هوشنگ ابتهاج: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
T.ramezani (بحث | مشارکتها) (صفحه‌ای تازه حاوی «هوشنگ ابتهاج با تخلص شعری (ه. ا. سایه) در سال 1306 ه. ش در رشت به دنیا آمد وی یکی از...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
هوشنگ ابتهاج | '''هوشنگ ابتهاج''' (۱۳۰۶ ه.ش) شاعر معاصر ایرانی است. | ||
{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده | |||
| نام =هوشنگ ابتهاج | |||
| تصویر =هوشنگ ابتهاج.jpg | |||
| توضیح تصویر = | |||
| نام اصلی = | |||
| زمینه فعالیت = | |||
| ملیت =ایرانی | |||
| تاریخ تولد =۱۳۰۶ ه. ش | |||
| محل تولد =رشت | |||
| والدین = | |||
| تاریخ مرگ = | |||
| محل مرگ = | |||
| علت مرگ = | |||
| محل زندگی = | |||
| مختصات محل زندگی = | |||
| مدفن = | |||
|مذهب = | |||
|در زمان حکومت = | |||
|اتفاقات مهم = | |||
| نام دیگر = | |||
|لقب = | |||
|بنیانگذار = | |||
| پیشه = | |||
| سال‌های نویسندگی = | |||
|سبک نوشتاری =غزل‌سرا | |||
|کتاب‌ها =«بانگ نی»، «به دنبال سایه»، «سیاه مشق»، «شبگیر»، «زمین»، «زمین»، «یادگار خون سرو» و «آینه در آینه» | |||
|مقاله‌ها = | |||
|نمایشنامه‌ها = | |||
|فیلم‌نامه‌ها = | |||
|دیوان اشعار = | |||
|تخلص = (ه. ا. سایه) | |||
|فیلم ساخته بر اساس اثر= | |||
| همسر = | |||
| شریک زندگی = | |||
| فرزندان = | |||
|تحصیلات = | |||
|دانشگاه = | |||
|حوزه = | |||
|شاگرد = | |||
|استاد = | |||
|علت شهرت = | |||
| تأثیرگذاشته بر = | |||
| تأثیرپذیرفته از = | |||
| وب‌گاه = | |||
|گفتاورد = | |||
|امضا = | |||
}} | |||
==زندگینامه== | |||
هوشنگ ابتهاج با تخلص شعری (ه. ا. سایه) در سال ۱۳۰۶ ه. ش در رشت به دنیا آمد وی یکی از مطرح‌ترین و بهترین غزل‌سرایان معاصر است که در هر دو شاخه شعر قدیم و شعر نیمایی طبع‌آزمایی کرده‌است. | |||
ابتهاج، در سایه‌ی بهره‌گیری به جا و بهنجار از ناب‌ترین و زلال‌ترین شاخه‌ی جریان غزل سبک عراقی این اقبال را یافته که با زبانی توانا و درکی تازه راه روشن و تازه‌ای در شعر معاصر بگشاید. مضامین گیرا و دلکش، تشبیهات و استعارات و صور خیال بدیع، زبان روان و موزون و خوش ترکیب و هم آهنگ با غزل از ویژگی‌های شعر «سایه» است اشعار نو او نیز دارای درون مایه و محتوای تازه و ابتکاری است. | |||
از | «سایه» در غزل از حیث زبان به حافظ بسیار نزدیک شده‌است. غزلهای عاشقانه‌ی او همراه با مضامین اجتماعی نهفته در آن، غزل وی را به بهترین غزلهای معاصر بدل ساخته است. | ||
از هوشنگ ابتهاج، مجموعه‌های «[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=912617&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author بانگ نی]»، «[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=3713094&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author به دنبال سایه]»، «[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=550140&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author سیاه مشق]»، «[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=1786704&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author شبگیر]»، «[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=876610&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author زمین»]، «[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=876610&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author زمین]»، «[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=576375&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author یادگار خون سرو]» و «[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=1274746&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author آینه در آینه]» انتشار یافته است. <ref>دریچه‌ای به دنیای شعر فارسی؛ ص ۴۶۳ و ۴۶۴ با تلخیص.</ref> | |||
==اشعار== | |||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
| خط ۱۸: | خط ۶۷: | ||
{{ب| شوق جوانه رفت ز یادِ درخت پیر|ای باد نوبهار، ز عهد کهن بگو }} | {{ب| شوق جوانه رفت ز یادِ درخت پیر|ای باد نوبهار، ز عهد کهن بگو }} | ||
{{ب| آن آب رفته باز نیاید به جوی خشک|با چشم‌تر، ز تشنگی یاسمن بگو }} | {{ب| آن [[آب]] رفته باز نیاید به جوی خشک|با چشم‌تر، ز تشنگی یاسمن بگو }} | ||
{{ب| از ساقیان بزم طربخانه‌ی صبوح|با خامُشانِ غمزده‌ی انجمن بگو }} | {{ب| از ساقیان بزم طربخانه‌ی صبوح|با خامُشانِ غمزده‌ی انجمن بگو }} | ||
| خط ۲۶: | خط ۷۵: | ||
{{ب| سرو شکسته نقش دل ما بر آب زد|این ماجرا به آیینه‌ی دل‌شکن بگو }} | {{ب| سرو شکسته نقش دل ما بر آب زد|این ماجرا به آیینه‌ی دل‌شکن بگو }} | ||
{{ب| آن سرخ و سبزِ «سایه» بنفش و کبود شد|سروِ سیاه من، ز غروب چمن بگو <ref>اشک شفق؛ ص | {{ب| آن سرخ و سبزِ «سایه» بنفش و کبود شد|سروِ سیاه من، ز غروب چمن بگو <ref>اشک شفق؛ ص ۵۴۲ و ۵۴۳.</ref> }} | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج | *[https://www.hamshahrionline.ir/news/95263/%D8%B2%D9%86%D8%AF%DA%AF%DB%8C%D9%86%D8%A7%D9%85%D9%87-%D9%85%D8%AD%D9%85%D9%88%D8%AF-%D8%B4%D8%A7%D9%87%D8%B1%D8%AE%DB%8C-%DB%B1%DB%B3%DB%B0%DB%B6-%DB%B1%DB%B3%DB%B8%DB%B8 دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج ۲، ص: ۱۲۶۰.] | ||
==پی نوشت== | ==پی نوشت== | ||
| خط ۴۱: | خط ۸۶: | ||
[[رده:شاعران فارسی زبان]] | [[رده:شاعران فارسی زبان]] | ||
[[رده:شاعران معاصر]] | [[رده:شاعران معاصر]] | ||
<references />{{شاعران}} | |||
نسخهٔ کنونی تا ۵ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۲۰:۲۹
هوشنگ ابتهاج (۱۳۰۶ ه.ش) شاعر معاصر ایرانی است.
| هوشنگ ابتهاج | |
|---|---|
 | |
| زادروز | ۱۳۰۶ ه. ش رشت |
| ملیت | ایرانی |
| سبک نوشتاری | غزل‌سرا |
| کتاب‌ها | «بانگ نی»، «به دنبال سایه»، «سیاه مشق»، «شبگیر»، «زمین»، «زمین»، «یادگار خون سرو» و «آینه در آینه» |
| تخلص | (ه. ا. سایه) |
زندگینامه[ویرایش | ویرایش مبدأ]
هوشنگ ابتهاج با تخلص شعری (ه. ا. سایه) در سال ۱۳۰۶ ه. ش در رشت به دنیا آمد وی یکی از مطرح‌ترین و بهترین غزل‌سرایان معاصر است که در هر دو شاخه شعر قدیم و شعر نیمایی طبع‌آزمایی کرده‌است.
ابتهاج، در سایه‌ی بهره‌گیری به جا و بهنجار از ناب‌ترین و زلال‌ترین شاخه‌ی جریان غزل سبک عراقی این اقبال را یافته که با زبانی توانا و درکی تازه راه روشن و تازه‌ای در شعر معاصر بگشاید. مضامین گیرا و دلکش، تشبیهات و استعارات و صور خیال بدیع، زبان روان و موزون و خوش ترکیب و هم آهنگ با غزل از ویژگی‌های شعر «سایه» است اشعار نو او نیز دارای درون مایه و محتوای تازه و ابتکاری است.
«سایه» در غزل از حیث زبان به حافظ بسیار نزدیک شده‌است. غزلهای عاشقانه‌ی او همراه با مضامین اجتماعی نهفته در آن، غزل وی را به بهترین غزلهای معاصر بدل ساخته است.
از هوشنگ ابتهاج، مجموعه‌های «بانگ نی»، «به دنبال سایه»، «سیاه مشق»، «شبگیر»، «زمین»، «زمین»، «یادگار خون سرو» و «آینه در آینه» انتشار یافته است. [۱]
اشعار[ویرایش | ویرایش مبدأ]
| با این غروب، از غم سبز چمن بگو | اندوه سبزه‌های پریشان، به من بگو | |
| اندیشه‌های سوخته‌ی ارغوان ببین | رمز خیال سوختگان، بی‌سخن بگو | |
| آن شه که سر به شانه‌ی شمشاد می‌گذاشت | آغوش خاک و بی‌کسی نسترن بگو | |
| شوق جوانه رفت ز یادِ درخت پیر | ای باد نوبهار، ز عهد کهن بگو | |
| آن آب رفته باز نیاید به جوی خشک | با چشم‌تر، ز تشنگی یاسمن بگو | |
| از ساقیان بزم طربخانه‌ی صبوح | با خامُشانِ غمزده‌ی انجمن بگو | |
| زان مژده گو که صد گُل سوری به سینه داشت | وین موجِ خون که می‌زندش در دهن بگو | |
| سرو شکسته نقش دل ما بر آب زد | این ماجرا به آیینه‌ی دل‌شکن بگو | |
| آن سرخ و سبزِ «سایه» بنفش و کبود شد | سروِ سیاه من، ز غروب چمن بگو [۲] |