شیخ عبدالرضا خطی‌: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حسین
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جزبدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۴۸: خط ۴۸:




شیخ عبد الرّضا پسر شیخ حسن و از شاعران برجسته قرن سیزدهم است قصاید بسیاری در رثای امام حسین و اهل بیت (ع) سروده است. <ref> ادب الطف؛ ج 7، ص 298.</ref>
'''شیخ عبد الرّضا خطی''' از شاعران برجسته قرن سیزدهم است.
 
== زندگینامه ==
شیخ عبدالرضا خطی پسر شیخ حسن است قصاید بسیاری در رثای [[امام حسین]] و [[اهل بیت|اهل بیت (ع)]] سروده است. <ref> ادب الطف؛ ج 7، ص 298.</ref>
 
== نمونه اشعار ==




خط ۶۷: خط ۷۲:


4- (دشمنان) با کشتن او آرزوی نابودی هدایت را داشتند و با این کار، ننگ و عاری برای خود گرد آوردند که هر سال تجدید می‌شود.
4- (دشمنان) با کشتن او آرزوی نابودی هدایت را داشتند و با این کار، ننگ و عاری برای خود گرد آوردند که هر سال تجدید می‌شود.


==منابع==
==منابع==


دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج‌1، ص: 516.
* [http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=700738&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج‌1، ص: 516.]


==پی نوشت==
==پی نوشت==
خط ۸۱: خط ۸۲:
[[رده:شاعران]]
[[رده:شاعران]]
[[رده:شاعران عرب]]
[[رده:شاعران عرب]]
<references />{{شاعران}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۸ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۴:۲۱

شیخ عبدالرضا خطی‌
پدر و مادر شیخ حسن
پیشه شاعر


شیخ عبد الرّضا خطی از شاعران برجسته قرن سیزدهم است.

زندگینامه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

شیخ عبدالرضا خطی پسر شیخ حسن است قصاید بسیاری در رثای امام حسین و اهل بیت (ع) سروده است. [۱]

نمونه اشعار[ویرایش | ویرایش مبدأ]

1- یا مخرس الموت ان سمتک نادبةمن النوادب کیف اغتالک الشجب

2- لو تعلم البیض من أردت مضاربهانبت و فل شباها الروع و الرهب

3- و لو درت عادیات الخیل من وطأت‌اشلاءه لاعتراها العقر و النقب

4- راموا بمقتله قتل الهدی فجنواعارا تجدده الاعوام و الحقب [۲]


1- ای کسی‌که زبان مرگ را بسته‌ای و گریه‌کننده بر تو می‌گرید، غمها چگونه می‌توانست تو را از پای درآورد؟

2- اگر شمشیرها می‌دانستند که بر چه بدن‌هایی فرود می‌آیند، خودشان می‌مردند و لبه‌های آنها از ترس می‌شکست.

3- اگر اسب‌های دونده می‌دانستند که بر سینه‌ی چه کسی گام می‌گذارند، نسلشان نابود می‌شد یا به بیماری جرب مبتلا می‌شدند.

4- (دشمنان) با کشتن او آرزوی نابودی هدایت را داشتند و با این کار، ننگ و عاری برای خود گرد آوردند که هر سال تجدید می‌شود.

منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]

پی نوشت[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  1. ادب الطف؛ ج 7، ص 298.
  2. همان؛ ص 297.