یحیی بن حکم‌: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حسین
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جزبدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴۶: خط ۴۶:
|امضا                  =  
|امضا                  =  
}}
}}
'''یحیی بن حکم''' از شاعران عرب زبان است.


== زندگینامه ==
یحیی بن حکم برادر مروان بن حکم است که در زمان عبدالملک بن مروان والی مدینه بود.
یحیی بن حکم برادر مروان بن حکم است که در زمان عبدالملک بن مروان والی مدینه بود.


یحیی در مجلس یزید نارضایتی خود را از حادثه‌ی عاشورا با خواندن این ابیات اعلام کرده است:
== نمونه اشعار ==
 
یحیی در مجلس [[یزید]] نارضایتی خود را از حادثه‌ی [[عاشورا]] با خواندن این ابیات اعلام کرده است:


1- لهام بجنب الطف أدنی قرابةمن ابن زیاد العبد ذی الحسب الوغل
1- لهام بجنب الطف أدنی قرابةمن ابن زیاد العبد ذی الحسب الوغل
خط ۵۷: خط ۵۹:




1-خویشاوندی آنکه در طف شیهد شد، نزیک‌تر است از ابن زیاد که خود برده است و نسب معروفی ندارد.
1-خویشاوندی آنکه در طف شیهد شد، نزیک‌تر است از [[ابن زیاد]] که خود برده است و نسب معروفی ندارد.


2- نسل سمیّه به تعداد ریگ بیابان زیاد شده است، درحالی‌که برای دختر رسول اللّه (ص) فرزندانی نمانده است.
2- نسل سمیّه به تعداد ریگ بیابان زیاد شده است، درحالی‌که برای دختر رسول اللّه (ص) فرزندانی نمانده است.


==منابع==


==منابع==
*''دانشنامه‌ی شعر عاشورایی''، محمد زاده ،ج‌1، ص 52
* ''دانشنامه‌ی شعر عاشورایی''، محمد زاده ،ج‌1، ص 52


==پی نوشت==
==پی نوشت==
خط ۷۰: خط ۷۲:
[[رده:شاعران]]
[[رده:شاعران]]
[[رده:شاعران عرب]]
[[رده:شاعران عرب]]
<references />

نسخهٔ ‏۵ آوریل ۲۰۲۱، ساعت ۰۸:۵۲

یحیی بن حکم‌
پیشه شاعر

یحیی بن حکم از شاعران عرب زبان است.

زندگینامه

یحیی بن حکم برادر مروان بن حکم است که در زمان عبدالملک بن مروان والی مدینه بود.

نمونه اشعار

یحیی در مجلس یزید نارضایتی خود را از حادثه‌ی عاشورا با خواندن این ابیات اعلام کرده است:

1- لهام بجنب الطف أدنی قرابةمن ابن زیاد العبد ذی الحسب الوغل

2- سمیة أمسی نسلها عدد الحصی‌و بنت رسول اللّه لیست بذی نسل[۱]


1-خویشاوندی آنکه در طف شیهد شد، نزیک‌تر است از ابن زیاد که خود برده است و نسب معروفی ندارد.

2- نسل سمیّه به تعداد ریگ بیابان زیاد شده است، درحالی‌که برای دختر رسول اللّه (ص) فرزندانی نمانده است.

منابع

  • دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمد زاده ،ج‌1، ص 52

پی نوشت

  1. ادب الطف؛ ج 1، ص 147.