کریم رجب زاده: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
T.ramezani (بحث | مشارکتها) (صفحه‌ای تازه حاوی «کریم رجب زاده در سال 1336 ه. ش در یکی از روستاهای لاهیجان چشم به جهان گشود، وی تح...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
کریم رجب زاده | '''کریم رجب‌زاده''' (١٣٣٦ ه. ش) ازشاعران معاصر ایرانی است. | ||
{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده | |||
| نام = کریم رجب‌زاده | |||
| تصویر = کریم رجب زاده.jpg | |||
| توضیح تصویر = | |||
| نام اصلی = | |||
| زمینه فعالیت = | |||
| ملیت = | |||
| تاریخ تولد =١٣٣٦ ه.ش | |||
| محل تولد =لاهیجان | |||
| والدین = | |||
| تاریخ مرگ = | |||
| محل مرگ = | |||
| علت مرگ = | |||
| محل زندگی = | |||
| مختصات محل زندگی = | |||
| مدفن = | |||
|مذهب = | |||
|در زمان حکومت = | |||
|اتفاقات مهم = | |||
| نام دیگر = | |||
|لقب = | |||
|بنیانگذار = | |||
| پیشه = | |||
| سال‌های نویسندگی = | |||
|سبک نوشتاری = | |||
|کتاب‌ها =«آواز خوانی بی‌زبان»،«از شرق خون» | |||
|مقاله‌ها = | |||
|نمایشنامه‌ها = | |||
|فیلم‌نامه‌ها = | |||
|دیوان اشعار = | |||
|تخلص = | |||
|فیلم ساخته بر اساس اثر = | |||
| همسر = | |||
| شریک زندگی = | |||
| فرزندان = | |||
|تحصیلات = | |||
|دانشگاه = | |||
|حوزه = | |||
|شاگرد = | |||
|استاد = | |||
|علت شهرت = | |||
| تأثیرگذاشته بر = | |||
| تأثیرپذیرفته از = | |||
| وب‌گاه = | |||
| imdb_id = | |||
| soure_id = | |||
| جوایز اسکار = | |||
| جوایز آفی = | |||
| جایزه اریل = | |||
| جوایز بافتا = | |||
| جوایز سزار = | |||
| جوایز امی = | |||
| filmfareawards = | |||
| جوایز جمینای = | |||
| جوایز گوی طلایی = | |||
| جوایز تمشک طلایی = | |||
| جوایز گویا = | |||
| جوایز گرمی = | |||
| جوایز ایفتا = | |||
| جوایز لورنس الیور = | |||
| naacpimageawards = | |||
| جوایز فیلم ملی = | |||
| جوایز ساگه = | |||
| جوایز تونی = | |||
| جوایز سیمرغ بلورین = | |||
| جوایز جشن سینمای ایران = | |||
| جوایز حافظ = | |||
| جوایز = | |||
|گفتاورد = | |||
|امضا = | |||
}} | |||
==زندگینامه== | |||
کریم رجب‌زاده در سال ١٣٣٦ ه. ش در یکی از روستاهای لاهیجان چشم به جهان گشود، وی تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در شهرستان لنگرود به پایان رسانید و برای خدمت سربازی به تهران اعزام شد. پس از اتمام دوره‌ی نظام وظیفه به استخدام بانک مسکن درآمد. | |||
رجب زاده در انواع شعر فارسی طبع آزمایی کرده بخصوص در قالب غزل، رباعی، دوبیتی، مثنوی و شعر نو به سبک نیمایی ابراز علاقه نموده‌است. <ref> سخنوران نامی معاصر ایران؛ ج ۶، ص ۳۸۰۲.</ref> | |||
رجب زاده در | رجب زاده از دوران تحصیل کار شاعری را آغاز کرد و اشعارش در روزنامه‌ها و مجلات هفتگی به چاپ می‌رسید. نخستین مجموعه شعری که از او منتشر شد در سال ١٣٥٧ ه. ش و با نام «[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=2276988&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author از شرق خون]» بود. و دومین اثر منظومش در سال ١٣٦٩ ه. ش و با نام «[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=707496&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author آواز خوانی بی‌زبان]» به چاپ رسید. | ||
==اشعار== | |||
===بوسه بر گلوی تیغ=== | |||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
| خط ۲۱: | خط ۹۵: | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
===حریق سبز=== | |||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
{{ب| از حریق سبز یاد تو جهان آتش گرفت|آسمان خون گریه کرد و کهکشان آتش گرفت }} | {{ب| از حریق سبز یاد تو جهان آتش گرفت|آسمان [[خون]] [[گریه]] کرد و کهکشان آتش گرفت }} | ||
{{ب| نام تو راز غریب ارغوان و آتش است|تا به لب آوردمش، دیدم، زبان آتش گرفت }} | {{ب| نام تو راز غریب ارغوان و آتش است|تا به لب آوردمش، دیدم، زبان آتش گرفت }} | ||
| خط ۳۷: | خط ۱۱۰: | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
===در گوش نی=== | |||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
| خط ۵۳: | خط ۱۲۵: | ||
{{ب| من از ایمان خود یک ذرّه حتی برنمی‌گردم|تلاوت می‌کنم در گوش نی هم باور خود را }} | {{ب| من از ایمان خود یک ذرّه حتی برنمی‌گردم|تلاوت می‌کنم در گوش نی هم باور خود را }} | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}}<br /> | ||
===کنار دوست ...=== | |||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
| خط ۶۸: | خط ۱۳۸: | ||
{{ب| کنار دوست بودن بی‌حضور داغ ممکن نیست|خزان آری، دلم را لاله کاری می‌کند فردا }} | {{ب| کنار دوست بودن بی‌حضور داغ ممکن نیست|خزان آری، دلم را لاله کاری می‌کند فردا }} | ||
{{ب| من این را خوب می‌دانم، ز چشم فتنه می‌خوانم|که آتش | {{ب| من این را خوب می‌دانم، ز چشم فتنه می‌خوانم|که آتش [[خیمه‌گاه|خیمه]]ها را غمگساری می‌کند فردا }} | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج | *[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=700738&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج ۲، ص: ۱۵۲۰-۱۵۲۱.] | ||
==پی نوشت== | ==پی نوشت== | ||
| خط ۸۶: | خط ۱۴۹: | ||
[[رده:شاعران فارسی زبان]] | [[رده:شاعران فارسی زبان]] | ||
[[رده:شاعران معاصر]] | [[رده:شاعران معاصر]] | ||
<references />{{شاعران}} | |||
نسخهٔ کنونی تا ۵ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۲۰:۱۰
کریم رجب‌زاده (١٣٣٦ ه. ش) ازشاعران معاصر ایرانی است.
| کریم رجب‌زاده | |
|---|---|
 | |
| زادروز | ١٣٣٦ ه.ش لاهیجان |
| کتاب‌ها | «آواز خوانی بی‌زبان»،«از شرق خون» |
زندگینامه[ویرایش | ویرایش مبدأ]
کریم رجب‌زاده در سال ١٣٣٦ ه. ش در یکی از روستاهای لاهیجان چشم به جهان گشود، وی تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در شهرستان لنگرود به پایان رسانید و برای خدمت سربازی به تهران اعزام شد. پس از اتمام دوره‌ی نظام وظیفه به استخدام بانک مسکن درآمد. رجب زاده در انواع شعر فارسی طبع آزمایی کرده بخصوص در قالب غزل، رباعی، دوبیتی، مثنوی و شعر نو به سبک نیمایی ابراز علاقه نموده‌است. [۱]
رجب زاده از دوران تحصیل کار شاعری را آغاز کرد و اشعارش در روزنامه‌ها و مجلات هفتگی به چاپ می‌رسید. نخستین مجموعه شعری که از او منتشر شد در سال ١٣٥٧ ه. ش و با نام «از شرق خون» بود. و دومین اثر منظومش در سال ١٣٦٩ ه. ش و با نام «آواز خوانی بی‌زبان» به چاپ رسید.
اشعار[ویرایش | ویرایش مبدأ]
بوسه بر گلوی تیغ[ویرایش | ویرایش مبدأ]
| با کام تشنه بوسه زدی بر گلوی تیغ | بر خاک ریخت تا به ابد، آبروی تیغ | |
| نامی ز آب چشمه‌ی حیوان نمانده است | این سان که جاودانه شدی از سبوی تیغ | |
| هویی زدی به عرصه‌ی عشق از صفای دل | در دم فرو نشست همه های و هوی تیغ | |
| بالای نیزه هم، گل آواز تو شکفت | خاکستر از صدای تو شد آرزوی تیغ | |
| بعد از تو ای ستاره‌ی آلاله‌های پاک | رویید لاله‌های فراوان به کوی تیغ |
حریق سبز[ویرایش | ویرایش مبدأ]
| از حریق سبز یاد تو جهان آتش گرفت | آسمان خون گریه کرد و کهکشان آتش گرفت | |
| نام تو راز غریب ارغوان و آتش است | تا به لب آوردمش، دیدم، زبان آتش گرفت | |
| پاس همدردی است یا آتش زبانی‌های من؟ | قصّه‌ی داغ تو گفتم، ارغوان آتش گرفت | |
| لب گشودی بی‌گلو، گل از گلوی نی شکفت | نوبهار دیگری آمد، خزان آتش گرفت | |
| در غم سنگین تو دریا به خاکستر نشست | کوه آتش آب شد، آتشفشان آتش گرفت |
در گوش نی[ویرایش | ویرایش مبدأ]
| به میدان می‌برم از شوق سربازی، سر خود را | تو هم آماده کن ای عشق، کم‌کم، خنجر خود را | |
| مرا گر آرزویی هست باور کن به جز این نیست | که در تن پوشی از شمشیر بینم، پیکر خود را | |
| هوای پر زدن از عالم خاکی به سر دارم | خوشا روزی که بینم بی‌قفس بال و پر خود را | |
| ز دل تاریکی باد خزان تا پرده بردارم | به روی دست می‌گیرم، گل نیلوفر خود را | |
| چه خواهد کرد فردا آتش افروز قناری سوز | به دل‌ها گر بپاشم اندکی خاکستر خود را | |
| من از ایمان خود یک ذرّه حتی برنمی‌گردم | تلاوت می‌کنم در گوش نی هم باور خود را |
کنار دوست ...[ویرایش | ویرایش مبدأ]
| زمان با خون من آیینه‌داری می‌کند فردا | زمین را با همین گل‌ها، بهاری می‌کند فردا | |
| تنم با سم اسبان عالمی دارد تماشایی | سرم در سربداری، نی سواری می‌کند فردا | |
| غمم از تشنه کافی نیست، تیغ آبدار عشق | به کامم صد هزاران چشمه جاری می‌کند فردا | |
| کنار دوست بودن بی‌حضور داغ ممکن نیست | خزان آری، دلم را لاله کاری می‌کند فردا | |
| من این را خوب می‌دانم، ز چشم فتنه می‌خوانم | که آتش خیمه‌ها را غمگساری می‌کند فردا |
منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]
پی نوشت[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- ↑ سخنوران نامی معاصر ایران؛ ج ۶، ص ۳۸۰۲.