سید محمد ادهمی: تفاوت میان نسخه‌ها
T.ramezani (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
}} | }} | ||
== زندگینامه == | |||
سیّد محمّد ادهمی به سال 1170 ه. ق در اعظمیّه متولّد شد. نسب او به امام موسی کاظم (ع) می‌رسد. وی در شهر حلّه منصب قضاوت داشته و به سال 1299 ه. ق به امر حکّام حلّه کشته شده است. <ref> ادب الطف؛ ج 6، ص 299.</ref> | سیّد محمّد ادهمی به سال 1170 ه. ق در اعظمیّه متولّد شد. نسب او به امام موسی کاظم (ع) می‌رسد. وی در شهر حلّه منصب قضاوت داشته و به سال 1299 ه. ق به امر حکّام حلّه کشته شده است. <ref> ادب الطف؛ ج 6، ص 299.</ref> | ||
== نمونه اشعار == | |||
1- عجبا لقوم یدّعون ولاءه‌عاشورا و فی ألایام عاشوراء | 1- عجبا لقوم یدّعون ولاءه‌عاشورا و فی ألایام عاشوراء | ||
| خط ۵۶: | خط ۵۶: | ||
1- شگفت است که گروهی دعوی دوستی او حسین (ع) را دارند و زنده هستند در حالی‌که در دنیا روز عاشورایی وجود دارد. | 1- شگفت است که گروهی دعوی دوستی او [[حسین|حسین (ع)]] را دارند و زنده هستند در حالی‌که در دنیا روز [[عاشورا|عاشورایی]] وجود دارد. | ||
2- کسی‌که بعد از (قتل) حسین (ع) از تاسف نمیرد، در نزد من با دشمنان او یکسان است. | 2- کسی‌که بعد از (قتل) حسین (ع) از تاسف نمیرد، در نزد من با دشمنان او یکسان است. | ||
| خط ۷۵: | خط ۷۵: | ||
3 و 4- بلکه باید از این مصیبت بمیری. زیرا کسی‌که بعد از حسین (ع) از تأسف بر او نمیرد، نزد من با دشمنان او یکسان است. | 3 و 4- بلکه باید از این مصیبت بمیری. زیرا کسی‌که بعد از حسین (ع) از تأسف بر او نمیرد، نزد من با دشمنان او یکسان است. | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج1، ص: 517. | * دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج1، ص: 517. | ||
==پی نوشت== | ==پی نوشت== | ||
| خط ۸۹: | خط ۸۴: | ||
[[رده:شاعران]] | [[رده:شاعران]] | ||
[[رده:شاعران عرب]] | [[رده:شاعران عرب]] | ||
<references /> | |||
نسخهٔ ۲۶ آوریل ۲۰۲۱، ساعت ۱۱:۰۴
| سید محمد ادهمی | |
|---|---|
| زادروز | 1170 ه. ق اعظمیّه |
| مرگ | 1299 ه. ق |
| پیشه | شاعر |
زندگینامه
سیّد محمّد ادهمی به سال 1170 ه. ق در اعظمیّه متولّد شد. نسب او به امام موسی کاظم (ع) می‌رسد. وی در شهر حلّه منصب قضاوت داشته و به سال 1299 ه. ق به امر حکّام حلّه کشته شده است. [۱]
نمونه اشعار
1- عجبا لقوم یدّعون ولاءه‌عاشورا و فی ألایام عاشوراء
2- من لم یمت بعد الحسین تأسفاعندی و اعداء الحسین سواء [۲]
1- شگفت است که گروهی دعوی دوستی او حسین (ع) را دارند و زنده هستند در حالی‌که در دنیا روز عاشورایی وجود دارد.
2- کسی‌که بعد از (قتل) حسین (ع) از تاسف نمیرد، در نزد من با دشمنان او یکسان است.
1- أودی الحسین و قد أراق دماءه‌شمر فاشجی رزؤه أعداءه
2- فاسکب دموعک لابن بنت المصطفی‌إن کنت و یحک للبتولة مسعفا
3- بل مت علیه تأسفا و تلهّفامن لم یمت بعد الحسین تأسفا
4- عندی و أعداء الحسین سواء [۳]
1- من حسینی را دوست دارم که خونش را شمری که از پلیدترین دشمنانش بود بر زمین ریخت.
2- اشکهایت را بگذار تا برای پسر دختر مصطفی (ص) سرازیر شود، و باید بر ظلمی که بر فاطمه (س) روا داشتند تأسف بخوری!
3 و 4- بلکه باید از این مصیبت بمیری. زیرا کسی‌که بعد از حسین (ع) از تأسف بر او نمیرد، نزد من با دشمنان او یکسان است.
منابع
- دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج1، ص: 517.