ذات عرق: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حسین
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۲۳: خط ۲۳:


به گفتۀ سماوی در [[ابصار العین فی انصار الحسین (کتاب)|ابصارالعین]]، [[محمد بن عبد الله جعفر|محمد]] و [[عون بن‌ عبدالله بن‌ جعفر طیار|عون]] فرزندان عبدالله بن جعفر، از مکه نامۀ پدر را در وادی عقیق به امام رساندند و به آن حضرت محلق شدند. اما عبدالله بن جعفر با یحیی بن سعید که امان نامه‌ای از [[عمرو بن سعید بن عاص|عمرو بن سعید]] <small>(عامل مدینه)</small> به همراه داشتند در ذات عرق با امام دیدار کردند و پس از آنکه امام به امان‌نامۀ آنان اعتنایی نکرد، عبدالله از همراهی آن حضرت عذر آورد، برگشتند.<ref> سماوی، ابصارالعین، ص75.</ref>
به گفتۀ سماوی در [[ابصار العین فی انصار الحسین (کتاب)|ابصارالعین]]، [[محمد بن عبد الله جعفر|محمد]] و [[عون بن‌ عبدالله بن‌ جعفر طیار|عون]] فرزندان عبدالله بن جعفر، از مکه نامۀ پدر را در وادی عقیق به امام رساندند و به آن حضرت محلق شدند. اما عبدالله بن جعفر با یحیی بن سعید که امان نامه‌ای از [[عمرو بن سعید بن عاص|عمرو بن سعید]] <small>(عامل مدینه)</small> به همراه داشتند در ذات عرق با امام دیدار کردند و پس از آنکه امام به امان‌نامۀ آنان اعتنایی نکرد، عبدالله از همراهی آن حضرت عذر آورد، برگشتند.<ref> سماوی، ابصارالعین، ص75.</ref>
برخی منابع دیدار امام و [[فرزدق‌|فرزدق]] را در این منزل دانسته‌اند.<ref>ذهبی، تاریخ‌الاسلام، ج۵، ص۱۰؛ بلاذری، انساب‌الاشراف، ج۳، ص۱۶۵.</ref>
==پیوند به بیرون==
==پیوند به بیرون==



نسخهٔ کنونی تا ‏۲۲ آوریل ۲۰۲۲، ساعت ۱۶:۱۴

ذات عرق
اطلاعات جغرافیایی
مسیر مکه به کوفه
موقعیت عربستان
قبل از غمره
پس از صفاح
وقایع تاریخی
واقعه کربلا رسیدن نامه عبدالله بن جعفر و همراهی دو فرزندش و اطلاع از اوضاع کوفه

ذات عِرْق، بخشی از وادی عَقیق، از میقات‌های حج و منزل‌گاه‌های مسیر مکه و کوفه است. در واقعه کربلا، بین امام حسین (ع) و بشر بن غالب در این مکان گفت‌وگویی صورت گرفت. سریه ذات عرق در سال سوم هجرت در آنجا رخ داده است.


موقعیت[ویرایش | ویرایش مبدأ]

سرزمین ذات عرق بخشی از وادی عقیق و مرز بین نجد و تهامه است و در فاصله 92 کیلومتری شمال شرقی مکه قرار دارد. گفته شده ذات عرق، از نام کوهی در نزدیکی مکه گرفته شده است.[۱] این منزل بین بستان بنی عامر و غمره قرار دارد.[۲]

میقات حج[ویرایش | ویرایش مبدأ]

فقیهان شیعه وادی عقیق را میقات عراقیان و اهل شرق می‌دانند. وادی عقیق شامل مسلخ، غمره و ذات عرق است. بیشتر آنان احرام از هر یک از این مکان‌ها را جایز می‌دانند.[۳] شماری از آنان احرام از ذات عرق را منوط به حال اضطرار کرده‌اند.[۴][۵]

وقایع[ویرایش | ویرایش مبدأ]

سریه ذات عرق (سریه زید بن حارثه، سریه قرده) در جمادی الاخر سال سوم (28 ماه پس از هجرت) به فرماندهی زید بن حارثه در این مکان رخ داده است.[۶]

ذات عرق، نخستین منزلی است که امام حسین (ع) پس از مکه در آن توقف کرد.[۷] در واقعه کربلا، امام حسین (ع) در این منزل با بشر بن غالب از بنی‌اسد دیدار کرد. بشر اوضاع کوفه را به امام گزارش داد.[۸] ابن غالب سپس تفسیر آیه 71 اسرا را از آن حضرت پرسید.[۹] در امالی، شیخ صدوق مکان این گفتگو ثعلبیه ذکر شده است.[۱۰]

به گفتۀ سماوی در ابصارالعین، محمد و عون فرزندان عبدالله بن جعفر، از مکه نامۀ پدر را در وادی عقیق به امام رساندند و به آن حضرت محلق شدند. اما عبدالله بن جعفر با یحیی بن سعید که امان نامه‌ای از عمرو بن سعید (عامل مدینه) به همراه داشتند در ذات عرق با امام دیدار کردند و پس از آنکه امام به امان‌نامۀ آنان اعتنایی نکرد، عبدالله از همراهی آن حضرت عذر آورد، برگشتند.[۱۱]

برخی منابع دیدار امام و فرزدق را در این منزل دانسته‌اند.[۱۲]

پیوند به بیرون[ویرایش | ویرایش مبدأ]

منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  • ابن اعثم کوفی، احمد بن اعثم، الفتوح، تحقیق: علی شیری، دارالأضواء، بیروت، 1411ق/1991م.
  • شیخ مفید، الإرشاد فی معرفة حجج الله علی العباد، کنگره شیخ مفید، قم، 1413ق.
  • خوارزمی، موفق بن احمد، مقتل الحسین علیه‌السلام، انوار الهدی، قم، 1423ق.
  • شیخ صدوق، أمالی، اعلمی، بیروت، 1400ق.
  • مقدسی، محمد بن احمد، أحسن التقاسیم فی معرفة الأقالیم، مکتبة مدبولی، القاهره، 1411ق/1991م.
  • حموی بغدادی، یاقوت، معجم البلدان، دارصادر، بیروت، 1995م.
  • طوسی، محمد بن حسن، النهایة فی مجرد الفقه و الفتاوی‌، بیروت، دارالکتاب العربی‌،1400ق.
  • طرابلسی، قاضی، (ابن براج)، المهذب‌، محقق/ مصحح: جمعی از محققین و مصححین تحت إشراف شیخ جعفر سبحانی‌، دفتر انتشارات اسلامی وابسته به جامعه مدرسین حوزه علمیه قم‌، 1406ق.
  • طوسی (ابن حمزه)، محمد بن علی، الوسیلة إلی نیل الفضیلة‌، محقق/ مصحح: محمد حسون‌، انتشارات کتابخانه آیة الله مرعشی نجفی، 1408ق.
  • صاحب جواهر، جواهر الکلام فی شرح شرائع الإسلام‌، محقق/ مصحح: عباس قوچانی-علی آخوندی‌، دارإحیاء التراث العربی‌، بیروت، 1404ق.
  • بلاذری، احمد بن یحیی، جمل من انساب الأشراف، تحقیق: سهیل زکار و ریاض زرکلی، دارالفکر، بیروت، 1417ق/1996م.
  • سماوی، محمد بن طاهر، إبصارالعین فی أنصار الحسین علیه‌السلام، دانشگاه شهید محلاتی، قم، 1419ق.

پی نوشت[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  1. معجم البلدان، ج4، ص108
  2. مقدسی، ص106
  3. ابن براج، ج1، ص214؛ ابن حمزه، ص160
  4. طوسی، ص210؛ ج1، ص312؛ ر. ک. صاحب جواهر، ج18، ص106
  5. میقات‌های احرام: سایت دفتر آیت الله سیستانی
  6. انساب الاشراف، ج1، ص374
  7. ارشاد، ج2، ص69
  8. ابن اعثم، فتوح، ج5، ص71-70.
  9. صدوق، امالی، ص153
  10. صدوق، امالی، ص153
  11. سماوی، ابصارالعین، ص75.
  12. ذهبی، تاریخ‌الاسلام، ج۵، ص۱۰؛ بلاذری، انساب‌الاشراف، ج۳، ص۱۶۵.