سید ابراهیم عطار: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حسین
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «سیّد ابراهیم بن محمّد بن علی بن سیف الدین، از امرای مکّه بوده است. نسب او از ج...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
سیّد ابراهیم بن محمّد بن علی بن سیف الدین، از امرای مکّه بوده است. نسب او از جهت پدر به امام حسن مجتبی (ع) و از جهت مادر به امام حسین (ع) می‌رسد و از مشهورترین علمای شاعر بود.
{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده
| نام                    = سید ابراهیم عطار
| تصویر                  =
| توضیح تصویر            =
| نام اصلی              =
| زمینه فعالیت          =
| ملیت                  =
| تاریخ تولد            =
| محل تولد                = بغداد
| والدین                = 
| تاریخ مرگ              = ماه شعبان سال 1230 ه. ق
| محل مرگ                =
| علت مرگ                =
| محل زندگی              = بغداد
| مختصات محل زندگی        =
| مدفن                  =
|مذهب                  =
|در زمان حکومت          =
|اتفاقات مهم            =
| نام دیگر              =
|لقب                    =
|بنیانگذار              =
| پیشه                  = شاعر
| سال‌های نویسندگی        =
|سبک نوشتاری            =
|کتاب‌ها                =
|مقاله‌ها                =
|نمایشنامه‌ها            =
|فیلم‌نامه‌ها              =
|دیوان اشعار            =
|تخلص                    =
|فیلم ساخته بر اساس اثر=
| همسر                    =
| شریک زندگی            =
| فرزندان                =
|تحصیلات                  =
|دانشگاه                =
|حوزه                  =
|شاگرد                  =
|استاد                  =
|علت شهرت              =
| تأثیرگذاشته بر        =
| تأثیرپذیرفته از         =
| وب‌گاه                  =
|گفتاورد                =
|امضا                  =
}}
'''سید ابراهیم عطار''' از شعرای عرب زبانی است که در مدح [[اهل بیت]] اشعاری سروده است.


وی در بغداد متولّد شده و در آنجا تحت تربیت پدر خود که از علما بوده، پرورش یافته است.
== زندگینامه ==
 
سیّد ابراهیم بن محمّد بن علی بن سیف الدین، از امرای مکّه بوده است. نسب او از جهت پدر به امام حسن مجتبی (ع) و از جهت مادر به [[امام حسین (ع)]] می‌رسد و از مشهورترین علمای شاعر بود. وی در بغداد متولّد شده و در آنجا تحت تربیت پدر خود که از علما بوده، پرورش یافته است.
او در ماه شعبان سال 1230 ه. ق وفات یافته است. <ref> ادب الطف؛ ج 6، ص 189.</ref>


سید ابراهم در ماه شعبان سال 1230 ه. ق وفات یافته است. <ref> ادب الطف؛ ج 6، ص 189.</ref>


== نمونه اشعار ==
1- صدر یرضض بالخیول و إنّه‌کنز العلوم و عیبة الأسرار
1- صدر یرضض بالخیول و إنّه‌کنز العلوم و عیبة الأسرار


خط ۱۸: خط ۶۶:


3- تا دنیا باقی است سلام و درود خداوند بر شما باد.
3- تا دنیا باقی است سلام و درود خداوند بر شما باد.
==منابع==
==منابع==


دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج‌1، ص: 495.
* [http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=654837&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج‌1، ص: 495.]


==پی نوشت==
==پی نوشت==
خط ۳۰: خط ۷۵:
[[رده:شاعران]]
[[رده:شاعران]]
[[رده:شاعران عرب]]
[[رده:شاعران عرب]]
<references />{{شاعران}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۱ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۲۹

سید ابراهیم عطار
زادروز بغداد
مرگ ماه شعبان سال 1230 ه. ق
محل زندگی بغداد
پیشه شاعر

سید ابراهیم عطار از شعرای عرب زبانی است که در مدح اهل بیت اشعاری سروده است.

زندگینامه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

سیّد ابراهیم بن محمّد بن علی بن سیف الدین، از امرای مکّه بوده است. نسب او از جهت پدر به امام حسن مجتبی (ع) و از جهت مادر به امام حسین (ع) می‌رسد و از مشهورترین علمای شاعر بود. وی در بغداد متولّد شده و در آنجا تحت تربیت پدر خود که از علما بوده، پرورش یافته است.

سید ابراهم در ماه شعبان سال 1230 ه. ق وفات یافته است. [۱]

نمونه اشعار[ویرایش | ویرایش مبدأ]

1- صدر یرضض بالخیول و إنّه‌کنز العلوم و عیبة الأسرار

2- یا منیة الکرّار بل یا مهجة المختار بل یا صفوة الجبّار

3- صلّی الإله علیکم و احلّکم‌دار السلام فنعم عقبی الدار [۲]


1- سینه‌ای که در زیر سم اسبها لگد مال شده گنجینه‌ی دانش‌ها و صندوق اسرار بود.

2- ای آرزوی حیدر کرّار و ای پاره‌ی قلب محمّد مختار، تو برگزیده‌ی خداوند جبّار هستی.

3- تا دنیا باقی است سلام و درود خداوند بر شما باد.

منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]

پی نوشت[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  1. ادب الطف؛ ج 6، ص 189.
  2. همان؛ ص 187.