یا حسین«ع»

یا حسین(ع) سوزناکترین ناله برخاسته از ژرفاى جان است که شیعه کربلایى با آن ندا، سیدالشهدا(ع) را صدا مى‌زند.

معنا و مفهوم

یا حسین(ع) ندایى که قلب‌هاى عاشق حسین(ع) را به هم متصل مى‌کند و حسینیان را زیر خیمه ذکر گرد مى‌آورد.

شعارى که بر پرچم عزاداران محرم، بر پیشانى رزمندگان اسلام، بر لب‌هاى نوحه‌سرایان عاشورا مى‌درخشد و مى‌شکفد.

روایتی از جابر بن عبدالله انصاری

صحابى بزرگوار، جابر بن عبدالله انصارى وقتى همراه عطیه بر سر تربت حسین(ع) آمد، بیهوش شد. چون عطیه آب به صورتش پاشید و به هوش آمد، سه بار گفت: «یا حسین» آنگاه گفت: «أ حبیب لا یجیب حبیبه؟» و سپس به زیارت اباعبدالله(ع) پرداخت.

منبع

• جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج۱، ص ۴۷۵.