ابو نصر بن نباته: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
T.ramezani (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده | '''ابونصر بن نباته''' از شعرای بغدادی است.{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده | ||
| نام = ابو نصر بن نباته | | نام = ابو نصر بن نباته | ||
| تصویر = | | تصویر = | ||
| خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
}} | }} | ||
== زندگینامه == | |||
ابو نصر عبد العزیز بن عمر بن محمّد، مشهور به ابن نبّاته، به سال 405 ه. ق. در بغداد درگذشته است. او بیشتر عمر خود را در شهرهای مختلف گذرانده و به مدح امیران و وزیران پرداخته است. مدحی در مورد [[امام حسین علیه‌السلام|امام حسین (ع)]] سروده است. <ref> ادب الطف؛ ج 2، ص 233.</ref> | |||
== نمونه اشعار == | |||
و الحسین الّذی رأی الموت فی العزّحیاة و العیش فی الذّل قتلا <ref>همانجا. این بیت مضمون سخن سالار شهیدان است که فرمود: «إنّی لا اری الموت الّا السّعادة و الحیاة مع الظالمین الّا برما».</ref> | و الحسین الّذی رأی الموت فی العزّحیاة و العیش فی الذّل قتلا <ref>همانجا. این بیت مضمون سخن سالار شهیدان است که فرمود: «إنّی لا اری الموت الّا السّعادة و الحیاة مع الظالمین الّا برما».</ref> | ||
حسین کسی است که مرگ باعزت را زندگی و زندگی با ذلت را مرگ می‌شمرد. | [[حسین]] کسی است که مرگ باعزت را زندگی و زندگی با ذلت را مرگ می‌شمرد. | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج1، ص:194. | * [http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=700738&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج1، ص:194.] | ||
== | ==پی‌نوشت== | ||
[[رده:هنر]] | [[رده:هنر]] | ||
| خط ۷۱: | خط ۶۴: | ||
[[رده:شاعران]] | [[رده:شاعران]] | ||
[[رده:شاعران عرب]] | [[رده:شاعران عرب]] | ||
<references />{{شاعران}} | |||
نسخهٔ کنونی تا ۹ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۵:۵۲
ابونصر بن نباته از شعرای بغدادی است.
| ابو نصر بن نباته | |
|---|---|
| مرگ | 405 ه. ق. بغداد |
| لقب | ابن نبّاته |
| پیشه | شاعر |
زندگینامه[ویرایش | ویرایش مبدأ]
ابو نصر عبد العزیز بن عمر بن محمّد، مشهور به ابن نبّاته، به سال 405 ه. ق. در بغداد درگذشته است. او بیشتر عمر خود را در شهرهای مختلف گذرانده و به مدح امیران و وزیران پرداخته است. مدحی در مورد امام حسین (ع) سروده است. [۱]
نمونه اشعار[ویرایش | ویرایش مبدأ]
و الحسین الّذی رأی الموت فی العزّحیاة و العیش فی الذّل قتلا [۲]
حسین کسی است که مرگ باعزت را زندگی و زندگی با ذلت را مرگ می‌شمرد.