ابوالحسن فراهانی: تفاوت میان نسخهها
T.ramezani (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
وی از شعرا و فضلای نامدار سدۀ یازدهم هجری، از سادات حسینی فراهان و معاصر با امام قلیخان والی فارس بوده است. | وی از شعرا و فضلای نامدار سدۀ یازدهم هجری، از سادات حسینی فراهان و معاصر با امام قلیخان والی فارس بوده است. | ||
وی در انواع علوم عقلی و نقلی دستی تمام داشت و در فنون ادب نیز، شهرۀ زمان خود بود. وی در اثر سخن چینی و توطئۀ بدخواهان به دستور حاکم فارس به قتل رسید. دیوانی از وی به یادگار مانده است. | وی در انواع علوم عقلی و نقلی دستی تمام داشت و در فنون ادب نیز، شهرۀ زمان خود بود. وی در اثر سخن چینی و توطئۀ بدخواهان به دستور حاکم فارس به قتل رسید. دیوانی از وی به یادگار مانده است. | ||
اشعار این دیوان در قالبهای قصاید، مثنوی، رباعی، دوبیتی، قطعههای ادبی و مدایح سروده شده است. در جای جای دیوان، مدح و منقبت پیامبر اکرم (ص) و اهل بیت مکرّم ایشان از جمله، حضرت علی بن موسی الرضا (ع) مشاهده میشود. | اشعار این دیوان در قالبهای قصاید، مثنوی، رباعی، دوبیتی، قطعههای ادبی و مدایح سروده شده است. در جای جای دیوان، مدح و منقبت پیامبر اکرم (ص) و اهل بیت مکرّم ایشان از جمله، حضرت علی بن موسی الرضا (ع) مشاهده میشود. | ||
در سراسر دیوان وی، مدح و رثای حضرت ابا عبدالله الحسین (ع) میدرخشد. اشعار منقبتی ابوالحسن در باب آن حضرت، بسیار است. | |||
در سراسر دیوان وی، [[مداحى|مدح]] و رثای [[حسین بن على (ع)|حضرت ابا عبدالله الحسین (ع)]] میدرخشد. اشعار منقبتی ابوالحسن در باب آن حضرت، بسیار است. | |||
==کتاب شناسی== | ==کتاب شناسی== | ||
دیوان میرزا ابوالحسن از شعرای بزرگ صفویه (شهید به سال | دیوان میرزا ابوالحسن از شعرای بزرگ صفویه (شهید به سال ۱۴۰۳ هجری قمری)، به تصحیح و اهتمام مجتبی برزآبادی فراهانی، تهران: فردوس، ۱۳۶۷ | ||
{{شاعران}} | |||
[[رده:شاعران]] | [[رده:شاعران]] |
نسخهٔ کنونی تا ۹ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۵:۵۳
وی از شعرا و فضلای نامدار سدۀ یازدهم هجری، از سادات حسینی فراهان و معاصر با امام قلیخان والی فارس بوده است.
وی در انواع علوم عقلی و نقلی دستی تمام داشت و در فنون ادب نیز، شهرۀ زمان خود بود. وی در اثر سخن چینی و توطئۀ بدخواهان به دستور حاکم فارس به قتل رسید. دیوانی از وی به یادگار مانده است.
اشعار این دیوان در قالبهای قصاید، مثنوی، رباعی، دوبیتی، قطعههای ادبی و مدایح سروده شده است. در جای جای دیوان، مدح و منقبت پیامبر اکرم (ص) و اهل بیت مکرّم ایشان از جمله، حضرت علی بن موسی الرضا (ع) مشاهده میشود.
در سراسر دیوان وی، مدح و رثای حضرت ابا عبدالله الحسین (ع) میدرخشد. اشعار منقبتی ابوالحسن در باب آن حضرت، بسیار است.
کتاب شناسی[ویرایش | ویرایش مبدأ]
دیوان میرزا ابوالحسن از شعرای بزرگ صفویه (شهید به سال ۱۴۰۳ هجری قمری)، به تصحیح و اهتمام مجتبی برزآبادی فراهانی، تهران: فردوس، ۱۳۶۷