شیخ محمد علی اعسم: تفاوت میان نسخه‌ها
T.ramezani (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
}} | }} | ||
'''شیخ محمد علی اعسم''' از شعرا و اکابر فقهای اواخر قرن دوازده و اوایل قرن سیزدهم بود. | |||
شیخ محمّد علی اعسم بن شیخ حسین بن شیخ محمّد زبیدی نجفی، در حدود سال 1154 ه ق. در نجف متولّد شد، و به سال 1233 هجری در همانجا وفات یافته و در صحن مرتضوی دفن شد. | == زندگینامه == | ||
شیخ محمّد علی اعسم بن شیخ حسین بن شیخ محمّد زبیدی نجفی، در حدود سال 1154 ه ق. در نجف متولّد شد، و به سال 1233 هجری در همانجا وفات یافته و در صحن مرتضوی دفن شد. او مجدد نهضت علمی خاندان آل اعسم است. | |||
شیخ محمد علی پس از تکمیل اولیّات علوم متداوله مدارج عالی اجتهاد را نزد سید مهدی بحر العلوم پیمود و از مصاحبین و ملتزمین وی گشت و در محافل شعر و ادب در کنار سید شرکت می‌جست و اشعار زیادی را در مدح استادش سروده است. | شیخ محمد علی پس از تکمیل اولیّات علوم متداوله مدارج عالی اجتهاد را نزد سید مهدی بحر العلوم پیمود و از مصاحبین و ملتزمین وی گشت و در محافل شعر و ادب در کنار سید شرکت می‌جست و اشعار زیادی را در مدح استادش سروده است. | ||
== آثار == | |||
از دیگر آثار او می‌توان «ارجوزه در ارث»، «ارجوزه در رضاع»، «ارجوزه در اطعمه» و «ارجوزه در دیات» را نام برد. | اعسم دارای دیوان شعری است که اکثر قصاید آن در [[مرثیه|مراثی]] حضرت [[ابا عبدالله (ع)|اباعبداللّه الحسین (ع)]] می‌باشد. <ref>ادب الطف؛ ج 6، ص 196.</ref> | ||
از دیگر آثار او می‌توان «ارجوزه در ارث»، «ارجوزه در رضاع»، «ارجوزه در اطعمه» و «ارجوزه در دیات» را نام برد. | |||
== نمونه اشعار == | |||
1- و کم منزل قد سمی بالنّزیل‌و لو طاولته السّما طالها | 1- و کم منزل قد سمی بالنّزیل‌و لو طاولته السّما طالها | ||
| خط ۹۲: | خط ۹۵: | ||
9- آنها خانواده‌ی پیامبر (ص) را که هستی به خاطر آنها خلق شده است، درمانده کردند. | 9- آنها خانواده‌ی پیامبر (ص) را که هستی به خاطر آنها خلق شده است، درمانده کردند. | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج1، ص: 498. | * [http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=700738&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج1، ص: 498.] | ||
==پی نوشت== | ==پی نوشت== | ||
| خط ۱۰۵: | خط ۱۰۴: | ||
[[رده:شاعران]] | [[رده:شاعران]] | ||
[[رده:شاعران عرب]] | [[رده:شاعران عرب]] | ||
<references />{{شاعران}} | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۸ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۴:۲۲
| شیخ محمد علی اعسم | |
|---|---|
| زادروز | 1154 ه ق. نجف |
| مرگ | 1233 هجری نجف |
| جایگاه خاکسپاری | صحن مرتضوی |
| پیشه | فحول شعرا و اکابر فقهای عصر خویش |
| دیوان سروده‌ها | «ارجوزه در ارث»، «ارجوزه در رضاع»، «ارجوزه در اطعمه» و «ارجوزه در دیات» |
شیخ محمد علی اعسم از شعرا و اکابر فقهای اواخر قرن دوازده و اوایل قرن سیزدهم بود.
زندگینامه[ویرایش | ویرایش مبدأ]
شیخ محمّد علی اعسم بن شیخ حسین بن شیخ محمّد زبیدی نجفی، در حدود سال 1154 ه ق. در نجف متولّد شد، و به سال 1233 هجری در همانجا وفات یافته و در صحن مرتضوی دفن شد. او مجدد نهضت علمی خاندان آل اعسم است.
شیخ محمد علی پس از تکمیل اولیّات علوم متداوله مدارج عالی اجتهاد را نزد سید مهدی بحر العلوم پیمود و از مصاحبین و ملتزمین وی گشت و در محافل شعر و ادب در کنار سید شرکت می‌جست و اشعار زیادی را در مدح استادش سروده است.
آثار[ویرایش | ویرایش مبدأ]
اعسم دارای دیوان شعری است که اکثر قصاید آن در مراثی حضرت اباعبداللّه الحسین (ع) می‌باشد. [۱] از دیگر آثار او می‌توان «ارجوزه در ارث»، «ارجوزه در رضاع»، «ارجوزه در اطعمه» و «ارجوزه در دیات» را نام برد.
نمونه اشعار[ویرایش | ویرایش مبدأ]
1- و کم منزل قد سمی بالنّزیل‌و لو طاولته السّما طالها
2- بنفسی کراما سخت بالنّفوس‌بیوم سمت فیه أمثالها
3- و صالوا کصولة أسد العرین‌رأت فی ید القوم أشبالها
4- تری أن فی الموت طول الحیاةفکادت تسابق آجالها
5- و لم یبق للّسبط من ناصریلاقی من الحرب أهوالها
6- بنفسی فریدا أحاطت به‌عداه فجاهد أبطالها
7- إلی أن هوی فوق وجه الثّری‌و «زُلْزِلَتِ الْأَرْضُ زِلْزالَها» [۲]
8- تراهم علی الارض مثل النّجوم‌مع البدر و الخسف قد غالها
9- قد استأصلوا عترة المصطفی‌و لم یخلق الکون إلّا لها [۳]
1- چه منزل بلندمرتبه‌ای است که ساکنان آن در رفعت از آسمان بالاترند.
2- جان من فدای افراد کریمی باد که در روزی که با یاران خود به آسمانها پرواز کردند، جان خود را بخشیدند.
3- آنها مانند شیرانی که فرزندان خود را گرفتار می‌بینند (به دشمن) حمله کردند.
4- آنها چون می‌دیدند که طول زندگی در مرگ است، در رسیدن به مرگ از یکدیگر سبقت می‌گرفتند.
5- برای نوه‌ی پیامبر (ص) یاوری باقی نماند که در رویارویی آن نبرد (سخت) ایستادگی کند.
6- جانم فدای کسی باد که دشمنان او را محاصره کردند و او با قهرمانان آنها مجاهده کرد.
7- تا آنگاه که بر زمین افتاد و زلزله‌ای زمین را لرزاند.
8- آنان که بر خاک افتادند، گویی ستارگانی بودند که به همراه قرص ماه منخسف شدند.
9- آنها خانواده‌ی پیامبر (ص) را که هستی به خاطر آنها خلق شده است، درمانده کردند.