ملا عباس زیوری‌: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حسین
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «ملّا عبّاس زیوری پسر قاسم بن ابراهیم، اصل آنان از بغداد بود ولی در حلّه ساکن...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
ملّا عبّاس زیوری پسر قاسم بن ابراهیم، اصل آنان از بغداد بود ولی در حلّه ساکن بودند. او در بغداد متولد شد و در سال 1316 ه. ق. در تهران وفات یافت. او را در قم دفن کردند. <ref> ادب الطف؛ ج 8، ص 118.</ref>
{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده
| نام                    =  ملا عباس زیوری‌
| تصویر                  =
| توضیح تصویر            =
| نام اصلی              =
| زمینه فعالیت          =
| ملیت                  =
| تاریخ تولد            = 1316 ه. ق.
| محل تولد                = بغداد
| والدین                =  قاسم بن ابراهیم
| تاریخ مرگ              =
| محل مرگ                = تهران
| علت مرگ                =
| محل زندگی              = حلّه
| مختصات محل زندگی        =
| مدفن                  = قم
|مذهب                  =
|در زمان حکومت          =
|اتفاقات مهم            =
| نام دیگر              =
|لقب                    =
|بنیانگذار              =
| پیشه                  = شاعر
| سال‌های نویسندگی        =
|سبک نوشتاری            =
|کتاب‌ها                =
|مقاله‌ها                =
|نمایشنامه‌ها            =
|فیلم‌نامه‌ها              =
|دیوان اشعار            =
|تخلص                    =
|فیلم ساخته بر اساس اثر=
| همسر                    =
| شریک زندگی            =
| فرزندان                =
|تحصیلات                  =
|دانشگاه                =
|حوزه                  =
|شاگرد                  =
|استاد                  =
|علت شهرت              =
| تأثیرگذاشته بر        =
| تأثیرپذیرفته از        =
| وب‌گاه                  =
|گفتاورد                =
|امضا                  =
}}


'''ملاعباس زیوری''' از شاعران عراقی است.


== زندگینامه ==
ملّا عبّاس زیوری پسر قاسم بن ابراهیم، اصل آنان از بغداد بود ولی در حلّه ساکن بودند. او در بغداد متولد شد و در سال 1316 ه. ق. در تهران وفات یافت. او را در قم دفن کردند. <ref> [[ادب الطف او شعراء الحسین علیه السلام من القرن الاول الهجری حتی القرن الرابع عشر|ادب الطف]]؛ ج 8، ص 118.</ref>
== نمونه اشعار ==
1- إذا رفعت رأسا إلی اللّه أبصرت‌رؤسا تعلّی کالنجوم الثواقب
1- إذا رفعت رأسا إلی اللّه أبصرت‌رؤسا تعلّی کالنجوم الثواقب


خط ۱۱: خط ۶۲:




1- (زنان اهل بیت) اگر سرشان را به سوی خدا بلند کنند، سرهایی را می‌بینند که مانند ستاره‌های درخشان بر اوج قرار گرفته‌اند.
1- (زنان [[اهل بیت]]) اگر سرشان را به سوی خدا بلند کنند، سرهایی را می‌بینند که مانند ستاره‌های درخشان بر اوج قرار گرفته‌اند.


2- و اگر سرشان را به طرف پایین بیندازند، اجسادی را می‌بینند که مرگ به آنها لباس مصیبت و بلا پوشانده.
2- و اگر سرشان را به طرف پایین بیندازند، اجسادی را می‌بینند که مرگ به آنها لباس مصیبت و بلا پوشانده.
خط ۱۸: خط ۶۹:


4- بچّه‌های کوچک مرتضی (ع) را بر بالای شتران لاغر و زنان زاری‌کننده را به همراه آنان می‌بینند.
4- بچّه‌های کوچک مرتضی (ع) را بر بالای شتران لاغر و زنان زاری‌کننده را به همراه آنان می‌بینند.
==منابع==
==منابع==


دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج‌1، ص: 536.
* [http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=700738&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج‌1، ص: 536.]


==پی نوشت==
==پی نوشت==
خط ۳۳: خط ۷۸:
[[رده:شاعران]]
[[رده:شاعران]]
[[رده:شاعران عرب]]
[[رده:شاعران عرب]]
<references />{{شاعران}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۶ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۳:۳۳

ملا عباس زیوری‌
زادروز 1316 ه. ق.
بغداد
پدر و مادر قاسم بن ابراهیم
مرگ تهران
محل زندگی حلّه
جایگاه خاکسپاری قم
پیشه شاعر

ملاعباس زیوری از شاعران عراقی است.

زندگینامه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

ملّا عبّاس زیوری پسر قاسم بن ابراهیم، اصل آنان از بغداد بود ولی در حلّه ساکن بودند. او در بغداد متولد شد و در سال 1316 ه. ق. در تهران وفات یافت. او را در قم دفن کردند. [۱]

نمونه اشعار[ویرایش | ویرایش مبدأ]

1- إذا رفعت رأسا إلی اللّه أبصرت‌رؤسا تعلّی کالنجوم الثواقب

2- و إن طأطأت رأسا إلی الأرض أبصرت‌جسوما کساها البین ثوب المصائب

3- أو التفتت من شجوها عن یمینهاو یسرتها أو بعض تلک الجوانب

4- رأت صبیة للمرتضی فوق هزّل‌من العیس تسبی مع نساء نوادب [۲]


1- (زنان اهل بیت) اگر سرشان را به سوی خدا بلند کنند، سرهایی را می‌بینند که مانند ستاره‌های درخشان بر اوج قرار گرفته‌اند.

2- و اگر سرشان را به طرف پایین بیندازند، اجسادی را می‌بینند که مرگ به آنها لباس مصیبت و بلا پوشانده.

3- یا اگر از غصّه و اندوه به چپ و راست خود یا دیگر جوانب بنگرند.

4- بچّه‌های کوچک مرتضی (ع) را بر بالای شتران لاغر و زنان زاری‌کننده را به همراه آنان می‌بینند.

منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]

پی نوشت[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  1. ادب الطف؛ ج 8، ص 118.
  2. همان؛ ص 117.