مجلس: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حسین
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «محلّ نشستن،مدت زمان نشستن،در اصطلاح وعظ و مرثیه‌خوانى،محفلى که در آن به سخن...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
محلّ نشستن،مدت زمان نشستن،در اصطلاح وعظ و مرثیه‌خوانى،محفلى که در آن به سخنرانى،وعظ و ذکر مصیبت مى‌پردازند(-مجالس حسینى)و در اصطلاح تعزیه و شبیه‌خوانى،بخشى از مقتل و واقعۀ عاشورا یا صحنه‌هاى دیگر تاریخ اسلام،که در یک نوبت بصورت نوحه‌خوانى و تعزیه،اجرا مى‌شود.چون اجراى تعزیه در یک تکیه یا مجلس بوده،یک صحنه از وقایع عاشورا که نمایش داده مى‌شد به آن مجلس مى‌گفتند و تدوین‌کننده و محرّر اینگونه متون را«مجلس نویس»مى‌خواندند و گوینده و خوانندۀ آن مباحث و مجالس را«مجلس خوان».مجلس دو طفلان مسلم،مجلس قاسم،مجلس حضرت عباس،مجلس غارت خیمه‌ها و...از اینگونه مجالس است.
'''مجلس''' محلّ نشستن و مدت زمان نشستن است. در اصطلاح [[وعظ]] و [[مرثیه خوانی|مرثیه‌خوانى]]، محفلى که در آن به سخنرانى، وعظ و ذکر مصیبت مى‌پردازند([[مجالس حسینى]]) و در اصطلاح [[تعزیه]] و [[شبیه‌ خوانی‌، گنجینه‌ نمایش‌ های‌ آیینی‌، مذهبی‌|شبیه‌خوانى]]، بخشى از مقتل و واقعۀ [[عاشورا]] یا صحنه‌هاى دیگر تاریخ اسلام، که در یک نوبت بصورت [[نوحه‌خوان|نوحه‌خوانى]] و تعزیه، اجرا مى‌شود.چون اجراى تعزیه در یک تکیه یا مجلس بوده، یک صحنه از وقایع عاشورا که نمایش داده مى‌شد به آن مجلس مى‌گفتند و تدوین‌کننده و محرّر اینگونه متون را«مجلس نویس»مى‌خواندند و گوینده و خوانندۀ آن مباحث و مجالس را «مجلس خوان».مجلس [[طفلان مسلم|دو طفلان مسلم]]، مجلس [[قاسم بن حسن (ع)|قاسم]]، مجلس [[عباس ابن علی(ع)|حضرت عباس]]، مجلس غارت خیمه‌ها و...از اینگونه مجالس است.


== منبع ==


 
* جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج۱، ص ۴۰۲.
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج1، ص 402.

نسخهٔ ‏۱ سپتامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۴:۰۵

مجلس محلّ نشستن و مدت زمان نشستن است. در اصطلاح وعظ و مرثیه‌خوانى، محفلى که در آن به سخنرانى، وعظ و ذکر مصیبت مى‌پردازند(مجالس حسینى) و در اصطلاح تعزیه و شبیه‌خوانى، بخشى از مقتل و واقعۀ عاشورا یا صحنه‌هاى دیگر تاریخ اسلام، که در یک نوبت بصورت نوحه‌خوانى و تعزیه، اجرا مى‌شود.چون اجراى تعزیه در یک تکیه یا مجلس بوده، یک صحنه از وقایع عاشورا که نمایش داده مى‌شد به آن مجلس مى‌گفتند و تدوین‌کننده و محرّر اینگونه متون را«مجلس نویس»مى‌خواندند و گوینده و خوانندۀ آن مباحث و مجالس را «مجلس خوان».مجلس دو طفلان مسلم، مجلس قاسم، مجلس حضرت عباس، مجلس غارت خیمه‌ها و...از اینگونه مجالس است.

منبع

  • جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج۱، ص ۴۰۲.