قسم دادن به قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «روز عاشورا،چون امام حسین«ع»اصرار کوفیان را بر کشتن او دید،قرآن را گرفت و باز...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
روز | روز [[عاشورا]]، چون [[امام حسین(ع)]] اصرار [[کوفیان]] را بر کشتن او دید، قرآن را گرفت و باز کرد و بر سر نهاد و صدا زد: «میان من و شما، قرآن و جدّم رسول خدا(ص) داور باد!اى گروه!چرا ریختن خونم را روا مى‌شمارید؟مگر من فرزند پیامبر شما نیستم؟...» آنگاه کودک شیرخوار خود را که از تشنگى مى‌گریست بر سر دست گرفت و فرمود: «اگر بر من رحم نمى‌کنید،بر این کودک رحم کنید«ان لم ترحمونى فارحموا هذا الطّفل». | ||
این اقتدا به پدرش على(ع) بود که قرآن بر سر نهاد و یاران سست عنصر خویش را نفرین کرد.<ref>سفینة البحار،ج ۲،ص ۱۶.</ref> | |||
== منبع == | |||
* جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج۱، ص ۳۵۵. | |||
== پی‌نوشت == | |||
<references /> | |||
[[رده:مفاهیم]] | |||
[[رده:مفاهیم اسلامی]] | |||
نسخهٔ ۳ اکتبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۲:۵۷
روز عاشورا، چون امام حسین(ع) اصرار کوفیان را بر کشتن او دید، قرآن را گرفت و باز کرد و بر سر نهاد و صدا زد: «میان من و شما، قرآن و جدّم رسول خدا(ص) داور باد!اى گروه!چرا ریختن خونم را روا مى‌شمارید؟مگر من فرزند پیامبر شما نیستم؟...» آنگاه کودک شیرخوار خود را که از تشنگى مى‌گریست بر سر دست گرفت و فرمود: «اگر بر من رحم نمى‌کنید،بر این کودک رحم کنید«ان لم ترحمونى فارحموا هذا الطّفل».
این اقتدا به پدرش على(ع) بود که قرآن بر سر نهاد و یاران سست عنصر خویش را نفرین کرد.[۱]
منبع
- جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج۱، ص ۳۵۵.
پی‌نوشت
- ↑ سفینة البحار،ج ۲،ص ۱۶.