ابطح

ابطح منزلگاهی است که کاروان امام حسین(ع) قبل از خروج از مکه و عزیمت به کربلا از آنجا گذشتند.

خزیمیه

اطلاعات جغرافیایی
مسیر	مکه به کوفه
موقعیت	عربستان
وقایع تاریخی
واقعه کربلا	محل پیوستن نخسین یاران

معنا و مفهوم

ابطح به معنای زمین وسیعی است که در آنجا سنگریزه و ریگ قرار دارد. به دره پهن، مجرای فراخ، مسیل پهن، هموار و مسطح نیز ابطح گفته می‌شود.

محل جغرافیایی

مسیر حرکت امام حسین(ع) از مکه به کربلا کربلا نینوا کوفه قصر بنی مقاتل نجف عین الرهمیه عذیب الهجانات بیضه ذوحسم مغیثه واقصه شراف قرعاء بطن عقبه قاع زباله شقوق بطان ثعلبیه زرود خزیمیه اجفر فید توز سمیراء حاجر نقره مغیثه الماوان ماء السلیله عمق معدن بنی سلیم افیعیه مسلخ غمره ذات عرق صفاح تنعیم بستان بنی عامر مکه مدینه حائل ریاض عراق دجله فرات بصره بغداد دریای سرخ جده دمشق

ابطح محلی میان مکه و منا است و منطقه خیف بنی کنانه نیز در آنجا قرار دارد.

همسران منزلگاه ابطح

محل پیوستن نخستین یاران امام حسین(ع) به کاروان ایشان را این منزل دانسته‌اند. یزید بن ثبیط از اهالی بصره به همراه دو فرزندش عبدالله و عبیدالله، عامر بن مسلم عبدی و غلامش سالم بن ابولجعد، سیف بن مالک عبدی و ادهم بن امیه عبدی در روز هشتم ذی‌الحجه قبل از خروج اباعبدالله از مکه به ایشان رسیدند و تا کربلا امام خود را همراهی کردند. گفته شده که امام حسین(ع) شخصاً به استقبال آنها آمد و آنها گزارشی از اوضاع بصره به اطلاع ایشان رساندند.

منبع

• مرضیه محمدزاده، شهیدان جاوید، ص ۷۸
• محمدرضا سنگری، آینه داران آفتاب، ج ۱، ص ۱۴۱