ابو تراب جلی: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
T.ramezani (بحث | مشارکتها) (صفحه‌ای تازه حاوی «ابو تراب جلی، در سال 1298 ه. ش. در شهر دزفول دیده به جهان هستی گشود. پدرش میرزا حس...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۱۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
ابو تراب | {{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده | ||
| نام = ابو تراب جلی | |||
| تصویر = ابوتراب جلی.jpg | |||
| توضیح تصویر = | |||
| نام اصلی = | |||
| زمینه فعالیت =شاعر | |||
| ملیت = | |||
| تاریخ تولد = ۱۲۹۸ ه.ش | |||
| محل تولد =دزفول | |||
| والدین = | |||
| تاریخ مرگ = | |||
| محل مرگ = | |||
| علت مرگ = | |||
| محل زندگی = | |||
| مختصات محل زندگی = | |||
| مدفن = | |||
|مذهب = | |||
|در زمان حکومت = | |||
|اتفاقات مهم = | |||
| نام دیگر = | |||
|لقب = | |||
|بنیانگذار = | |||
| پیشه = | |||
| سال‌های نویسندگی = | |||
|سبک نوشتاری = | |||
|کتاب‌ها =«ابراهیم» | |||
|مقاله‌ها = | |||
|نمایشنامه‌ها = | |||
|فیلم‌نامه‌ها = | |||
|دیوان اشعار = | |||
|تخلص = | |||
|فیلم ساخته بر اساس اثر = | |||
| همسر = | |||
| شریک زندگی = | |||
| فرزندان = | |||
|تحصیلات = | |||
|دانشگاه = | |||
|حوزه = | |||
|شاگرد = | |||
|استاد = | |||
|علت شهرت = | |||
| تأثیرگذاشته بر = | |||
| تأثیرپذیرفته از = | |||
| وب‌گاه = | |||
| imdb_id = | |||
| soure_id = | |||
| جوایز اسکار = | |||
| جوایز آفی = | |||
| جایزه اریل = | |||
| جوایز بافتا = | |||
| جوایز سزار = | |||
| جوایز امی = | |||
| filmfareawards = | |||
| جوایز جمینای = | |||
| جوایز گوی طلایی = | |||
| جوایز تمشک طلایی = | |||
| جوایز گویا = | |||
| جوایز گرمی = | |||
| جوایز ایفتا = | |||
| جوایز لورنس الیور = | |||
| naacpimageawards = | |||
| جوایز فیلم ملی = | |||
| جوایز ساگه = | |||
| جوایز تونی = | |||
| جوایز سیمرغ بلورین = | |||
| جوایز جشن سینمای ایران = | |||
| جوایز حافظ = | |||
| جوایز = | |||
|گفتاورد = | |||
|امضا = | |||
}}'''ابوتراب جلی''' (۱۲۹۸ ه.ش) از شعرای معاصر اهل ایران است. | |||
==زندگینامه== | |||
ابوتراب جلی در سال ۱۲۹۸ ه. ش در شهر دزفول متولد ش. پدرش میرزا حسین، متخلص به «حقیر»، صاحب کتاب «مخزن الدّرر و تحفة الابرار» بود. جلی تحصیلات مقدماتی را در زادگاه خود به پایان برد. وی در سال ۱۳۰۰ شمسی برای تحصیل به بین النّهرین رفت و مدت دو سال در آنجا زیست و ضمن تحصیل به امور فرهنگی و ادبی و تدریس اشتغال داشت. وی در سال ۱۳۰۲ به ایران بازگشت و در سال ۱۳۲۰ شمسی بر اثر مقالات و اشعار تند و مهیّج مدتی مورد تعقیب قرار گرفت و چندی نیز زندانی گردید و پس از آزاد شدن از زندان با مطبوعات همکاری خود را آغاز کرد، و هنر خود را در خدمت مردم قرار داد و از این رهگذر شهرت و محبوبیتی به سزا یافت. | |||
او بیشتر آثار خود را با امضاهای مستعار در جراید و مجلّات منتشر می‌کرد و نیز جزوه‌های چندی از قبیل طوفان، اسرار شیطان، ترانه و عشق و عفت به چاپ رسانید کتاب «ابراهیم» که از شاهکارهای نظم فارسی معاصر به شمار می‌رود، از آثار اوست. | او بیشتر آثار خود را با امضاهای مستعار در جراید و مجلّات منتشر می‌کرد و نیز جزوه‌های چندی از قبیل طوفان، اسرار شیطان، ترانه و عشق و عفت به چاپ رسانید کتاب «ابراهیم» که از شاهکارهای نظم فارسی معاصر به شمار می‌رود، از آثار اوست. | ||
جلی از شعرای بزرگ و توانای معاصر ایران است که نه تنها در اشعار فکاهی و انتقادی از قدرت و مهارت خاصّی برخوردار است، بلکه در سرودن غزل نیز استاد است. علاوه بر این در طنزنویسی چیره‌دست است. <ref>سخنوران نامی معاصر ایران؛ ج | جلی از شعرای بزرگ و توانای معاصر ایران است که نه تنها در اشعار فکاهی و انتقادی از قدرت و مهارت خاصّی برخوردار است، بلکه در سرودن غزل نیز استاد است. علاوه بر این در طنزنویسی چیره‌دست است. <ref>سخنوران نامی معاصر ایران؛ ج ۲، ص ۹۹۸.</ref> | ||
==اشعار== | |||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
{{ب| عاشق چو رو به کعبه‌ی عشق و وفا کند|احرام خود ز کسوت صبر و رضا کند }} | {{ب| عاشق چو رو به کعبه‌ی عشق و وفا کند|احرام خود ز کسوت صبر و رضا کند }} | ||
| خط ۲۷: | خط ۹۹: | ||
{{ب| آن گاه دست و روی شوید به خون خویش|برخیزد و نماز شهادت به پا کند }} | {{ب| آن گاه دست و روی شوید به خون خویش|برخیزد و نماز شهادت به پا کند }} | ||
{{ب| بی‌اختیار خون چکد از دیده‌ی «جلی»|هرگه که یاد واقعه‌ی کربلا کند }} | {{ب| بی‌اختیار خون چکد از دیده‌ی «جلی»|هرگه که یاد واقعه‌ی [[کربلا]] کند }} | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج | *[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=700738&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج ۲، ص: ۱۲۰۵.] | ||
==پی نوشت== | ==پی نوشت== | ||
| خط ۴۲: | خط ۱۱۰: | ||
[[رده:شاعران فارسی زبان]] | [[رده:شاعران فارسی زبان]] | ||
[[رده:شاعران معاصر]] | [[رده:شاعران معاصر]] | ||
<references />{{شاعران}} | |||
نسخهٔ کنونی تا ۹ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۵:۵۱
| ابو تراب جلی | |
|---|---|
 | |
| زمینهٔ کاری | شاعر |
| زادروز | ۱۲۹۸ ه.ش دزفول |
| کتاب‌ها | «ابراهیم» |
ابوتراب جلی (۱۲۹۸ ه.ش) از شعرای معاصر اهل ایران است.
زندگینامه[ویرایش | ویرایش مبدأ]
ابوتراب جلی در سال ۱۲۹۸ ه. ش در شهر دزفول متولد ش. پدرش میرزا حسین، متخلص به «حقیر»، صاحب کتاب «مخزن الدّرر و تحفة الابرار» بود. جلی تحصیلات مقدماتی را در زادگاه خود به پایان برد. وی در سال ۱۳۰۰ شمسی برای تحصیل به بین النّهرین رفت و مدت دو سال در آنجا زیست و ضمن تحصیل به امور فرهنگی و ادبی و تدریس اشتغال داشت. وی در سال ۱۳۰۲ به ایران بازگشت و در سال ۱۳۲۰ شمسی بر اثر مقالات و اشعار تند و مهیّج مدتی مورد تعقیب قرار گرفت و چندی نیز زندانی گردید و پس از آزاد شدن از زندان با مطبوعات همکاری خود را آغاز کرد، و هنر خود را در خدمت مردم قرار داد و از این رهگذر شهرت و محبوبیتی به سزا یافت.
او بیشتر آثار خود را با امضاهای مستعار در جراید و مجلّات منتشر می‌کرد و نیز جزوه‌های چندی از قبیل طوفان، اسرار شیطان، ترانه و عشق و عفت به چاپ رسانید کتاب «ابراهیم» که از شاهکارهای نظم فارسی معاصر به شمار می‌رود، از آثار اوست.
جلی از شعرای بزرگ و توانای معاصر ایران است که نه تنها در اشعار فکاهی و انتقادی از قدرت و مهارت خاصّی برخوردار است، بلکه در سرودن غزل نیز استاد است. علاوه بر این در طنزنویسی چیره‌دست است. [۱]
اشعار[ویرایش | ویرایش مبدأ]
| عاشق چو رو به کعبه‌ی عشق و وفا کند | احرام خود ز کسوت صبر و رضا کند | |
| در پیش راه بادیه گیرد غریب‌وار | ترک عشیره و بلد و اقربا کند | |
| بی‌اعتنا به زحمت و رنج مسافرت | در هر قدم تحمّل خار جفا کند | |
| آنجا که موقف عرفات محبّت است | در پیشگاه دوست سر و جان فدا کند | |
| از صدق چون نهاد قدم در منای عشق | نقدینه‌ی حیات خود از کف رها کند | |
| در مشعر الحرام وفا چون گشود بار | از آه خویش مشعل سوزان به پا کند | |
| برگرد خیمه‌گاه بگردد پی وداع | با چشم اشکبار طواف النسا کند | |
| از مروه‌ی خیام شتابان به قتلگاه | رو آورد به هروله قصد صفا کند | |
| پس در کنار زمزم اخلاص تشنه‌لب | بنشیند و به زمزمه یاد خدا کند | |
| آن گاه دست و روی شوید به خون خویش | برخیزد و نماز شهادت به پا کند | |
| بی‌اختیار خون چکد از دیده‌ی «جلی» | هرگه که یاد واقعه‌ی کربلا کند |
منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]
پی نوشت[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- ↑ سخنوران نامی معاصر ایران؛ ج ۲، ص ۹۹۸.