|
|
خط ۱: |
خط ۱: |
| '''مالک بن عبدالله جابری،''' از خاندان بنیجابر است. بنی جابر تیرهای از همدان و قبیلهای از کهلان و یمنیالاصل بودند. <ref>انصار الحسین (ع)، محمد مهدی شمس الدین، ترجمه سید ناصر هاشم زاده، تهران: شرکت چاپ و نشر بین الملل، 1387 ش.، محمد مهدی شمس الدین، ترجمه سید ناصر هاشم زاده، تهران: شرکت چاپ و نشر بین الملل، 1387 ش.، ص104. </ref> در کتب تاریخی نام پدرش حرث، ابی حرث و ابی حارث نیز گفته شده است. او در کوفه میزیست.
| |
| مالک و برادر مادریاش سیف بن عبدالله بن سریع جابری که پسر عموی هم نیز بودند، در روز چهارم محرم وارد کربلا شدند و به امام حسین (ع) پیوستند.
| |
|
| |
| {{جعبه اطلاعات اصحاب امام حسین (ع) | | {{جعبه اطلاعات اصحاب امام حسین (ع) |
| | عنوان = | | | عنوان = |
خط ۲۲: |
خط ۱۹: |
| | فعالیتهای اجتماعی = | | | فعالیتهای اجتماعی = |
| | مشایخ = | | | مشایخ = |
| | شاگردان = | | | شاگردان =مزار یاران امام حسین(ع).jpg |
| | آثار = | | | آثار = |
| | نقش های برجسته =پس از نبردی حماسی به شهادت رسید | | | نقش های برجسته =از شهدای کربلا |
| }}
| | }}'''مالک بن عبدالله جابری،''' از اصحاب [[امام حسین(ع)]] که در روز [[عاشورا]] در [[کربلا]] به [[شهادت]] رسید. |
|
| |
|
| | == تبارشناسی == |
| | مالک بن عبدالله بن سریع جابری از خاندان بنیجابر است. بنی جابر تیرهای از همدان و قبیلهای از کهلان و یمنیالاصل بودند.<ref>انصار الحسین (ع)، محمد مهدی شمس الدین، ترجمه سید ناصر هاشم زاده، تهران: شرکت چاپ و نشر بین الملل، ۱۳۸۷ ش.، ص۱۰۴. </ref> در کتب تاریخی نام پدرش حرث، ابی حرث و ابی حارث نیز گفته شده است. او در کوفه میزیست. |
|
| |
|
| | == همراهی امام حسین(ع) == |
| | مالک و برادر مادریاش [[سیف بن حارث جابری|سیف بن عبدالله بن سریع جابری]] که پسر عموی هم نیز بودند، در روز چهارم [[محرم]] وارد [[کربلا]] شدند و به امام حسین (ع) پیوستند. |
| | ==نقش در واقعه کربلا== |
| | مالک و سیف از شیعیان کوفه بودند. هر دو صبح عاشورا به خدمت امام حسین (ع) آمدند و با هم خطاب به امام حسین (ع) گفتند: «ای پسر رسول الله (ص) درود و رحمت الهی بر تو باد» امام حسین (ع) فرمود: «بر شما نیز درود و رحمت الهی باد!» |
|
| |
|
| | آندو با اذن امام حسین (ع) به میدان شتافتند و زمانی به میدان رفتند که [[حنظله بن اسعد شبامی|حنظلة بن اسعد]] به شهادت رسیده بود. مالک و برادرش دوشادوش هم میجنگیدند و هنگامی که دشمن از پشت به یکی از آنان حمله میکرد، دیگری حمله دشمن را دفع مینمود. سرانجام در کنار یکدیگر به شهادت رسیدند. |
|
| |
|
| | در [[زیارت رجبیه]] به مالک چنین سلام داده شده است: «السَّلامُ عَلَی مالِکِ بنِ عَبدِاللهِ بنِ سَریع» و در [[زیارت ناحیه مقدسه]] چنین سلام داده شده است: «السَّلامُ عَلَی مالِکِ بنِ عَبدِ بنِ سَریع» |
| | ==منبع== |
|
| |
|
| | * [http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=2588126&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author مرضیه محمدزاده، شهیدان جاوید، نشر بصیرت، ص ۳۴۹-۳۵۰.] |
|
| |
|
|
| |
|
| |
|
| |
|
| |
| ==نقش در واقعه کربلا==
| |
| آندو مردانی شجاع، غیور، دلیر، جنگجو، عاشق امام حسین (ع) و از محبان خاندان پیامبر (ص) و از شیعیان کوفه بودند. هر دو صبح عاشورا به خدمت امام حسین (ع) آمدند و با هم خطاب به امام حسین (ع) گفتند: ای پسر رسول الله (ص) درود و رحمت الهی بر تو باد! امام حسین (ع) فرمود: بر شما نیز درود و رحمت الهی باد! آندو با اذن امام حسین (ع) به میدان شتافتند و زمانی به میدان رفتند که حنظلة بن سعد به شهادت رسیده بود.
| |
| مالک و برادرش دوشادوش هم میجنگیدند و هنگامی که دشمن از پشت به یکی از آنان حمله میکرد، دیگری حمله دشمن را دفع مینمود. سرانجام پس از نبردی حماسی در کنار یکدیگر به شهادت رسیدند. بنا به نقلی سیف بن حارث یکی از نوجوانان کربلا بود که با گریه و زاری از امام حسین (ع) اذن میدان گرفت. <ref>برای تفصیل بیشتر رک : انساب الاشراف، بلاذری، احمد بن یحیی، احمد بن محمد، چاپ محمود فردوس العظم، دمشق: 1996 – 2000 م.، ج3، ص198؛ تاریخ الطبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمد بن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: 1382 – 1387 ﻫ ق / 1962 – 1967 م.، ج5، ص443؛ رجال طوسی، شیخ طوسی، ابوجعفر محمد بن حسن، به کوشش محمد صادق آل بحر العلوم، نجف: 1381 ﻫ ق.، ص101؛ الکامل فی التاریخ، ابن اثیر، عزّالدین علی بن احمد بن ابی الکرم، تحقیق مکتبة اتراث، بیروت: 1385- 1386 ه ق.، ج4، ص72؛ مقتل الحسین خوارزمی، خوارزمی، حسین، به کوشش الشیخ محمد السماوی، نجف: مطبعه الزهراء، 1367 ﻫ ق. ، ج2، ص27؛ نهایه الارب فی فنون الادب، نویری، شهابالدین احمد، ترجمه دکتر محمود مهدوی دامغانی، تهران: انتشارات امیرکبیر، 1365 ش. ، ج20، ص454؛الاشتقاق، ابن درید، محمد بن حسن، چاپ عبداسلام محمد هارون، بیروت: دار المیسره، 1399 ﻫ ق.، ص420؛ مناقب آل ابی طالب، ابن شهرآشوب مازندرانی، ابوجعفر رشیدالدین محمدبن علی، قم: انتشارات علامه. ، ج4، ص113؛ بحار الانوار الجامعه لدرر الائمه الاطهار (ع)، مجلسی، ملا محمد باقر، تهران: مکتبه الاسلامیه، 1362 ش.، ج45، ص72،31،24؛ اعیان الشیعه، امین، سید محسن، چاپ حسن امین، بیروت: 1403 ﻫ ق.، ج7، ص325؛ انصار الحسین (ع)، محمد مهدی شمس الدین، ترجمه سید ناصر هاشم زاده، تهران: شرکت چاپ و نشر بین الملل، 1387 ش.، محمد مهدی شمس الدین، ترجمه سید ناصر هاشم زاده، تهران: شرکت چاپ و نشر بین الملل، 1387 ش.، ص103-104، 121؛ جلاء العیون، مجلسی، ملا محمد باقر، تهران: انتشارات سروش، 1374 ش.، ص400؛ وسیله الدارین فی انصار الحسین، موسوی زنجانی، بیروت: مؤسسه اعلمی، 1402 ﻫ ق. ، ص154؛ تنقیح المقال فی احوال الرجال، مامقانی، شیخ عبدالله، نجف: المطبعه الحیریه، 1352 ﻫ ق.، ج1، ص255؛ 5. ابصار العین فی انصار الحسین (ع)، سماوی، محمد بن طاهر، تحقیق محمد جعفر طبنسی، مرکز الدراسات الاسلامیه لحرس الثوره.، محمد مهدی شمس الدین، ترجمه سید ناصر هاشم زاده، تهران: شرکت چاپ و نشر بین الملل، 1387 ش.، محمد مهدی شمس الدین، ترجمه سید ناصر هاشم زاده، تهران: شرکت چاپ و نشر بین الملل، 1387 ش.، ص78؛ قاموس الرجال، طوسی التستری، محمدتقی، تهران: مرکز نشر کتاب، 1379 ه ق.، ج5، ص375؛ ؛ الحدائق الوردیه، محلی شهید، حمیدالدین احمد بن محمد علی، دمشق: دار اسامه.، ص104؛ نفس المهموم، قمی، شیخ عباس، ترجمه ابوالحسن شعرانی، تهران: سازمان چاپ و انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، 1385 ش. ، ص140؛ نقد الرجال، حسینی تفرشی، میرمصطفی بن حسین، تهران: 1318 ش. ، ج2، ص389؛ اقبال الاعمال، ج3، ص79؛ معجم رجال الحدیث و تفصیل طبقات الرواه، خویی، سید ابوالقاسم، نشر توحید، 1413 ﻫ ق. ، ج8، ص63، ج12، ص249؛ جامع الرواة، ج1، ص611؛ فرسان الهیجاء، محلاتی، ذبیح الله، مرکز نشر کتاب، 1390 ه ق.، ج1، ص165.</ref>
| |
| در زیارت رجبیه به سیف چنین سلام داده شده است: ”السَّلامُ عَلَی سیفِ بنِ حارِث“ و در زیارت ناحیه مقدسه به اشتباه شبیب بن حارث <ref>بحار الانوار الجامعه لدرر الائمه الاطهار (ع)، مجلسی، ملا محمد باقر، تهران: مکتبه الاسلامیه، 1362 ش.، ج45، ص73،31. </ref> آمده و به وی سلام داده شده است: ”السَّلامُ عَلَی شَبیبِ بنِ حارِث“
| |
| در زیارت رجبیه به مالک چنین سلام داده شده است: ”السَّلامُ عَلَی مالِکِ بنِ عَبدِاللهِ بنِ سَریع“ و در زیارت ناحیه مقدسه چنین سلام داده شده است: ”السَّلامُ عَلَی مالِکِ بنِ عَبدِ بنِ سَریع“
| |
| ==منبع==
| |
| مرضیه محمدزاده، شهیدان جاوید، نشر بصیرت، ص 349-350.
| |
| ==پی نوشت== | | ==پی نوشت== |
| [[رده: تاریخ]] | | [[رده: تاریخ]] |
خط ۴۸: |
خط ۴۴: |
| [[رده: شهیدان کربلا]] | | [[رده: شهیدان کربلا]] |
| [[رده: شهدای صبح عاشورا]] | | [[رده: شهدای صبح عاشورا]] |
| | <references /> |
اطلاعات اصحاب امام حسین (ع) |
---|
نام کامل |
مالک بن عبدالله جابری |
---|
محل زندگی |
کوفه |
---|
شاگردان |
مزار یاران امام حسین(ع).jpg |
---|
نقش های برجسته |
از شهدای کربلا |
---|
مالک بن عبدالله جابری، از اصحاب امام حسین(ع) که در روز عاشورا در کربلا به شهادت رسید.
تبارشناسی
مالک بن عبدالله بن سریع جابری از خاندان بنیجابر است. بنی جابر تیرهای از همدان و قبیلهای از کهلان و یمنیالاصل بودند.[۱] در کتب تاریخی نام پدرش حرث، ابی حرث و ابی حارث نیز گفته شده است. او در کوفه میزیست.
همراهی امام حسین(ع)
مالک و برادر مادریاش سیف بن عبدالله بن سریع جابری که پسر عموی هم نیز بودند، در روز چهارم محرم وارد کربلا شدند و به امام حسین (ع) پیوستند.
نقش در واقعه کربلا
مالک و سیف از شیعیان کوفه بودند. هر دو صبح عاشورا به خدمت امام حسین (ع) آمدند و با هم خطاب به امام حسین (ع) گفتند: «ای پسر رسول الله (ص) درود و رحمت الهی بر تو باد» امام حسین (ع) فرمود: «بر شما نیز درود و رحمت الهی باد!»
آندو با اذن امام حسین (ع) به میدان شتافتند و زمانی به میدان رفتند که حنظلة بن اسعد به شهادت رسیده بود. مالک و برادرش دوشادوش هم میجنگیدند و هنگامی که دشمن از پشت به یکی از آنان حمله میکرد، دیگری حمله دشمن را دفع مینمود. سرانجام در کنار یکدیگر به شهادت رسیدند.
در زیارت رجبیه به مالک چنین سلام داده شده است: «السَّلامُ عَلَی مالِکِ بنِ عَبدِاللهِ بنِ سَریع» و در زیارت ناحیه مقدسه چنین سلام داده شده است: «السَّلامُ عَلَی مالِکِ بنِ عَبدِ بنِ سَریع»
منبع
پی نوشت
- ↑ انصار الحسین (ع)، محمد مهدی شمس الدین، ترجمه سید ناصر هاشم زاده، تهران: شرکت چاپ و نشر بین الملل، ۱۳۸۷ ش.، ص۱۰۴.