سید مهدی فاطمی‌: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حسین
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «د مهدی فاطمی، فرزند سیّد محمد در سال 1291 ه. ش در شهر قم متولد شد. وی خواندن و نوش...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۹ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
د مهدی فاطمی، فرزند سیّد محمد در سال 1291 ه. ش در شهر قم متولد شد. وی خواندن و نوشتن را در مکتب آموخت و به تحصیل علوم قدیمه پرداخت. دوره‌ی دبیرستان را در تهران به پایان رسانید وی به سال 1319 شمسی به استخدام بانک کشاورزی درآمد و در سال 1350 بازنشسته شد.
'''سید مهدی فاطمی‌''' (1291 ه.ش) از شاعران معاصر است.
{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده
| نام                    = سید مهدی فاطمی
| تصویر                  =
| توضیح تصویر            =
| نام اصلی              =
| زمینه فعالیت          = غزل سرا
| ملیت                  =
| تاریخ تولد            = 1291 ه.ش
| محل تولد                = قم
| والدین                = 
| تاریخ مرگ              =
| محل مرگ                =
| علت مرگ                =
| محل زندگی              =
| مختصات محل زندگی        =
| مدفن                  =
|مذهب                    =
|در زمان حکومت          =
|اتفاقات مهم            =
| نام دیگر              =
|لقب                    =
|بنیانگذار              =
| پیشه                  =
| سال‌های نویسندگی        =
|سبک نوشتاری            =
|کتاب‌ها                =
|مقاله‌ها                =
|نمایشنامه‌ها            =
|فیلم‌نامه‌ها              =
|دیوان اشعار            =
|تخلص                    =طوفان
|فیلم ساخته بر اساس اثر =
| همسر                    =
| شریک زندگی            =
| فرزندان                =
|تحصیلات                  =
|دانشگاه                =
|حوزه                  =
|شاگرد                  =
|استاد                  =
|علت شهرت              =
| تأثیرگذاشته بر        =
| تأثیرپذیرفته از        =
| وب‌گاه                  =
| imdb_id                =
| soure_id              =
| جوایز اسکار            =
| جوایز آفی              =
| جایزه اریل            =
| جوایز بافتا            =
| جوایز سزار            =
| جوایز امی              =
| filmfareawards        =
| جوایز جمینای            =
| جوایز گوی طلایی        =
| جوایز تمشک طلایی        =
| جوایز گویا            =
| جوایز گرمی            =
| جوایز ایفتا            =
| جوایز لورنس الیور      =
| naacpimageawards      =
| جوایز فیلم ملی        =
| جوایز ساگه            =
| جوایز تونی            =
| جوایز سیمرغ بلورین    =
| جوایز جشن سینمای ایران =
| جوایز حافظ            =
| جوایز                  =
|گفتاورد                =
|امضا                  =
}}
==زندگینامه==
سید مهدی فاطمی فرزند سیّد محمد در سال 1291 ه.ش در شهر قم متولد شد. مهدی فاطمی خواندن و نوشتن را در مکتب آموخت و به تحصیل علوم قدیمه پرداخت. دوره‌ دبیرستان را در تهران به پایان رسانید وی به سال 1319 شمسی به استخدام بانک کشاورزی درآمد و در سال 1350 شمسی بازنشسته شد.


فاطمی که در شعر «طوفان» تخلّص می‌کند از سال 1312 به شعر و شاعری پرداخت و چون از استعداد قریحه‌ی ذاتی برخوردار بود، در انجمن ادبی ایران شرکت کرد و به تدریج شعرش پختگی یافت و مورد پسند ادب دوستان قرار گرفت و در شعر بیشتر به سرودن غزل پرداخت. <ref> سخنوران نامی معاصر ایران؛ ج 1، ص 929.</ref>
فاطمی که در شعر «طوفان» تخلّص می‌کند از سال 1312 به شعر و شاعری پرداخت و چون از استعداد قریحه‌ ذاتی برخوردار بود، در انجمن ادبی ایران شرکت کرد و به تدریج شعرش پختگی یافت و مورد پسند ادب دوستان قرار گرفت و در شعر بیشتر به سرودن غزل پرداخت. <ref> سخنوران نامی معاصر ایران؛ ج 1، ص 929.</ref>


==اشعار==
===شعر اول===
{{شعر}}
{{ب| درس آزادی به دنیا داد رفتار [[حسین‌]]|بذر همّت در جهان افشاند افکار حسین }}
{{ب| جان خود را در ره صدق و صفا از دست داد|زین سبب تا حشر با شد گرم بازار حسین }}
{{ب| با قیام خویش بر اهل جهان معلوم کرد|تابع اهل ستم گشتن بود عار حسین }}
{{ب| حق و باطل را به خون خویش کرد از هم جدا|آری، آری تا ابد برجاست آثار حسین }}
{{ب| [[زندگی]] پیکار باشد در ره اندیشه‌ها|باشد این گفتار شیرین و گهربار حسین }}
{{ب| گر نداری دین به عالم لااقل آزاده باش‌|این کلام نغز می‌باشد ز گفتار حسین }}
{{ب| مرگ با عزّت ز عیش در مذلّت بهتر است‌|نغمه‌ای می‌باشد از لعل دُرر بار حسین }}
{{ب| نی ریاست، نی دورنگی، نی دغل در کار بود|بهر ترویج حقیقت بود، پیکار حسین }}
{{ب| نی هوا خواهش مسلمانان به دوران اند و بس‌|بلکه هر آزاده می‌باشد هوادار حسین }}
{{ب| جان و مال و یاورانش شد فدای حق، ولی‌|رادمردان را بود سرمشق، رفتار حسین }}


{{شعر}}
{{ب| داد درس یاری و جانبازی و مردانگی‌|بر همه اهل جهان عبّاس سردار حسین }}
{{ب| درس آزادی به دنیا داد رفتار حسین‌بذر همّت در جهان افشاند افکار حسین
{{ب| جان خود را در ره صدق و صفا از دست دادزین سبب تا حشر با شد گرم بازار حسین
{{ب| با قیام خویش بر اهل جهان معلوم کردتابع اهل ستم گشتن بود عار حسین
{{ب| حق و باطل را به خون خویش کرد از هم جداآری، آری تا ابد برجاست آثار حسین
{{ب| زندگی پیکار باشد در ره اندیشه‌هاباشد این گفتار شیرین و گهربار حسین
{{ب| گر نداری دین به عالم لااقل آزاده باش‌این کلام نغز می‌باشد ز گفتار حسین
{{ب| مرگ با عزّت ز عیش در مذلّت بهتر است‌نغمه‌ای می‌باشد از لعل دُرر بار حسین
{{ب| نی ریاست، نی دورنگی، نی دغل در کار بودبهر ترویج حقیقت بود، پیکار حسین
{{ب| نی هوا خواهش مسلمانان به دوران اند و بس‌بلکه هر آزاده می‌باشد هوادار حسین
{{ب| جان و مال و یاورانش شد فدای حق، ولی‌رادمردان را بود سرمشق، رفتار حسین
{{ب| داد درس یاری و جانبازی و مردانگی‌بر همه اهل جهان عبّاس سردار حسین  
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}




===شعر دوم===
{{شعر}}
{{شعر}}
{{ب| ای عالمی سیاه به تن در عزای توای جان پاک آدم خاکی فدای تو
{{ب| ای عالمی سیاه به تن در عزای تو|ای جان پاک آدم خاکی فدای تو }}
{{ب| ای جنّ و انس، مویه‌گر اندر مصیبتت‌ای خاص و عام، نوحه‌گر اندر ثنای تو
 
{{ب| ای قبله‌ی زمین و زمان، نور مشرقین‌ای توتیای چشم ملک خاک پای تو
{{ب| ای جنّ و انس، مویه‌گر اندر مصیبتت‌|ای خاص و عام، نوحه‌گر اندر ثنای تو }}
{{ب| در کربلا اگر چه جدا شد ز تن سرت‌ثبت است بر جریده‌ی عالم بقای تو
 
{{ب| خون علی نگشته به محراب کوفه، خشک‌گلگون، زمین کرب و بلا شد ز نای تو
{{ب| ای قبله‌ی زمین و زمان، نور مشرقین‌|ای توتیای چشم ملک خاک پای تو }}
{{ب| (توفان) نداشت زاد سفر بهر آخرت‌در وقت مرگ بهره برد از ولای تو  
 
{{ب| در کربلا اگر چه جدا شد ز تن سرت‌|ثبت است بر جریده‌ی عالم بقای تو }}
 
{{ب| خون علی نگشته به محراب کوفه، خشک‌|گلگون، زمین کرب و بلا شد ز نای تو }}
 
{{ب| (توفان) نداشت زاد سفر بهر آخرت‌|در وقت مرگ بهره برد از ولای تو }}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}


خط ۳۳: خط ۱۲۳:
==منابع==
==منابع==


دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج‌ 2، ص: 1183.
*[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=700738&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج‌ 2، ص: 1183.]


==پی نوشت==
==پی نوشت==
خط ۴۰: خط ۱۳۰:
[[رده:شاعران فارسی زبان]]
[[رده:شاعران فارسی زبان]]
[[رده:شاعران معاصر]]
[[رده:شاعران معاصر]]
<references />{{شاعران}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۱ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۲۳

سید مهدی فاطمی‌ (1291 ه.ش) از شاعران معاصر است.

سید مهدی فاطمی
زمینهٔ کاری غزل سرا
زادروز 1291 ه.ش
قم
تخلص طوفان

زندگینامه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

سید مهدی فاطمی فرزند سیّد محمد در سال 1291 ه.ش در شهر قم متولد شد. مهدی فاطمی خواندن و نوشتن را در مکتب آموخت و به تحصیل علوم قدیمه پرداخت. دوره‌ دبیرستان را در تهران به پایان رسانید وی به سال 1319 شمسی به استخدام بانک کشاورزی درآمد و در سال 1350 شمسی بازنشسته شد.

فاطمی که در شعر «طوفان» تخلّص می‌کند از سال 1312 به شعر و شاعری پرداخت و چون از استعداد قریحه‌ ذاتی برخوردار بود، در انجمن ادبی ایران شرکت کرد و به تدریج شعرش پختگی یافت و مورد پسند ادب دوستان قرار گرفت و در شعر بیشتر به سرودن غزل پرداخت. [۱]

اشعار[ویرایش | ویرایش مبدأ]

شعر اول[ویرایش | ویرایش مبدأ]

درس آزادی به دنیا داد رفتار حسین‌ بذر همّت در جهان افشاند افکار حسین
جان خود را در ره صدق و صفا از دست داد زین سبب تا حشر با شد گرم بازار حسین
با قیام خویش بر اهل جهان معلوم کرد تابع اهل ستم گشتن بود عار حسین
حق و باطل را به خون خویش کرد از هم جدا آری، آری تا ابد برجاست آثار حسین
زندگی پیکار باشد در ره اندیشه‌ها باشد این گفتار شیرین و گهربار حسین
گر نداری دین به عالم لااقل آزاده باش‌ این کلام نغز می‌باشد ز گفتار حسین
مرگ با عزّت ز عیش در مذلّت بهتر است‌ نغمه‌ای می‌باشد از لعل دُرر بار حسین
نی ریاست، نی دورنگی، نی دغل در کار بود بهر ترویج حقیقت بود، پیکار حسین
نی هوا خواهش مسلمانان به دوران اند و بس‌ بلکه هر آزاده می‌باشد هوادار حسین
جان و مال و یاورانش شد فدای حق، ولی‌ رادمردان را بود سرمشق، رفتار حسین
داد درس یاری و جانبازی و مردانگی‌ بر همه اهل جهان عبّاس سردار حسین


شعر دوم[ویرایش | ویرایش مبدأ]

ای عالمی سیاه به تن در عزای تو ای جان پاک آدم خاکی فدای تو
ای جنّ و انس، مویه‌گر اندر مصیبتت‌ ای خاص و عام، نوحه‌گر اندر ثنای تو
ای قبله‌ی زمین و زمان، نور مشرقین‌ ای توتیای چشم ملک خاک پای تو
در کربلا اگر چه جدا شد ز تن سرت‌ ثبت است بر جریده‌ی عالم بقای تو
خون علی نگشته به محراب کوفه، خشک‌ گلگون، زمین کرب و بلا شد ز نای تو
(توفان) نداشت زاد سفر بهر آخرت‌ در وقت مرگ بهره برد از ولای تو



منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]

پی نوشت[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  1. سخنوران نامی معاصر ایران؛ ج 1، ص 929.