عبدالقادر رشیدالناصری: تفاوت میان نسخه‌ها
T.ramezani (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده | '''عبدالقادر رشیدالناصری''' از شعرای عرب زبان است.{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده | ||
| نام = عبدالقادر رشیدالناصری | | نام = عبدالقادر رشیدالناصری | ||
| تصویر = | | تصویر = | ||
| خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
}} | }} | ||
== زندگینامه == | |||
عبد القادر رشید الناصری به سال 1339 ه. ق. برابر با 1920 میلادی در ناصریّه به دنیا آمد و از دوره‌ی متوسطه علاقه به سرودن شعر در او نمایان گردید. به بغداد رفت و با شاعران بزرگی همچون «محمد مهدی جواهری» و «محمد حسین الشبیبی» مرتبط گردید. به او لقب «صعلوک الشعراء» داده‌اند. او در رادیو و مجلاتی از قبیل «النداء»، «الرائد» مشغول به کار گردید. «عبد القادر» در سال 1382 قمری برابر با 1962 میلادی وفات یافت. | |||
== آثار == | |||
برخی آثار رشید الناصری چنین است: «ألحان الألم»، «الأسفار»، «خماسیات الناصری» و «صوت فلسطین». عبد القادر قصیده‌ای نیز به نام «اشراقة من نور [[حسین|الحسین (ع)]]» سروده است. <ref>ادب الطف؛ ج 10، ص 167 و 168.</ref> | |||
== نمونه اشعار == | |||
افدیک من بطل أبی الّا الرّدی‌او یستقرّ العدل فی الإسلام <ref> أجراس کربلاء؛ ص 32.</ref> | افدیک من بطل أبی الّا الرّدی‌او یستقرّ العدل فی الإسلام <ref> أجراس کربلاء؛ ص 32.</ref> | ||
| خط ۹۲: | خط ۹۲: | ||
من اگر بر تو می‌گریم این اشک و آهم بر فناپذیری نسبت و بر چیزهایی گریه نمی‌کنم که مفاخر او در تندباد حوادث روزگار گم شده باشد بلکه چشمه‌ی جاودان حیات است. | من اگر بر تو می‌گریم این اشک و آهم بر فناپذیری نسبت و بر چیزهایی گریه نمی‌کنم که مفاخر او در تندباد حوادث روزگار گم شده باشد بلکه چشمه‌ی جاودان حیات است. | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج1، ص: 576-577. | * [http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=700738&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج1، ص: 576-577.] | ||
==پی نوشت== | ==پی نوشت== | ||
| خط ۱۰۷: | خط ۱۰۱: | ||
[[رده:شاعران]] | [[رده:شاعران]] | ||
[[رده:شاعران عرب]] | [[رده:شاعران عرب]] | ||
<references /> | |||
نسخهٔ ۳ مهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۰:۰۷
عبدالقادر رشیدالناصری از شعرای عرب زبان است.
| عبدالقادر رشیدالناصری | |
|---|---|
| زادروز | 1339 ه. ق. برابر با 1920 میلادی ناصریّه |
| مرگ | 1382 قمری برابر با 1962 میلادی |
| لقب | صعلوک الشعراء |
| پیشه | شاعر |
| دیوان سروده‌ها | «ألحان الألم»، «الأسفار»، «خماسیات الناصری» و «صوت فلسطین» |
زندگینامه
عبد القادر رشید الناصری به سال 1339 ه. ق. برابر با 1920 میلادی در ناصریّه به دنیا آمد و از دوره‌ی متوسطه علاقه به سرودن شعر در او نمایان گردید. به بغداد رفت و با شاعران بزرگی همچون «محمد مهدی جواهری» و «محمد حسین الشبیبی» مرتبط گردید. به او لقب «صعلوک الشعراء» داده‌اند. او در رادیو و مجلاتی از قبیل «النداء»، «الرائد» مشغول به کار گردید. «عبد القادر» در سال 1382 قمری برابر با 1962 میلادی وفات یافت.
آثار
برخی آثار رشید الناصری چنین است: «ألحان الألم»، «الأسفار»، «خماسیات الناصری» و «صوت فلسطین». عبد القادر قصیده‌ای نیز به نام «اشراقة من نور الحسین (ع)» سروده است. [۱]
نمونه اشعار
افدیک من بطل أبی الّا الرّدی‌او یستقرّ العدل فی الإسلام [۲]
من به فدای تو شوم که برای به‌پاداشتن عدالت، سازش‌ناپذیری را بدانجا رساندی که جز به زیر بار مرگ نرفتی تا عدالت اسلامی را استقرار بخشی.
و اری الدّماء الحمر خیر وسیلةلطهارة الدّنیا من الآثام [۳]
و خون سرخ تو را می‌بینم که بهترین وسیله برای پاک کردن دنیا از گناهان است.
1- أمن العدالة أن یذلّ لغاصب‌شعب عداد النّجم و الأجرام
2- و العصر عصر النّور فیه تحرّرت‌کلّ الشّعوب و لیس عصر ظلام
3- «فمحاکم التّفتیش» دال زمانهاو تقوّض «البستیل» بعد قیام
4- إلّا شعوب الشّرق وهی عریقةتنقاد کالانعام للإعدام
5- لمّا تزل من وقع سوط عذوّهامرتاعة تبکی بکا الأیتام [۴]
1- آیا این عدل و عدالت است؟ چرا باید ملتها در برابر غاصبان خشوع نمایند؟
2- این زمانه دوران نورانیت است که در همه‌ی ملتها آزاد شده‌اند و عصر تاریکی نیست.
3- و در زمانی‌که دادگاههای تفتیش عقاید برچیده شده و زندانهای مخوف باستیل [۵] از هم فروپاشیده است.
4- هنوز هم مردم مشرق زمین مانند چهارپایان به کشتارگاه رهسپار شوند.
5- و زیر تازیانه‌ی دشمن همچون یتیمان بگریند؟!
انا ان بکیتک لست أبکی فأنیاتطوی مفاخره ید الایّام
لی من مصابک و هو نبع خالدو حی یحیی مرقمی بسلام
من اگر بر تو می‌گریم این اشک و آهم بر فناپذیری نسبت و بر چیزهایی گریه نمی‌کنم که مفاخر او در تندباد حوادث روزگار گم شده باشد بلکه چشمه‌ی جاودان حیات است.
منابع
پی نوشت
- ↑ ادب الطف؛ ج 10، ص 167 و 168.
- ↑ أجراس کربلاء؛ ص 32.
- ↑ همانجا.
- ↑ همانجا.
- ↑ باستیل زندان حکومتی است که در سال 1369 میلادی توسط «هپواوبریو» حاکم پاریس در عهد «شارل پنجم» احداث و سپس توسعه یافت. این زندان مورد نفرت زندانیان سیاسی است و رمزی برای استبداد مطلق محسوب می‌شود. در سال 1789 میلادی مردم به آنجا حمله کرده و آن را منهدم ساختند، این حادثه آغاز حقیقی انقلاب فرانسه محسوب می‌شود.