فاطمه دختر امام علی(ع)
فاطمه دختر امام علی(ع) در روز عاشورا در کربلا حضور داشت و به همراه کاروان اسرا راهی شام شد.
زندگینامه
فاطمه دختر امام علی(ع) بود. در برخی کتب تاریخی از مادر ایشان به عنوان کنیز یاد شده‌است. ایشان با محمد بن ابی سعید بن عقیل بن ابی طالب[۱] یا به قولی ابوسعید عقیل[۲] ازدواج کرد و صاحب دختری به نام حمیده شدند. بعد از شهادت ابوسعید عقیل در کربلا، فاطمه به همسری سعید بن اسود بن ابی بختری درآمد و آنها صاحب دو پسر به نامهای برزه و خالد شدند.
وی بعد از درگذشت سعید ابن اسود به عقد منذر بن عبیده بن زبیر بن عوام درآمد و دو پسر با نامهای عثمان و کبره برای او به دنیا آورد.
کنیه وی در برخی منابع ام‌کلثوم وسطی ذکر شده‌است.
فاطمه بعد از درگذشت منذر مدتی زنده بود[۳] تا در سال ۱۱۷ هجری از دنیا رفت. در برخی منابع مدفن ایشان قریه راویان شام بیان شده است.
روایت حدیث
فاطمه از پدر، برادران، اسماء بنت عمیس و امامه دختر ابوالعاص روایاتی نقل کرده‌است. از او راویان بسیاری نیز روایت کرده‌اند. برخی از این راویان شامل افراد زیر هستند:
دایه‌اش ام‌موسی، ابوبصیر، حارث بن کعب کوفی، حکم بن عبدالرحمان بن ابی نعیم، رزین بیاع الانماط، عروه بن عبیدالله بن قثیر، عیسی بن عثمان، موسی جهنی و نافع بن ابی نعیم قاری.
برای مثال فضل بن دکین از حکم بن عبدالرحمان حدیثی را از ایشان نقل کرده، که فاطمه گفت: «پدرم از قول پیامبر اکرم(ص) فرمود، هر کس برده مسلمان و مومنی را آزاد کند، خداوند در برابر هر عضو از اعضای آن برده، عضوی از اعضای آزاد کننده را از آتش محفوظ می‌دارد.»
منبع
پی نوشت