ابطح: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حسین
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:
'''ابطح''' منزلگاهی است که کاروان [[امام حسین(ع)]] قبل از خروج از مکه و عزیمت به [[کربلا]] از آنجا گذشتند.{{مسیر حرکت امام حسین}}
'''ابطح''' منزلگاهی است که کاروان [[امام حسین(ع)]] قبل از خروج از مکه و عزیمت به [[کربلا]] از آنجا گذشتند.{{جعبه اطلاعات منزل‌گاه
 
| عنوان =خزیمیه
| تصویر =
| اندازه تصویر =
| نام منزلگاه =
| مسیر =[[مکه]] به [[کوفه]]
| موقعیت = [[عربستان]]
| قبل از =
| پس از =
| واقعه کربلا = محل پیوستن نخسین یاران
| سایر =}}<br />
==معنا و مفهوم==
==معنا و مفهوم==
ابطح به معنای زمین وسیعی است که در آنجا سنگریزه و ریگ قرار دارد.<ref>فرهنگ لاروس، ج۱، ترجمه سید حمید طبیبیان</ref> به دره پهن، مجرای فراخ، مسیل پهن، هموار و مسطح نیز ابطح گفته می‌شود.<ref>فرهنگ معاصر عربی فارسی، عبدالنبی قیّم</ref>
ابطح به معنای زمین وسیعی است که در آنجا سنگریزه و ریگ قرار دارد.<ref>فرهنگ لاروس، ج۱، ترجمه سید حمید طبیبیان</ref> به دره پهن، مجرای فراخ، مسیل پهن، هموار و مسطح نیز ابطح گفته می‌شود.<ref>فرهنگ معاصر عربی فارسی، عبدالنبی قیّم</ref>


==محل جغرافیایی==
==محل جغرافیایی==
{{مسیر حرکت امام حسین}}
ابطح محلی میان مکه و منا است و منطقه خیف بنی کنانه نیز در آنجا قرار دارد.<ref>مرصادالاطلاع، ج ۱، ص ۱۷، معجم‌البدان</ref>
ابطح محلی میان مکه و منا است و منطقه خیف بنی کنانه نیز در آنجا قرار دارد.<ref>مرصادالاطلاع، ج ۱، ص ۱۷، معجم‌البدان</ref>



نسخهٔ کنونی تا ‏۱۲ ژانویهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۲:۱۲

ابطح منزلگاهی است که کاروان امام حسین(ع) قبل از خروج از مکه و عزیمت به کربلا از آنجا گذشتند.

خزیمیه
اطلاعات جغرافیایی
مسیر مکه به کوفه
موقعیت عربستان
وقایع تاریخی
واقعه کربلا محل پیوستن نخسین یاران


معنا و مفهوم[ویرایش | ویرایش مبدأ]

ابطح به معنای زمین وسیعی است که در آنجا سنگریزه و ریگ قرار دارد.[۱] به دره پهن، مجرای فراخ، مسیل پهن، هموار و مسطح نیز ابطح گفته می‌شود.[۲]

محل جغرافیایی[ویرایش | ویرایش مبدأ]

ابطح محلی میان مکه و منا است و منطقه خیف بنی کنانه نیز در آنجا قرار دارد.[۳]

همسران منزلگاه ابطح[ویرایش | ویرایش مبدأ]

محل پیوستن نخستین یاران امام حسین(ع) به کاروان ایشان را این منزل دانسته‌اند. یزید بن ثبیط از اهالی بصره به همراه دو فرزندش عبدالله و عبیدالله، عامر بن مسلم عبدی و غلامش سالم بن ابولجعد، سیف بن مالک عبدی و ادهم بن امیه عبدی در روز هشتم ذی‌الحجه قبل از خروج اباعبدالله از مکه به ایشان رسیدند و تا کربلا امام خود را همراهی کردند.[۴] گفته شده که امام حسین(ع) شخصاً به استقبال آنها آمد و آنها گزارشی از اوضاع بصره به اطلاع ایشان رساندند.[۵]

منبع[ویرایش | ویرایش مبدأ]

پی‌نوشت[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  1. فرهنگ لاروس، ج۱، ترجمه سید حمید طبیبیان
  2. فرهنگ معاصر عربی فارسی، عبدالنبی قیّم
  3. مرصادالاطلاع، ج ۱، ص ۱۷، معجم‌البدان
  4. تاریخ طبری، ج ۵، ص ۳۵۴
  5. نفس المهموم، ص ۹۲