۱-۹۲؛ الکامل فی التاریخ، ابن اثیر، عزّالدین علی بن احمد بن ابی الکرم، تحقیق مکتبة اتراث، بیروت: ۱۳۸۵- ۱۳۸۶ ه ق.، ج۴، ص۹۲؛ رجال طوسی، شیخ طوسی، ابوجعفر محمد بن حسن، به کوشش محمد صادق آل بحر العلوم، نجف: ۱۳۸۱ ﻫ ق.، ص۱۰۶؛ جمهره النسب، ابن کلبی، چاپ ناجی حسن، بیروت: ۱۴۰۷ ﻫ ق / ۱۹۸۶ م.، ص۳۱؛ مقتل الحسین خوارزمی، خوارزمی، حسین، به کوشش الشیخ محمد السماوی، نجف: مطبعه الزهراء، ۱۳۶۷ ﻫ ق، ج۲، ص ۳۲-۵۳؛ مناقب آل ابی طالب، ابن شهرآشوب مازندرانی، ابوجعفر رشیدالدین محمدبن علی، قم: انتشارات علامه. آل ابی ‌طالب، ج۴، ص۱۱۲؛ نهایه الارب فی معرفه انساب العرب، قلقشندی، احمدبن علی، بیروت: ۱۴۰۵ ﻫ ق / ۱۹۸۴ م. ، ج۲۰، ص۴۶۱؛ نقد الرجال، حسینی تفرشی، میرمصطفی بن حسین، تهران: ۱۳۱۸ ش. ، ص۳۸۴؛ رجال ابن داوود، ابن داوود حلی، تقی الدین حسن بن علی، نجف: المطبعه الحیدریه، ۱۳۹۲ ﻫ ق.، ص۳۹۳؛ البدایه و النهایه، ابن کثیر الدمشقی، عماد الدین اسماعیل بن عمر، قاهره: ۱۹۳۲ م.، ج۸، ص۱۸۹؛ منتهی الآمال، قمی، شیخ عباس، تهران: انتشارات فراروی، ۱۳۸۱ ش. ، ج۱، ص۳۸۲؛ بحار الانوار الجامعه لدرر الائمه الاطهار (ع)، مجلسی، ملا محمد باقر، تهران: مکتبه الاسلامیه، ۱۳۶۲ ش.، ج۴۵، ص۳۶؛ نفس المهموم، قمی، شیخ عباس، ترجمه ابوالحسن شعرانی، تهران: سازمان چاپ و انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، ۱۳۸۵ ش. ، ص۱۵۰؛ ۵. ابصار العین فی انصار الحسین (ع)، سماوی، محمد بن طاهر، تحقیق محمد جعفر طبنسی، مرکز الدراسات الاسلامیه لحرس الثوره.، ص ۷۵-۷۸.