سوره فجر: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «این سوره،در روایت امام صادق«ع»به سورۀ امام حسین«ع»مشهور است و توصیه شده که د...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
سوره فجر، در روایت امام صادق(ع) به سورۀ [[حسین بن على (ع)|امام حسین(ع)]] مشهور است و توصیه شده که در نمازهاى واجب و مستحب،خوانده شود:«اقرءوا سورة الفجر فى فرائضکم و نوافلکم،فانّها سورة الحسین(ع)و ارغبوا فیها». <ref>سفینة البحار،ج۲،ص ۳۴۶،عوالم(امام حسین)،ص ۹۷.</ref> | |||
و این نامگذارى،جالب | و این نامگذارى،جالب است، «چرا که قیام [[کربلا]]ى حسین(ع)، خود انفجار فجرى از ایمان و جهاد بود،در ظلمت شب جور و شرک بنى امیّه،و همچنان که با فجر و آغاز روز، حرکت و حیات مردم شروع مى‌شود،با خون حسین(ع) و یارانش در [[عاشورا]]، اسلام جانى تازه گرفت و حیاتى مجدّد یافت.» <ref>آشنایى با سوره‌ها،جواد محدثى،ص ۹۲.در این باره مقالۀ ادبى-تحلیلى«سورۀ فجر،سورۀ امام حسین»را در «روایت انقلاب»ص ۱۳۸بخوانید.</ref> در ذیل روایتى از امام صادق(ع)،علّت نامگذارى این سوره به سورۀ فجر،این بیان شده که سیدالشهدا نفس مطمئنّه و راضیه و مرضیه است و یارانش نیز اینگونه‌اند:«فهو ذو النفس المطمئنّة الراضیة المرضیّة و اصحابه من آل محمّد هم الرّاضون عن اللّه یوم القیامة و هو راض عنهم». <ref>عوالم(امام حسین)،ص ۹۸.</ref> | ||
{ | <br /> | ||
{| | |||
|«و الفجر»که سوگند خداى ازلى است | |||
| | |||
|روشنگر حقّى است که با آل على است | |||
|- | |||
|این سوره به گفتۀ امام صادق(ع) | |||
| | |||
|مشهور به سورۀ«حسین بن على»است <ref>از مؤلّف.</ref> | |||
|} | |||
== منبع == | |||
* [http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=559291&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج۱، ص ۲۳۲.] | |||
== پی‌نوشت == | |||
<references /> | |||
نسخهٔ ۱۲ سپتامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۴:۴۷
سوره فجر، در روایت امام صادق(ع) به سورۀ امام حسین(ع) مشهور است و توصیه شده که در نمازهاى واجب و مستحب،خوانده شود:«اقرءوا سورة الفجر فى فرائضکم و نوافلکم،فانّها سورة الحسین(ع)و ارغبوا فیها». [۱]
و این نامگذارى،جالب است، «چرا که قیام کربلاى حسین(ع)، خود انفجار فجرى از ایمان و جهاد بود،در ظلمت شب جور و شرک بنى امیّه،و همچنان که با فجر و آغاز روز، حرکت و حیات مردم شروع مى‌شود،با خون حسین(ع) و یارانش در عاشورا، اسلام جانى تازه گرفت و حیاتى مجدّد یافت.» [۲] در ذیل روایتى از امام صادق(ع)،علّت نامگذارى این سوره به سورۀ فجر،این بیان شده که سیدالشهدا نفس مطمئنّه و راضیه و مرضیه است و یارانش نیز اینگونه‌اند:«فهو ذو النفس المطمئنّة الراضیة المرضیّة و اصحابه من آل محمّد هم الرّاضون عن اللّه یوم القیامة و هو راض عنهم». [۳]
| «و الفجر»که سوگند خداى ازلى است | روشنگر حقّى است که با آل على است | |
| این سوره به گفتۀ امام صادق(ع) | مشهور به سورۀ«حسین بن على»است [۴] |