عمرو بن مطاع جعفی: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات اصحاب امام حسین (ع) | {{جعبه اطلاعات اصحاب امام حسین (ع) | ||
| عنوان = | | عنوان = | ||
| تصویر = | | تصویر =مزار یاران امام حسین(ع).jpg | ||
| اندازه تصویر = | | اندازه تصویر = | ||
|توضیح تصویر = | |توضیح تصویر = | ||
خط ۲۴: | خط ۲۱: | ||
| شاگردان = | | شاگردان = | ||
| آثار = | | آثار = | ||
| نقش های برجسته =صبح عاشورا با اذن امام حسین (ع) به میدان رفت و | | نقش های برجسته =صبح عاشورا با اذن امام حسین (ع) به میدان رفت و جنگید تا به شهادت رسید. | ||
}} | }}'''عمرو بن مطاع جُعفی،''' از اصحاب [[امام حسین(ع)]] که در روز [[عاشورا]] در [[کربلا]] به [[شهادت]] رسید. | ||
== تبار شناسی == | |||
عمرو اهل یمن و از قبیله جعفی از شاخههای سعدالعشیره بود. اجدادش در دره بزرگ جردان در ۴۲ فرسنگی صنعا میزیستند. محل زندگی او کوفه بود. | |||
==نقش در واقعه کربلا== | ==نقش در واقعه کربلا== | ||
عمرو بن مطاع جعفی در حالی که رجز میخواند، | عمرو بن مطاع جعفی صبح عاشورا، پس از شهادت [[مالک بن انس کاهلی|مالک بن انس کاهلی]]، با اذن امام حسین(ع) به میدان رفت. در حالی که چنین رجز میخواند، جنگید: | ||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
{{م| اَنَا بنُ جُعفی وَ اَبی مُطاع }} | {{م| اَنَا بنُ جُعفی وَ اَبی مُطاع }} | ||
خط ۵۳: | خط ۴۸: | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
من فرزند جعفی هستم. پدرم مطاع است و شمشیری رخشان و برّان در کف دارم. | من فرزند جعفی هستم. پدرم مطاع است و شمشیری رخشان و برّان در کف دارم. نیزهای در کف دارم که پیکان آن پرتوافشانی میکند و چشمها را خیره میسازد. امروز از حسین دفاع و پاسداری کردن و به پاس آن رستگاری و رهایی، شیرین و گوارا است. امید دارم که با این رزم و جانفشانی، رستگاری و نجات از آتش رستاخیز را که هیچ بازدارندهای ندارد، بهدست آورم. | ||
درود خدایی که پیروان و سرسپردگان درگاهش رستگارانند، بر حسین باد. | |||
عمرو گاه با نیزه و گاه با شمشیر میجنگید تا به شهادت رسید. <ref>الفتوح، ج۵، ص۱۹۶-۱۹۷؛ مقتل الحسین خوارزمی، خوارزمی، حسین، به کوشش الشیخ محمد السماوی، نجف: مطبعه الزهراء، ۱۳۶۷ ﻫ ق. ، ج۲، ص۲۳-۲۴.</ref> | |||
در زیارت نامهها نام وی ذکر نشده است. | |||
امام حسین (ع) در عصر عاشورا و در تنهایی و غربت، یاران کشته خویش را صدا میزد. یکی از آن افراد عمرو بود | |||
«یا [[مسلم بن عقیل]]! یا [[زهیر بن قین|زهیر بن قین]]! یا عمرو بن مطاع! . . . ای دلاوران نستوه و پایدار! ای سواران کارزار! چه شده است که صدایتان میزنم و پاسخی نمیشنوم و میخوانمتان و لبیکتان گوش را نمینوازد؟!» <ref>برای تفصیل بیشتر رک :الفتوح، ابن اعثم کوفی، احمد، حیدرآباد دکن: ۱۳۹۵ ه ق/ ۱۹۷۵ م.، ج۵، ص۱۹۶-۱۹۷؛ مقتل الحسین خوارزمی، خوارزمی، حسین، به کوشش الشیخ محمد السماوی، نجف: مطبعه الزهراء، ۱۳۶۷ ﻫ ق. ، ج۲، ص۲۳-۲۴؛ مناقب آل ابی طالب، ابن شهرآشوب مازندرانی، ابوجعفر رشیدالدین محمدبن علی، قم: انتشارات علامه. آل ابیطالب، ج4، ص۱۰۲؛ بحار الانوار الجامعه لدرر الائمه الاطهار (ع)، مجلسی، ملا محمد باقر، تهران: مکتبه الاسلامیه، ۱۳۶۲ ش.، ج۴۵، ص۲۵؛ انصار الحسین (ع)، ص۱۱۸.</ref> | |||
==منبع== | ==منبع== | ||
مرضیه محمدزاده، شهیدان جاوید، نشر بصیرت، ص | مرضیه محمدزاده، شهیدان جاوید، نشر بصیرت، ص ۳۳۸-۳۳۹. | ||
==پی نوشت== | ==پی نوشت== | ||
[[رده: تاریخ]] | [[رده: تاریخ]] | ||
خط ۷۳: | خط ۶۶: | ||
[[رده: شهیدان کربلا]] | [[رده: شهیدان کربلا]] | ||
[[رده: شهدای صبح عاشورا]] | [[رده: شهدای صبح عاشورا]] | ||
<references /> |
نسخهٔ ۱۴ فوریهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۳:۰۳
اطلاعات اصحاب امام حسین (ع) | |
---|---|
نام کامل | عمرو بن مطاع جُعفی |
محل زندگی | کوفه |
نقش های برجسته | صبح عاشورا با اذن امام حسین (ع) به میدان رفت و جنگید تا به شهادت رسید. |
عمرو بن مطاع جُعفی، از اصحاب امام حسین(ع) که در روز عاشورا در کربلا به شهادت رسید.
تبار شناسی
عمرو اهل یمن و از قبیله جعفی از شاخههای سعدالعشیره بود. اجدادش در دره بزرگ جردان در ۴۲ فرسنگی صنعا میزیستند. محل زندگی او کوفه بود.
نقش در واقعه کربلا
عمرو بن مطاع جعفی صبح عاشورا، پس از شهادت مالک بن انس کاهلی، با اذن امام حسین(ع) به میدان رفت. در حالی که چنین رجز میخواند، جنگید:
اَنَا بنُ جُعفی وَ اَبی مُطاع | ||
وَ اسمُر فی رَاسه لماعٌ | ||
اَلیوم قد طاب لنا القراع | ||
یرجی بِذاکَ الفَوزُ وَ الدِّفاع | ||
وَ فی یمینی مَرهِفٌ قطّاعٌ | ||
یری لَهُ مِن ضوئه شُعاعٌ | ||
دونَ حُسَینٍ الضّرب و السطاع | ||
عَن حُرِّ نارٍ حینَ لا انتفاع | ||
صَـلّی عَـلَیهِ المَـلِکُ المُــطاعُ |
من فرزند جعفی هستم. پدرم مطاع است و شمشیری رخشان و برّان در کف دارم. نیزهای در کف دارم که پیکان آن پرتوافشانی میکند و چشمها را خیره میسازد. امروز از حسین دفاع و پاسداری کردن و به پاس آن رستگاری و رهایی، شیرین و گوارا است. امید دارم که با این رزم و جانفشانی، رستگاری و نجات از آتش رستاخیز را که هیچ بازدارندهای ندارد، بهدست آورم.
درود خدایی که پیروان و سرسپردگان درگاهش رستگارانند، بر حسین باد.
عمرو گاه با نیزه و گاه با شمشیر میجنگید تا به شهادت رسید. [۱]
در زیارت نامهها نام وی ذکر نشده است.
امام حسین (ع) در عصر عاشورا و در تنهایی و غربت، یاران کشته خویش را صدا میزد. یکی از آن افراد عمرو بود
«یا مسلم بن عقیل! یا زهیر بن قین! یا عمرو بن مطاع! . . . ای دلاوران نستوه و پایدار! ای سواران کارزار! چه شده است که صدایتان میزنم و پاسخی نمیشنوم و میخوانمتان و لبیکتان گوش را نمینوازد؟!» [۲]
منبع
مرضیه محمدزاده، شهیدان جاوید، نشر بصیرت، ص ۳۳۸-۳۳۹.
پی نوشت
- ↑ الفتوح، ج۵، ص۱۹۶-۱۹۷؛ مقتل الحسین خوارزمی، خوارزمی، حسین، به کوشش الشیخ محمد السماوی، نجف: مطبعه الزهراء، ۱۳۶۷ ﻫ ق. ، ج۲، ص۲۳-۲۴.
- ↑ برای تفصیل بیشتر رک :الفتوح، ابن اعثم کوفی، احمد، حیدرآباد دکن: ۱۳۹۵ ه ق/ ۱۹۷۵ م.، ج۵، ص۱۹۶-۱۹۷؛ مقتل الحسین خوارزمی، خوارزمی، حسین، به کوشش الشیخ محمد السماوی، نجف: مطبعه الزهراء، ۱۳۶۷ ﻫ ق. ، ج۲، ص۲۳-۲۴؛ مناقب آل ابی طالب، ابن شهرآشوب مازندرانی، ابوجعفر رشیدالدین محمدبن علی، قم: انتشارات علامه. آل ابیطالب، ج4، ص۱۰۲؛ بحار الانوار الجامعه لدرر الائمه الاطهار (ع)، مجلسی، ملا محمد باقر، تهران: مکتبه الاسلامیه، ۱۳۶۲ ش.، ج۴۵، ص۲۵؛ انصار الحسین (ع)، ص۱۱۸.