اکبر دخیلی‌

اکبر دخیلی یکی از شاعران معاصر است.

اکبر دخیلی
زادروز	1310 ه. ش
تخلص	«واجد»

زندگینامه

اکبر دخیلی که در شعر تخلص «واجد» را برگزید، در سال 1310 ه. ش در شهر قم پا به عرصه‌ی حیات گذاشت. پدرش حاج میرزا حسن از مردم یزد است و نسبش به وحشی بافقی شاعر نامور می‌رسد. طبیعی است که واجد قریحه‌ی شاعری را از نیای بزرگ خود به ارث برده است.

واجد تحصیلات مقدماتی را در زادگاه خود به انجام رسانید و پس از آن به تهران عزیمت کرد و به امر بازرگانی پرداخت و در رشته‌ی فرش و قالی فعالیت کرد و با موفقیت و پیشرفت در امر تجارت به حسن شهرت و معروفیت رسید.

واجد شعر و شاعری را از دوران نوجوانی آغاز کرد و چون دارای استعداد ذاتی و ذوق سرشار بود به سرعت شعرش شکوفایی یافت. وی در انواع شعر طبع آزمایی کرده امّا بیشتر به نوع غزل رغبت نشان می‌دهد و غزل را هم نیکو می‌سراید و عقیده دارد:

«شاعر باید شعرش از احساس و اندیشه مایه گیرد تا در جان و روح دیگران تأثیر گذارد».

اشعار

آبی برای رفع عطش در گلو نریخت‌		جان داد تشنه کام و به خاک آبرو نریخت
دستش ز دست رفت و به دندان گرفت مشک‌		کاخ بلند همّت خود را فرو نریخت
چون مهر خفت در دل خون شفق و لیک‌		اشکی به پیش دشمن خفّاش خود نریخت
غیرت نگر که آب به کف کرد و همّتش‌		امّا به جام کام، می از این سبو نریخت
چون رشته‌ی امید بریدش ز آب گفت:		خاکی چو من کسی به سر آرزو نریخت

منابع

• دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج‌ 2، ص: 1271.