عمار بن حسان بن شریح طایی: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات اصحاب امام حسین (ع) | {{جعبه اطلاعات اصحاب امام حسین (ع) | ||
| عنوان = | | عنوان = | ||
| تصویر = | | تصویر =مزار یاران امام حسین(ع).jpg | ||
| اندازه تصویر = | | اندازه تصویر = | ||
|توضیح تصویر = | |توضیح تصویر = | ||
خط ۲۴: | خط ۲۱: | ||
| شاگردان = | | شاگردان = | ||
| آثار = | | آثار = | ||
| نقش های برجسته = | | نقش های برجسته = او صبح عاشورا و در حمله اول به شهادت رسید. | ||
}} | }}عمار بن حسان بن شریح طایی، از یاران [[امام حسین(ع)]] است که در روز [[عاشورا]] به [[شهادت]] رسید. | ||
== تبارشناسی == | |||
عمار (عامر) بن حسّان بن شریح بن سعد بن حارثه بن لام بن عمرو بن ظریف بن عمرو بن ثمامه بن ذهل بن جذعان بن سعد طایی، منسوب به طی، از اعراب جنوب و یمنیالاصل هستند که در کوفه ساکن شدند. پدر عمار از یاران با وفای امام علی (ع) بود که در جنگهای جمل و صفین در رکاب آن حضرت جنگید و در صفین به شهادت رسید. | |||
==نقش در واقعه کربلا== | |||
عمار در مکه به خدمت امام حسین (ع) رسید و تا [[کربلا]] در رکاب آن حضرت بود. او صبح عاشورا و در حمله اول پس از نبردی سخت و اصابت بیش از ده تیر به شهادت رسید. او در هنگام شهادت حدود ۴۰ سال داشت. <ref>ر.ک : رجال نجاشی (فهرست اسماء مصنفی الشیعه)، نجاشی، احمد، به کوشش موسی شبیری زنجانی، قم: ۱۴۰۷ ﻫ ق، ج۱، ص۲۵۰، ج۲، ص۳۵؛ الانساب، سمعانی، ابو سعد عبدالکریم بن محمد بن منصور التمیمی، تحقیق عبدالله عمر البارودی، بیروت: دارالکتب العلمیه، ۱۴۰۸ ﻫ ق.، سمعانی، ابو سعد عبدالکریم بن محمد بن منصور التمیمی، تحقیق عبدالله عمر البارودی، بیروت: دارالکتب العلمیه، ۱۴۰۸ ﻫ ق.، ج۴، ص۳۵</ref> بعضی از مورخین عمار بن حسان و عامر بن حسان را دو نفر دانسته که هر دو در نبرد نخستین به شهادت رسیدهاند. <ref>اعیان الشیعه، امین، سید محسن، چاپ حسن امین، بیروت: ۱۴۰۳ ﻫ ق.، امین، سید محسن، چاپ حسن امین، بیروت: ۱۴۰۳ ﻫ ق.، ج۱، ص۶۱۱، ج۷، ص۱۸۱.</ref> در [[زیارت رجبیه]] و [[زیارت ناحیه مقدسه]] به وی سلام داده شده است: «السَّلامُ عَلَی عَمّارِ بنِ حَسّانَ بنَ شُرَیحٍ الطّائی» | |||
نواده دختری او احمد بن عامر است که نجاشی در تاریخچه زندگی او از عامر یاد کرده است. <ref>رجال نجاشی (فهرست اسماء مصنفی الشیعه)، نجاشی، احمد، به کوشش موسی شبیری زنجانی، قم: ۱۴۰۷ ﻫ ق.</ref> | |||
==منبع== | |||
* [http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=2588126&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author مرضیه محمدزاده، شهیدان جاوید، نشر بصیرت، ص ۲۹۶-۲۹۷.] | |||
==پی نوشت== | ==پی نوشت== | ||
[[رده: تاریخ]] | [[رده: تاریخ]] | ||
خط ۶۰: | خط ۳۹: | ||
[[رده: شهیدان کربلا]] | [[رده: شهیدان کربلا]] | ||
[[رده: شهیدان عاشورا]] | [[رده: شهیدان عاشورا]] | ||
<references /> |
نسخهٔ ۱۳ فوریهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۵:۲۲
عمار بن حسان بن شریح طایی، از یاران امام حسین(ع) است که در روز عاشورا به شهادت رسید.
تبارشناسی
عمار (عامر) بن حسّان بن شریح بن سعد بن حارثه بن لام بن عمرو بن ظریف بن عمرو بن ثمامه بن ذهل بن جذعان بن سعد طایی، منسوب به طی، از اعراب جنوب و یمنیالاصل هستند که در کوفه ساکن شدند. پدر عمار از یاران با وفای امام علی (ع) بود که در جنگهای جمل و صفین در رکاب آن حضرت جنگید و در صفین به شهادت رسید.
نقش در واقعه کربلا
عمار در مکه به خدمت امام حسین (ع) رسید و تا کربلا در رکاب آن حضرت بود. او صبح عاشورا و در حمله اول پس از نبردی سخت و اصابت بیش از ده تیر به شهادت رسید. او در هنگام شهادت حدود ۴۰ سال داشت. [۱] بعضی از مورخین عمار بن حسان و عامر بن حسان را دو نفر دانسته که هر دو در نبرد نخستین به شهادت رسیدهاند. [۲] در زیارت رجبیه و زیارت ناحیه مقدسه به وی سلام داده شده است: «السَّلامُ عَلَی عَمّارِ بنِ حَسّانَ بنَ شُرَیحٍ الطّائی»
نواده دختری او احمد بن عامر است که نجاشی در تاریخچه زندگی او از عامر یاد کرده است. [۳]
منبع
پی نوشت
- ↑ ر.ک : رجال نجاشی (فهرست اسماء مصنفی الشیعه)، نجاشی، احمد، به کوشش موسی شبیری زنجانی، قم: ۱۴۰۷ ﻫ ق، ج۱، ص۲۵۰، ج۲، ص۳۵؛ الانساب، سمعانی، ابو سعد عبدالکریم بن محمد بن منصور التمیمی، تحقیق عبدالله عمر البارودی، بیروت: دارالکتب العلمیه، ۱۴۰۸ ﻫ ق.، سمعانی، ابو سعد عبدالکریم بن محمد بن منصور التمیمی، تحقیق عبدالله عمر البارودی، بیروت: دارالکتب العلمیه، ۱۴۰۸ ﻫ ق.، ج۴، ص۳۵
- ↑ اعیان الشیعه، امین، سید محسن، چاپ حسن امین، بیروت: ۱۴۰۳ ﻫ ق.، امین، سید محسن، چاپ حسن امین، بیروت: ۱۴۰۳ ﻫ ق.، ج۱، ص۶۱۱، ج۷، ص۱۸۱.
- ↑ رجال نجاشی (فهرست اسماء مصنفی الشیعه)، نجاشی، احمد، به کوشش موسی شبیری زنجانی، قم: ۱۴۰۷ ﻫ ق.