بستن آب: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
T.ramezani (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
شیوه ناجوانمردانه تشنه نگهداشتن طرف در جنگ، براى از پاى در آوردن او. | '''بستن آب،''' شیوه ناجوانمردانه تشنه نگهداشتن طرف در جنگ، براى از پاى در آوردن او. | ||
در حادثۀ کربلا [[سپاه عمر سعد]] به دستور [[ابن زیاد]]، از رسیدن آب به [[خیمه گاه|خیمه‌گاه]] امام حسین (ع) جلوگیرى کردند. از [[روز هفتم محرم|روز هفتم محرّم]]، [[عمر سعد]] کسى را به نام [[عمرو بن حجاج]] با پانصد سوار بر [[شریعه فرات]] مأمور کرد. آنان [[فرات]] را در محاصره خویش قرار دادند و از سه روز به شهادت امام حسین (ع) مانده، مانع آب برداشتن اصحاب او از فرات شدند.<ref>''اعیان الشیعة، | == بستن آب به روی کاروان کربلا == | ||
در حادثۀ کربلا [[سپاه عمر سعد]] به دستور [[ابن زیاد]]، از رسیدن آب به [[خیمه گاه|خیمه‌گاه]] [[حسین بن على (ع)|امام حسین (ع)]] جلوگیرى کردند. از [[روز هفتم محرم|روز هفتم محرّم]]، [[عمر سعد]] کسى را به نام [[عمرو بن حجاج]] با پانصد سوار بر [[فرات|شریعه فرات]] مأمور کرد. آنان [[فرات]] را در محاصره خویش قرار دادند و از سه روز به شهادت امام حسین (ع) مانده، مانع آب برداشتن اصحاب او از فرات شدند.<ref>''اعیان الشیعة، ج۱، ص ۵۹۹، الکامل فى التاریخ، ج۲، ص ۵۵۶.''</ref> این کار که به تشنگى امام و اصحاب و فرزندانش در روز [[عاشورا]] انجامید، از سوزناکترین [[حادثه کربلا|حادثه‌هاى کربلا]] بود و امام و یاران و اطفالش لب تشنه ماندند. | |||
== منبع == | |||
== | * [http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=654837&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، نشر معروف، ص ۷۷] | ||
== پی نوشت == | |||
[[رده:مفاهیم]] | [[رده:مفاهیم]] | ||
<references /> | |||
نسخهٔ ۲۵ اوت ۲۰۲۰، ساعت ۱۴:۵۸
بستن آب، شیوه ناجوانمردانه تشنه نگهداشتن طرف در جنگ، براى از پاى در آوردن او.
بستن آب به روی کاروان کربلا
در حادثۀ کربلا سپاه عمر سعد به دستور ابن زیاد، از رسیدن آب به خیمه‌گاه امام حسین (ع) جلوگیرى کردند. از روز هفتم محرّم، عمر سعد کسى را به نام عمرو بن حجاج با پانصد سوار بر شریعه فرات مأمور کرد. آنان فرات را در محاصره خویش قرار دادند و از سه روز به شهادت امام حسین (ع) مانده، مانع آب برداشتن اصحاب او از فرات شدند.[۱] این کار که به تشنگى امام و اصحاب و فرزندانش در روز عاشورا انجامید، از سوزناکترین حادثه‌هاى کربلا بود و امام و یاران و اطفالش لب تشنه ماندند.
منبع
پی نوشت
- ↑ اعیان الشیعة، ج۱، ص ۵۹۹، الکامل فى التاریخ، ج۲، ص ۵۵۶.