مهدی الفلوجی: تفاوت میان نسخه‌ها
T.ramezani (بحث | مشارکتها) (صفحه‌ای تازه حاوی «حاج مهدی فلوجی بن حاج عمران بن حاج سعید از ادبای حلّه به‌شمار می‌رود که در س...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده | |||
| نام = مهدی الفلوجی | |||
| تصویر = | |||
| توضیح تصویر = | |||
| نام اصلی = | |||
| زمینه فعالیت = | |||
| ملیت = | |||
| تاریخ تولد = 1282 ه. ق. | |||
| محل تولد = | |||
| والدین = | |||
| تاریخ مرگ = 1357 هجری | |||
| محل مرگ = | |||
| علت مرگ = | |||
| محل زندگی = | |||
| مختصات محل زندگی = | |||
| مدفن = حرم حیدری | |||
|مذهب = | |||
|در زمان حکومت = | |||
|اتفاقات مهم = | |||
| نام دیگر = | |||
|لقب = | |||
|بنیانگذار = | |||
| پیشه = شاعر | |||
| سال‌های نویسندگی = | |||
|سبک نوشتاری = | |||
|کتاب‌ها = | |||
|مقاله‌ها = | |||
|نمایشنامه‌ها = | |||
|فیلم‌نامه‌ها = | |||
|دیوان اشعار = | |||
|تخلص = | |||
|فیلم ساخته بر اساس اثر= | |||
| همسر = | |||
| شریک زندگی = | |||
| فرزندان = | |||
|تحصیلات = | |||
|دانشگاه = | |||
|حوزه = | |||
|شاگرد = | |||
|استاد = | |||
|علت شهرت = | |||
| تأثیرگذاشته بر = | |||
| تأثیرپذیرفته از = | |||
| وب‌گاه = | |||
|گفتاورد = | |||
|امضا = | |||
}} | |||
'''مهدی الفلوجی''' از شعرای عراقی است. | |||
== زندگینامه == | |||
حاج مهدی فلوجی بن حاج عمران بن حاج سعید از ادبای حلّه به‌شمار می‌رود که در سال 1282 ه. ق. به دنیا آمد. او به تجارت روی آورد و با توجه به مکنت مالی خویش، هیچگاه از شعر برای بهره‌مندی‌های مادّی استفاده نکرد، بلکه شعر خویش را به [[اهل بیت]] اختصاص داد. در این اواخر به دلیل روی نمودن مردم به سبک جدید شعر، اشعار او که به سختی با اسلوب قدیم پیوند خورده بود، مورد بی‌مهری قرار گرفت. او در سال 1357 هجری وفات یافت، و در حرم حیدری به خاک سپرده شد. <ref> ادب الطف؛ ج 9، ص 171 و 172.</ref> | |||
== نمونه اشعار == | |||
1- إلی م و قلبی من جفونی یسکب‌و نار الأسی ما بین جنبیّ تلهب؟! | 1- إلی م و قلبی من جفونی یسکب‌و نار الأسی ما بین جنبیّ تلهب؟! | ||
| خط ۲۱: | خط ۷۱: | ||
1- امام حسین (ع) و یارانش محرمانی بودند که جان خود را به عنوان قربانیان حقیقی نه رمزی به قربانگاه آوردند. | 1- [[حسین بن على (ع)|امام حسین (ع)]] و یارانش محرمانی بودند که جان خود را به عنوان قربانیان حقیقی نه رمزی به قربانگاه آوردند. | ||
2- و در کربلا سخاوتمندانه تقدیم کردند. | 2- و در [[کربلا]] سخاوتمندانه تقدیم کردند. | ||
3- و شمشیر دشمنان در «منای کربلا» آنان را قربانی کرد. | 3- و شمشیر دشمنان در «منای کربلا» آنان را قربانی کرد. | ||
| خط ۳۰: | خط ۸۰: | ||
5- آنان طواف خود را در کربلا به‌گونه‌ای انجام دادند که خداوند طواف خانه‌ی خود را به سبب طواف آنان در کربلا شرافت بخشید. | 5- آنان طواف خود را در کربلا به‌گونه‌ای انجام دادند که خداوند طواف خانه‌ی خود را به سبب طواف آنان در کربلا شرافت بخشید. | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج1، ص: 553. | * [http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=700738&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج1، ص: 553.] | ||
==پی نوشت== | ==پی نوشت== | ||
| خط ۴۵: | خط ۸۹: | ||
[[رده:شاعران]] | [[رده:شاعران]] | ||
[[رده:شاعران عرب]] | [[رده:شاعران عرب]] | ||
<references />{{شاعران}} | |||
نسخهٔ کنونی تا ۶ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۴۲
| مهدی الفلوجی | |
|---|---|
| زادروز | 1282 ه. ق. |
| مرگ | 1357 هجری |
| جایگاه خاکسپاری | حرم حیدری |
| پیشه | شاعر |
مهدی الفلوجی از شعرای عراقی است.
زندگینامه[ویرایش | ویرایش مبدأ]
حاج مهدی فلوجی بن حاج عمران بن حاج سعید از ادبای حلّه به‌شمار می‌رود که در سال 1282 ه. ق. به دنیا آمد. او به تجارت روی آورد و با توجه به مکنت مالی خویش، هیچگاه از شعر برای بهره‌مندی‌های مادّی استفاده نکرد، بلکه شعر خویش را به اهل بیت اختصاص داد. در این اواخر به دلیل روی نمودن مردم به سبک جدید شعر، اشعار او که به سختی با اسلوب قدیم پیوند خورده بود، مورد بی‌مهری قرار گرفت. او در سال 1357 هجری وفات یافت، و در حرم حیدری به خاک سپرده شد. [۱]
نمونه اشعار[ویرایش | ویرایش مبدأ]
1- إلی م و قلبی من جفونی یسکب‌و نار الأسی ما بین جنبیّ تلهب؟!
2- أبیت و لیلی شطّ عنه صباحه‌کأن لم یکن للّیل صبح فیرقب! [۲]
1 و 2- آتش سوزان درون من، دلم را آتش زده و شب و روز مرا یکسان و تیره و تار نموده و خواب و استراحت را هم از من ربوده است.
1- بأبی المحرمین عجّت الی اللّه‌بإهلالها وفود لقاها
2- قدّمت هدیها و هنّ نفوس‌یا لتلک النّفوس ما أهداها!
3- ترکتها سیوف أبناء حرب‌فی منی کربلا أضاحی مناها!
4- مذ تعرّت عن المخیط بروداخلع الدّین بردها فکساها
5- برزت للطّواف دون بیوت‌شرّف اللّه بیته بحماها [۳]
1- امام حسین (ع) و یارانش محرمانی بودند که جان خود را به عنوان قربانیان حقیقی نه رمزی به قربانگاه آوردند.
2- و در کربلا سخاوتمندانه تقدیم کردند.
3- و شمشیر دشمنان در «منای کربلا» آنان را قربانی کرد.
4- آن هنگام که جامه‌ی دین پاره گشت. امام و اصحابش با خون خود آن جامه را دوختند.
5- آنان طواف خود را در کربلا به‌گونه‌ای انجام دادند که خداوند طواف خانه‌ی خود را به سبب طواف آنان در کربلا شرافت بخشید.